Συνέντευξη στην εφημερίδα Η εποχή του Σαββατοκύριακου

«Μέσα στην κοινωνία έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση»

https://www.epohi.gr

Συνέντευξη στην εφημερίδα «Η Εποχή» και τους δημοσιογράφους Ιωάννα Δρόσου και Παύλο Κλαυδιανό

·         Πιστεύω ότι η κυβέρνηση, ιδιαίτερα στην «υπόθεση Λιγνάδη» είναι υπόλογη, στα όρια της πολιτικής συγκάλυψης, καθώς είτε φοβούμενη είτε ενοχικά σκεπτόμενη για την πολιτική ευθύνη έκανε το μεγάλο ατόπημα της σοβαρής καθυστέρησης για να πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης αυτή η υπόθεση.

·         Το κρίσιμο θέμα είναι η παραίτηση της υπουργού, διότι στο χώρο του πολιτισμού αποκαλύφθηκε αυτό το τεράστιο σκάνδαλο.

·         Στήνεται συστηματικά –και με θεσμικό τρόπο, μέσω των νομοθετημάτων που έχουν ήδη περάσει- ένα οιονεί αστυνομικό κράτος, μιας νέας δεξιάς, στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

·         Δεν θα ολοκληρώσουν αυτό το έργο γιατί άλλωστε και οι ίδιοι οι κυβερνώντες σήμερα δείχνουν αιφνιδιασμένοι από τις μαζικές αντιστάσεις και διαμαρτυρίες κυρίως από το χώρο της νεολαίας.

·         Το χρέος των κομμάτων της ευρύτερης κοινοβουλευτικής αριστεράς και βεβαίως των εξωκοινοβουλευτικών δυνάμεων και των κοινωνικών οργανώσεων είναι να μιλούν, μέσα και έξω από τη βουλή, διότι η σιωπή δεν είναι χρυσός. Ταυτόχρονα, είναι να ενθαρρύνουν την υγιή αντίδραση και αντίσταση, σε όσα επιβάλλει η κυβέρνηση. 

·         Είναι σαφές ότι η υπόθεση Κουφοντίνα αποτέλεσε, και όσο ήμασταν εμείς στην κυβέρνηση, σκληρό πεδίο ιδεολογικής διαμάχης. Θεωρούν ότι οποιαδήποτε υποχώρηση, όπως την ονομάζουν, του κράτους απέναντι σε ένα αίτημα κρατουμένου, θα δώσει λάθος σήματα. Κινούνται επί ξηρού ακμής.

·         Να μην περιμένουμε επικοινωνιακά, και θα είναι μεγάλο λάθος, να καταστραφεί το προφίλ του Μητσοτάκη  και ότι αυτό από μόνο του θα γεμίσει τις δεξαμενές της πολιτικής αλλαγής. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Χρειάζεται χρόνος, αλλά χρειάζεται και ένα σχέδιο, μια στρατηγική αξιοποίησης αυτού του χρόνου.

·         Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο για να ενθαρρύνουμε μία ακόμα πιο συστηματική παρέμβαση στο διαδίκτυο, επιλογή απολύτως αναγκαία, ακριβώς γιατί υπάρχει το τείχος σιωπής μεγάλων τηλεοπτικών μέσων, επιλογή που βεβαίως θα υπερβαίνει και λαϊκίστικες παθογένειες από τις οποίες πήρε τις αποστάσεις και ο πρόεδρος του κόμματος.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:

Πώς αποτιμάς τη συζήτηση στη βουλή της περασμένης Πέμπτης, την οποία κάλεσε ο πρωθυπουργός για να αντιμετωπίσει το κίνημα #Μενδώνη παραιτήσου;

Καταρχάς, θέλω να πω και εγώ με τη σειρά μου πως ήταν η εξαιρετική και θαρραλέα μαρτυρία της Σοφίας Μπεκατώρου που ανέδειξε το ζήτημα και απελευθέρωσε κόσμο για να μιλήσει. Το ότι υπάρχει τόσο μεγάλη κοινωνική αποδοχή στην ανάγκη να υπάρξει κάθαρση, να σταματήσει η σιωπή, να ενθαρρυνθούν τα θύματα να μιλήσουν, οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στο λίπασμα που υπήρξε τα προηγούμενα χρόνια από τις κινητοποιήσεις για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου και για τη δολοφονία και το βιασμό της Ελένης Τοπαλούδη αλλά και από τον απόηχο των κινημάτων I can’t Breath και Black Lives Matter στις ΗΠΑ. Και αυτό είναι ιδιαίτερα αισιόδοξο, σε αντίθεση με την ανόητη κομπορρημοσύνη του κ. Μητσοτάκη στη Βουλή ότι «επί των ημερών μας έγινε το metoo”!

  Πιστεύω ότι η κυβέρνηση, ιδιαίτερα στην «υπόθεση Λιγνάδη» είναι υπόλογη, στα όρια της πολιτικής συγκάλυψης, καθώς είτε φοβούμενη είτε ενοχικά σκεπτόμενη για την πολιτική ευθύνη έκανε το μεγάλο ατόπημα της σοβαρής καθυστέρησης για να πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης αυτή η υπόθεση. Όπως έθεσε ο Αλ. Τσίπρας και άλλοι πολιτικοί αρχηγοί στη βουλή, τελικά τον Λιγνάδη οδηγούν στη δικαιοσύνη οι σπαρακτικές  εξομολογήσεις των θυμάτων του και όχι τα κυβερνητικά αντανακλαστικά.

Ο Κ. Μητσοτάκης είπε στη βουλή πως «η πολιτική ευθύνη βαραίνει εμένα», παρέχοντας πλήρη κάλυψη στην υπουργό Πολιτισμού.

Είναι σαφές ότι αυτή η υποστήριξη οδηγεί στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα για μια απόλυτη συνευθύνη. Κατ’ ελάχιστο είναι φανερό πως επεβλήθη στην κ. Μενδώνη η απόφαση για το διορισμό του κ. Λιγνάδη.

Η παραίτηση της Μενδώνη θα έλυνε το ζήτημα ή πια έχει αποκτήσει άλλες προεκτάσεις, πιο βαθιές, το σκάνδαλο αυτό;

Το κρίσιμο θέμα είναι η παραίτηση της υπουργού, διότι στο χώρο του πολιτισμού αποκαλύφθηκε αυτό το τεράστιο σκάνδαλο. Αλλά δεν έμεινε μόνο εκεί. Για παράδειγμα, αποκαλύφθηκε πως δεν έχει απομακρυνθεί ακόμα από τα αξιώματά του, εκείνος που υπέδειξε η κ. Μπεκατώρου ως τον βιαστή της. Επομένως, η πολιτική ευθύνη πρέπει να αναζητηθεί σε όλους τους χώρους. Να υπάρξει βούληση της Πολιτείας και της κυβέρνησης, ώστε να εξοβελιστεί από οποιαδήποτε δημόσια θέση, οποιοσδήποτε είναι θύτης.

Θεωρείς πως η κυβέρνηση υποτίμησε το ζήτημα, την έκταση αυτού και του πολιτικού κόστους που επιφέρει ή η συγκάλυψη επιχειρήθηκε με πλήρη εικόνα του προβλήματος;

  Πιστεύω και τα δύο. Θυμίζω πως όταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανήγγειλε την παραίτηση Λιγνάδη, έκανε λόγο για «προσωπικούς λόγους». Και δεν είναι λίγες οι προσπάθειες αποπροσανατολισμού, από τις δηλώσεις του κ. Ρωμανού ή από τη δημοσίευση φωτογραφιών δικών μου με τον κ. Λιγνάδη στην επετειακή εκδήλωση για τον Μαντέλα, όπου διάβασε ένα ποίημα. Είναι προφανές ότι γίνεται μεγάλη προσπάθεια να πέσει στα μαλακά η υπόθεση, η οποία φαίνεται να έχει πολλές ουρές. Βέβαια, παίρνω αποστάσεις, το ίδιο έκανε και ο πρόεδρος στη Βουλή, από όσα ακούγονται για γενικευμένες ευθύνες παρατάξεων, εν προκειμένω της Νέας Δημοκρατίας, και άλλες δηλώσεις ή υπαινιγμούς περί συγχρωτισμού με κυκλώματα παιδεραστίας, που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο. Είναι πέρα από τις αξίες και την ηθική πολιτική της Αριστεράς, τέτοιου είδους υπαινιγμοί. Αντίθετα, η Ομάδα Αλήθειας της Νέας Δημοκρατίας που επίσημα διαχρονικά είναι βασικός επικοινωνιακός βραχίονας του κόμματος, αρδεύει συστηματικά τη σκοτεινή πλευρά του διαδικτύου.

Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε και μια σειρά μέτρων, προκειμένου να αποτραπεί η επανάληψη τέτοιων αποτρόπαιων πράξεων. Είναι στη σωστή κατεύθυνση αυτός ο σχεδιασμός ή το αντιμετωπίζει επιφανειακά και επικοινωνιακά;

 Όπως πολύ σωστά έθεσε στη συζήτηση και η κ. Γεννηματά, είναι πολύ μεγάλο πολιτικό ολίσθημα το ότι από τα μέτρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός λείπει η δέσμευση πως σε καίριες θέσεις θα τοποθετούνται άνθρωποι, μέσα από διαφανείς, δημόσιες διαδικασίες και ει δυνατόν με διακομματική συνεννόηση. Ας μην ξεχνάμε ότι η κριτική απέναντι στην κυβέρνηση για την υπόθεση Λιγνάδη ξεκινά από τον απευθείας διορισμό του, αφού κατάργησαν τη διαγωνιστική διαδικασία, όπως έκαναν και σε άλλες περιπτώσεις. Επομένως και ενώ τα συγκεκριμένα μέτρα που κατατέθηκαν πρέπει προφανώς να μελετηθούν, παραμένει συνολικά μετέωρη και υποκριτική η στάση του κ. Μητσοτάκη στο βαθμό που δεν ανακοίνωσε αυτό το μέτρο του τρόπου διορισμού που θα έπρεπε να είναι το πρώτο. 

Ολοένα και εντείνεται η ακραία καταστολή των διαδηλώσεων και των εκδηλώσεων διαμαρτυρίας, με τον αρμόδιο υπουργό Προστασίας του Πολίτη να τις υποστηρίζει. Τι σημαίνει αυτή η πολιτική επιλογή;

Ότι στήνεται συστηματικά –και με θεσμικό τρόπο, μέσω των νομοθετημάτων που έχουν ήδη περάσει- ένα οιονεί αστυνομικό κράτος, μιας νέας δεξιάς, στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Αντίστοιχό του δεν έχουμε ζήσει σε όλη τη μεταπολίτευση. Τις τελευταίες μέρες έχουν γίνει 200 συλλήψεις διαδηλωτών, χωρίς να έχει γίνει κανένα επεισόδιο στις πορείες. Είναι πολύ κρίσιμα τα πράγματα και είναι σαφές ότι η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει μια στρατηγική διαχείρισης του φόβου, εν μέσω πανδημίας, για να περάσει μεταρρυθμίσεις αστυνομοκρατίας σε όλη την κοινωνία. Θεωρώ ότι το θέμα της αυταρχικής διακυβέρνησης και της αστυνομοκρατίας θα πρέπει να γίνει κεντρικό ζήτημα, ιδίας τάξης με την αντιμετώπιση της πανδημίας και της λάθος οικονομικής στρατηγικής από πλευράς της κυβέρνησης. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ότι η αστυνομοκρατία και οι περιορισμοί της ελευθερίας θα συνεχιστούν και μετά την πανδημία;

Απολύτως. Διότι έχουν δώσει θεσμική υπόσταση στους περιορισμούς, με τους νόμους που έχουν περάσει, με αποκορύφωμα την αστυνομία στα πανεπιστήμια και την απαγόρευση διαδηλώσεων, και που αναμένεται να περάσουν, όπως είναι οι συνδικαλιστικοί περιορισμοί. Τώρα, με την πανδημία, αξιοποιούν το κλίμα επιτήρησης και συρρίκνωσης του δημόσιου χώρου, για να περάσουν θεσμικά μέτρα διαιώνισης αυτού του καθεστώτος, με πολιτικό στόχο τη δεξιά πολυκατοικία. Καταθέτω όμως την αισιοδοξία μου ότι δεν θα ολοκληρώσουν αυτό το έργο γιατί άλλωστε και οι ίδιοι οι κυβερνώντες σήμερα δείχνουν αιφνιδιασμένοι από τις μαζικές αντιστάσεις και διαμαρτυρίες κυρίως από το χώρο της νεολαίας.

Τι πρωτοβουλίες σκοπεύει να πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ ώστε να αποτραπούν τα σχέδια της κυβέρνησης;

Το χρέος των κομμάτων της ευρύτερης κοινοβουλευτικής αριστεράς και βεβαίως των εξωκοινοβουλευτικών δυνάμεων και των κοινωνικών οργανώσεων είναι να μιλούν, μέσα και έξω από τη βουλή, διότι η σιωπή δεν είναι χρυσός. Ταυτόχρονα, είναι να ενθαρρύνουν την υγιή αντίδραση και αντίσταση, σε όσα επιβάλλει η κυβέρνηση.  Θεωρώ ότι το κάνουμε αρκετά καλά, αλλά πρέπει να συντονίσουμε τις (αντι)δράσεις μας. Έχουμε στις αποσκευές μας την κοινή δήλωση στις 17 Νοέμβρη, αλλά και τη διαδήλωση στον Άρειο Πάγο τη μέρα ανακοίνωσης της καταδικαστικής απόφασης της Χρυσής Αυγής. Η τελευταία λειτούργησε ως χειραφετικό στοιχείο μια νέας ριζοσπαστικοποίησης εν μέσω πανδημίας. Είναι ισχυρά εφόδια, από τα οποία δεν πρέπει  να αποστούμε. Και όποιος υποστηρίζει ότι η κυβερνώσα αριστερά, για την οποία εργαζόμαστε, θα πρέπει να παίρνει τις αποστάσεις από όλα αυτά που υποτίθεται ότι δημιουργούν ένα δυστοπικό περιβάλλον στη μεσαία τάξη, κάνουν πολύ μεγάλο λάθος. Είδαμε πώς η αντίδραση στην καταστολή λίγων φοιτητών στο ΑΠΘ προκάλεσε μαζικές διαδηλώσεις ή πώς η αδιαλλαξία της κυβέρνησης συσπείρωσε κόσμο στην υποστήριξη των δικαιωμάτων του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα. Είναι σημαντικό πως φωνές, ακόμα και μέσα από τη συντηρητική παράταξη, κατατείνουν στο αίτημα της επικράτησης του κράτους δικαίου.

Γιατί αυτή η αδιαλλαξία της κυβέρνησης απέναντι στο αίτημα του Κουφοντίνα για την τήρηση του νόμου, που εκείνη ψήφισε; Είναι και πάλι στόχος η ικανοποίηση της δεξιάς πολυκατοικίας, που ανάφερες προηγουμένως;

Μόνο και μόνο η απόφαση η σωφρονιστική πολιτική να υπάγεται στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δείχνει τη μεσαιωνική αντίληψη της κυβέρνησης περί δικαιοσύνης. Προφανώς, ο Νόμος και η Τάξη είναι το νήμα που θα συνδέει όλη τη δεξιά πολυκατοικία στο διηνεκές και θα ενισχύει το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, με την έννοια της επικινδυνότητας της εναλλαγής. Ο ΣΥΡΙΖΑ, άλλωστε, δεν συμμετέχει σε ένα συστημικό δικομματισμό, και επομένως σε περίπτωση που καταρρεύσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν θα δούμε τον αυτοματισμό του παραδοσιακού δικομματισμού με το σενάριο των συγκοινωνούντων δοχείων για τη διακυβέρνηση. Γι΄ αυτό άλλωστε θωρακίζονται θεσμικά και επικοινωνιακά για να αποτρέψουν την αναγκαία προοδευτική αλλαγή.

 Από εκεί και πέρα, είναι σαφές ότι η υπόθεση Κουφοντίνα αποτέλεσε, και όσο ήμασταν εμείς στην κυβέρνηση, σκληρό πεδίο ιδεολογικής διαμάχης. Θεωρούν ότι οποιαδήποτε υποχώρηση, όπως την ονομάζουν, του κράτους απέναντι σε ένα αίτημα κρατουμένου, θα δώσει λάθος σήματα. Κινούνται επί ξηρού ακμής. Νομίζω ότι θα πρέπει να αναληφθούν πρωτοβουλίες, ώστε να μην κάνουν αυτό το πολύ μεγάλο λάθος για τη δημοκρατία και τη χώρα μας. Όπως είπε και ο Αλ. Τσίπρας στη βουλή, δεν είναι δυνατόν να είμαστε η πρώτη χώρα μετά την Θάτσερ, που θα έχει νεκρό απεργό πείνας. Είναι οριακά τα πράγματα.

Δεν έχουμε δημοσκοπική εικόνα για το ποιες θα είναι οι βλάβες στην εικόνα της κυβέρνησης –πάνω στην οποία στηρίζει όλη της την πολιτική- μετά το σκάνδαλο Λιγνάδη, αλλά και τα τελευταία γεγονότα που είπαμε. Πώς εξελίσσεται κατά τη γνώμη σου ο συσχετισμός;

Πιστεύω ότι μέσα στην κοινωνία υπάρχει μια ουσιαστική μεταστροφή, διότι δεν είναι μόνο η επικοινωνιακή πολιτική αυτή που υφίσταται ρωγμές. Η «Μήδεια», για παράδειγμα, δοκίμασε τις αντοχές του κράτους και φάνηκε η πλήρης ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού, της περιφέρειας, του υπό ιδιωτικοποίηση ΔΕΔΔΗΕ, καθώς επίσης δεν λειτούργησε το 112, που τα προηγούμενα χρόνια είχαν θεοποιήσει ότι θα μας προστατεύει από όλες τις κακοτοπιές. Κατεστράφη όλο αυτό το οικοδόμημα και ο κόσμος το καταλαβαίνει. Όπως καταλαβαίνει και ποια είναι η πραγματικότητα στο ΕΣΥ, παρά τα νούμερα που παρουσιάζει ο πρωθυπουργός. Γίνεται πια συνείδηση όχι μόνο η αναποτελεσματικότητα της κυβέρνησης, αλλά σιγά σιγά εντυπώνεται και η δική μας στρατηγική, ότι είναι αποτέλεσμα δεξιών, νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Μέσα στην κοινωνία έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση. Κατά πόσο αυτό θα μεταφραστεί και εκλογικά-πολιτικά, σε επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, εξαρτάται από εμάς, από την ποιότητα των παρεμβάσεων μας, του προγράμματός μας και από την ενθάρρυνση και την προοπτική που δίνουμε στους κινητοποιούμενους ανθρώπους του πολιτισμού, της εστίασης, στους νεολαίους. Είναι ζητήματα που πλέον ανάγονται στη σφαίρα της δικής μας ετοιμότητας, της κοινωνικής γείωσης και κυρίως της ανάγκης ανάκτησης μιας ηγεμονίας και μιας ελπίδας για τον κόσμο. 

Παρά ταύτα, δεν βλέπουμε να καταγράφεται μια αισθητή βελτίωση της δημοσκοπικής θέσης του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το ζήτημα τίθεται και στις οργανώσεις του κόμματος και δεν υπάρχει μια πειστική απάντηση από την ηγεσία.

Είναι δύσκολο χρονικά να συμβεί αυτό, μέσα σε συνθήκες πανδημίας, επιτηρούμενης κοινωνίας και ενός γενικευμένου φόβου, και με πρόσφατη τη δική μας θητεία. Ωστόσο, είναι στο χέρι μας να αναστηλώσουμε τη νέα ελπίδα για τη νέα μεγάλη αλλαγή. Και είμαι αισιόδοξος ότι κινούμαστε σε αυτή την κατεύθυνση. Αρκεί να μην περιμένουμε επικοινωνιακά, και θα είναι μεγάλο λάθος, να καταστραφεί το προφίλ του Μητσοτάκη  και ότι αυτό από μόνο του θα γεμίσει τις δεξαμενές της πολιτικής αλλαγής. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Χρειάζεται χρόνος, αλλά χρειάζεται και ένα σχέδιο, μια στρατηγική αξιοποίησης αυτού του χρόνου. Είναι κρίσιμο ζήτημα και τίθεται σε όλες τις συζητήσεις του κόμματος, καθώς μπαίνει το θέμα να κινηθούμε ριζοσπαστικά, αριστερά, κινηματικά, με ανοιχτό μέτωπο και οπτική για το θέμα των συμμαχιών και της σύμπραξης με ανθρώπους της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης.

Αυτές τις μέρες που γίνονται οι συνδιασκέψεις, γίνεται φανερό ότι έχει μαζευτεί ένα δυναμικό που περίπου διπλασιάζει το κόμμα. Τώρα, και όσο διαρκεί η πανδημία, το κόμμα λειτουργεί ψηφιακά, αλλά όταν θα βγει στην κοινωνία, θα χρειαστεί άλλες πρόνοιες. Ποια η γνώμη σου;

Το κόμμα έχει ψηφιοποιηθεί βίαια και είναι πολύ σημαντικό.  Δεν υπήρχε τρόπος να κάνουμε δια ζώσης διαδικασίες και θεωρώ δείγμα ωριμότητας το ότι μπόρεσε να λειτουργήσει σε συνθήκες πανδημίας. Παρακολούθησα μια συνδιάσκεψη με 650 μέλη, πριν λίγες μέρες, όπου πέρασαν τουλάχιστον 500 και μίλησαν 150. Έθεσαν το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων. Υπήρξαν ουσιαστικές διαφορές, αλλά νομίζω ότι αυτή η συζήτηση είναι πολύ γόνιμη. Από εκεί και πέρα, δεν έχω την αίσθηση πως ο κόσμος αυτός που εντάχθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ περιορίστηκε στη διαδικτυακή λειτουργία του κόμματος. Τα προγράμματα Μένουμε Όρθιοι Ι και ΙΙ βοήθησαν σε αυτό. Βγήκε ο κόσμος έξω και μοίρασε το υλικό. Ενθαρρύνθηκε ένας δημόσιος διάλογος γύρω από κρίσιμα ζητήματα, όπως οι πατέντες ή η αλληλέγγυα διαχείριση του χρέους. Έγινε, επίσης, μια πολύ καλή δουλειά επαφής με εκατοντάδες επιστημονικούς συλλόγους, επιμελητήρια, εργασιακούς χώρους, συνδικαλιστές κ.λπ. στα μέτωπα που έχει ανοίξει η κυβέρνηση. Δείτε για παράδειγμα τι έγινε με την παιδεία. Τώρα βεβαίως μπαίνει το μεγάλο καθήκον, καθώς θα χαλαρώνει η πανδημία, μιας ενεργούς κοινωνικής γείωσης. Πρέπει όλοι μας, όσοι είμαστε μέλη, να έχουμε σχέσεις και παρουσία σε κοινωνικούς φορείς. Για να αλλάξουν οι συσχετισμοί σε συνδικάτα, σε συλλόγους, σε επιστημονικούς φορείς, στην νεολαία. Μόνο έτσι θα αποκτήσει κοινωνικές ρίζες ο ΣΥΡΙΖΑ. Διότι όλοι συνομολογούν ότι δεν βρισκόμαστε μπροστά σε μια «ευκαιρία ιστορικής κλίμακας», όπως ήταν το 2014-15, όπου χωρίς να έχουμε αυτή τη γείωση, παρά μόνο εκτεταμένα δίκτυα αλληλεγγύης για την οικονομική κρίση και τους πρόσφυγες, φτάσαμε να κερδίσουμε τις εκλογές. Τώρα δεν είναι έτσι τα πράγματα. Τώρα η δεξιά πολυκατοικία έχει ένα 40% και έχει τις άκρες της στο ακραίο κέντρο. Επομένως, δεν αρκεί η αποδόμηση των πεπραγμένων της κυβέρνησης –κάτι που κάνουμε αρκετά καλά- αλλά πρέπει να αναλύουμε και το τι θα κάνουμε εμείς και σε ποιο προγραμματικό εύρος και ορίζοντα εντάσσονται αυτές οι αλλαγές, για να έχουν το αποτύπωμα της αριστεράς και της κοινωνικής συμφωνίας.  Είναι μια δύσκολη προσπάθεια, που θέλει το χρόνο της, τη γείωση, τη συστράτευση των ιδεών. Το ότι έχουμε θέσει μέσα στη μάχη ιδεών που δίνουμε για την εργασία, την παιδεία, την υγεία, στο επίκεντρο της αντιπαράθεσής μας και τη σύγκρουση με τη ΝΔ για την επιχειρούμενη απαξίωση της μεταπολίτευσης, την απαξίωση της εθνικής αντίστασης και την προσπάθεια μεταφοράς μετεμφυλιακού κράτους στη σύγχρονη εποχή έχει τεράστια ιδεολογική βάση. Κάποιοι σύντροφοι, δυστυχώς, θεωρούν –όπως συζητήσαμε και στο Πολιτικό Συμβούλιο βγάζοντας το Σχέδιο Προγράμματος- ακόμα –πιστεύω ότι είναι στοιχείο ωρίμανσης περαιτέρω- ότι αυτά τα ζητήματα είτε δεν έχουν σχέση με την πολιτική σύγκρουση είτε φοβίζουν και συρρικνώνουν το ακροατήριό μας. Δεν είναι έτσι.

Πώς μπορούμε, πιστεύεις, να ενθαρρύνουμε αυτόν τον καινούριο αέρα που πνέει στο κόμμα, να μην αποθαρρυνθούν τα νέα μέλη και να ενεργοποιηθούν;

Είναι σαφές ότι όλα αυτά που είπαμε πρέπει να αποτυπωθούν σε πολιτικά σχέδια δράσης με την παρουσία των οργανώσεών μας παντού. Με την εξωστρέφεια θα πειστεί η κοινωνία να μας ξαναεμπιστευτεί. Όλοι συνομολογούμε –και στον απολογισμό του κόμματος- ότι υπάρχει πρόβλημα φερεγγυότητας. Πλέον χωρίς τους μνημονιακούς καταναγκασμούς και με την Ευρώπη σε άλλη φάση, είναι δυνατόν να είναι μια πειστική εναλλακτική διακυβέρνηση.

Μέχρι τότε, υπάρχει η μεγάλη αρένα του διαδικτύου, που είναι ένας χώρος όπου μπορεί να παρέμβει ο ΣΥΡΙΖΑ. Φαίνεται ότι μέχρι στιγμής, δεν έχει βρει τον τρόπο.

Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο για να ενθαρρύνουμε μία ακόμα πιο συστηματική παρέμβαση στο διαδίκτυο, επιλογή απολύτως αναγκαία, ακριβώς γιατί υπάρχει το τείχος σιωπής μεγάλων τηλεοπτικών μέσων, επιλογή που βεβαίως θα υπερβαίνει και λαϊκίστικες παθογένειες από τις οποίες πήρε τις αποστάσεις και ο πρόεδρος του κόμματος. Χωρίς το διαδίκτυο μέσα στην πανδημία, όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά η κοινωνία θα ήταν στα βαθιά σκοτάδια. Η ψηφιακή συγκρότηση του κόμματος παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Φανταστείτε έναν iSYRIZA διαδραστικό, τι μπορεί να καταφέρει. Αυτά είναι τα καλά διδάγματα που πήραμε από την πανδημία. Αλλά πιστεύω ότι και το Κόκκινο, η Αυγή και η Εποχή έχουν τη δική τους συνεισφορά και λυπάμαι πολύ γιατί αυτός ο νέος κόσμος του κόμματος δεν αγκαλιάζει σε καθημερινή βάση αυτά τα υπαρκτά μέσα.

Παρέμβαση στην Ολομέλεια της Βουλής για το αστυνομικό κράτος που οικοδομεί η ΝΔ και για τον απεργό Δ. Κουφοντίνα

·         Η σιωπή δεν είναι χρυσός, είναι μαύρη συνενοχή. Στήνετε ένα ιδιότυπο αστυνομικό κράτος μέσα σε συνθήκες κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

·         Το κράτος δικαίου δεν μπορεί να μετατραπεί σε ένα κράτος αυταρχικό, σε ένα κράτος αστυνομοκρατίας και σε ένα κράτος εκδικητικό.

·         Η κυβέρνηση επιδιώκει μια εμβληματική εκδικητικού τύπου πράξη στο πρόσωπο του Δ. Κουφοντίνα. Αυτό που κάνετε είναι αδιανόητο.

·         Να πάρετε άμεσα την αυτονόητη απόφαση για να σταματήσει από πλευράς του κράτους δικαίου η παραβίαση νόμιμων δικαιωμάτων του Δ. Κουφοντίνα

Αναλυτικά τα σημεία παρέμβασης του Ν. Βούτση:

–  Η σιωπή δεν είναι χρυσός, είναι μαύρη συνενοχή.

–  Σήμερα ο τίτλος του σ/ν στο 9ο μέρος αναφέρεται στη σύσταση εθνικής επιτροπής για τα ανθρώπινα δικαιώματα υπό τον Πρωθυπουργό και ακούγοντας τον εισηγητή της ΝΔ κ. Κόνσολα, πραγματικά χαιρόμουν στην εκφορά του λόγου του για το πώς κατά τη γνώμη της κυβέρνησης αυτή η επιτροπή μπορεί να έχει μια πολυεδρική παρέμβαση στο πολύ κρίσιμο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

–  Πίστευα ότι αυτή η κυβέρνηση έχει στήσει ευήκοα ώτα σε κορυφαίους διεθνείς οργανισμούς που ο μεν ένας, το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο εδώ και 5 μήνες και χθες ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου ότι ενόψει της παρατεταμένης κατάστασης της πανδημίας θα πρέπει οι κυβερνήσεις να αποστούν από την προσπάθεια να υπάρξει καταστολή, αυταρχισμός, συρρίκνωση των δικαιωμάτων όλων των γενεών μέσα στις κοινωνίες. Κι έλεγα: με ποια κυβέρνηση είμαστε; Σε ποια συγκυρία βρισκόμαστε; Και γι’ αυτό σας είπα ότι η σιωπή δεν είναι χρυσός.

–  Κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, έχουμε πει ξανά από αυτό το βήμα ότι αναφύεται ζήτημα δημοκρατίας στη χώρα αυτούς τους μήνες.

–  Θα πω κάτι πολύ πιο σοβαρό και πιο συγκεκριμένο: στήνετε ένα ιδιότυπο αστυνομικό κράτος μέσα σε συνθήκες κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, αξιοποιώντας απολύτως την περιστολή του δημόσιου χώρου, την αδυναμία του κόσμου να συζητήσει δημόσια, να παρέμβει, να διαμαρτυρηθεί, να διεκδικήσει δικαιώματα. Το κάνετε συνειδητά. Το κάνετε επί μήνες φέρνοντας συνεχώς νομοσχέδια τα οποία κατατείνουν στο να υπάρξει τυπικά ή άτυπα, ομολογημένα ή ανομολόγητα, αστυνομικό κράτος στη χώρας μας. Αστυνομία παντού και μία αντίληψη άνευ προηγουμένου, αυταρχισμού και καταστολής.

–  Χθες αυτά που συνέβησαν στο ΑΠΘ ήταν πολύ ενδεικτικά. Διμοιρίες ολόκληρες εναντίον φοιτητών οι οποίοι διαμαρτύρονταν για τις κλειστές σχολές, για τη δυνατότητα να μπορούν να συνέρχονται για το δικαίωμα να πουν τις απόψεις τους. Και έκαναν αυτές τις πράξεις για τις οποίες μέσω φωτογραφικού υλικού η ελληνική κοινωνία πραγματικά ανατρίχιασε.

– Τις τελευταίες 4 ημέρες 200 άνθρωποι έχουν προσαχθεί με αφορμή τρεις συγκεντρώσεις που είτε έριχναν τρικάκια, είτε φώναζαν συνθήματα, χωρίς να κάνουν οτιδήποτε άλλο.

–  Μετατράπηκαν σε συλλήψεις και έγιναν μηνυτήριες αναφορές, πάνε στο δικαστήριο. Τι σχέση έχει με αυτό που συζητάμε σήμερα εδώ; Μιλάμε για το δικαίωμα του συνέρχεσθαι, για ήπιες ειρηνικές διαμαρτυρίες, δεν υπάρχει από την αστυνομία καμία κατηγορία για αυτούς τους 200 ανθρώπους.

–  Πού ζούμε; Έχει ξαναγίνει αυτό το πράγμα; Εγώ που είμαι παλιότερος δε το θυμάμαι. Απαράδεκτο απολύτως.

–  Είναι σαφές ότι αξιοποιείτε την πανδημία για να στηθεί αυτό το αστυνομικό κράτος.

–  Επί μήνες σας έχει ζητηθεί να γίνει συζήτηση εδώ στη Βουλή για το πόρισμα του κ. Αλιβιζάτου, το οποίο με δική σας απόφαση έγινε για τις αυθαιρεσίες στο χώρο της αστυνομίας, για να σημειωθούν ζητήματα τα οποία χρίζουν μιας διαφορετικής οπτικής. Δεν το φέρνετε αυτό το υλικό.

–  Σε ποιους δίνετε αναφορά; Σε ποιο ακροατήριο; Γιατί το κάνετε; Όταν σας επαναλαμβάνω ότι και όλοι οι ανώτεροι διεθνείς οργανισμοί, η μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια στην οποία ανήκουμε, αλλά και από πλευράς του ΟΗΕ, ειδικά για την πολύμηνη πανδημία και τις ειδικές καταστάσεις που ζουν οι κοινωνίες με περιστολή δικαιωμάτων και με άνοιγμα άλλων διόδων για επιτηρούμενες κοινωνίες έχουν θέσει θέμα μη καταστολής, μη αξιοποίησης για αυταρχισμό από τη πλευρά των κυβερνήσεων.

–  Το κράτος δικαίου δεν μπορεί να μετατραπεί στη χώρα μας και δεν θα επιτευχθεί ακόμα αν είναι και συνειδητή ακόμα η προσπάθειά σας -αφήνω ένα ερωτηματικό-σε ένα κράτος αυταρχικό, αστυνομοκρατίας, σε ένα κράτος εκδικητικό.

–  Είναι πάρα πολλά τα συμβάντα όλους τους τελευταίους μήνες και τα γνωρίζετε πάρα πολύ καλά.

–  Και είμαι υποχρεωμένος να αναφερθώ και στο ζήτημα που αναφέρθηκαν και άλλοι συνάδελφοι και στο οποίο κωφεύετε επί μέρες τώρα. Υπάρχουν ανακοινώσεις, παρεμβάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, του ΜΕΡΑ25, του ΚΚΕ για το ζήτημα της απεργίας πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα. Μία υπόθεση η οποία οδηγείται σε δραματική εξέλιξη για τη ζωή του κρατουμένου, καταδικασθέντος για εγκληματικές πράξεις τρομοκρατίας.

–  Με την διάθεση που εκδηλώνετε δια της σιωπής και της μη λήψης μέτρων για να υπάρξει μια εμβληματική, εκδικητικού τύπου πράξη, στο πρόσωπο του συγκεκριμένου κρατουμένου

–  Τι ζητάει; Να εφαρμοστεί ο νόμος της ΝΔ, που εσείς και όχι εμείς, ψηφίσατε. Ο νόμος είναι σαφής, εφόσον αρθεί το καθεστώς στις αγροτικές φυλακές ο κρατούμενος επιστρέφει στη φυλακή από την οποία είχε μεταταχθεί. Αυτό το απλούστατο αίτημα, για το οποίο έχουν ήδη τοποθετηθεί διεθνείς παράγοντες, εξέχουσες προσωπικότητες της πολιτικής και πνευματικής ζωής του τόπου, ο Βασίλης Βασιλικός, ο Κώστας Γαβράς και δεκάδες άλλοι. Είναι αδιανόητο αυτό που κάνετε

–  Και τι απαντήσατε στα ερωτήματα που σας έθεσε ο Συνήγορος του Πολίτη; Επιφυλαχθήκατε να απαντήσετε. Απαράδεκτο, δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε τις ανεξάρτητες αρχές κατά το δοκούν 

–  Το Δικαιακό μας σύστημα είναι προοδευτικό. Πριν 2 βδομάδες αφέθηκε ελεύθερος μετά από 7 χρόνια, χωρίς δημόσιες διαμαρτυρίες, καταδικασμένος για 2,1 εκατ τόνους ηρωίνης, για την γνωστή υπόθεση του Noor 1.  Αφέθηκε ελεύθερος. Σκεφτείτε πόσους θανάτους έχει επιφέρει η πράξη του καταδικασθέντος. Κι όμως κατά το ισχύον δικαιακό μας σύστημα αφέθηκε ελεύθερος.

–  Αξίζει να σημειώσουμε ότι το αίτημα αφορά την εφαρμογή του νόμου. Τίποτε άλλο. Και φυσικά σημειώνω την σύντομη δήλωση της Ντόρας Μπακογιάννη. Αν δεν είχε τις αντιλήψεις που έχει, θα ήταν η τελευταία από την οποία θα ζητούσε κανείς μία δήλωση για το θέμα. Και απάντησε ότι ο νόμος ισχύει για όλους τους Έλληνες.

–  Αυτό είναι το δραματικό τοπίο, που ξεκινάει από το Δομοκό και φτάνει στο ΑΠΘ. Ένα τσιγάρο δρόμος.

–  Κάποτε υπήρχε η εντελώς λάθος αντίληψη, ότι από το τρικάκι στην εγκληματική τρομοκρατική ενέργεια δεν υπάρχει πολύς δρόμος κ γι’ αυτό πρέπει να χτυπάμε όποιον πετάει τρικάκια για να μην φτάσουν στις εγκληματικές ενέργειες. Τι σχέση έχει αυτό με το κράτος δικαίου, καμία. Είναι αυτό Δικαιοσύνη; Όχι φυσικά. Αυτό τι σχέση έχει με φιλελεύθερη κυβέρνηση όπως θέλετε να παρουσιάζεστε.

–  Δεν εκδηλώνω απλά την απογοήτευση και κατάπληξη, για το πως η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός κωφεύει σε αυτά τα ζητήματα. Δεν αναφέρομαι καν στον υπουργό προστασίας του πολίτη, ο οποίος διαχειρίζεται πολύ καλά τη στρατηγική της έντασης, και το φόβου μέσα στην πανδημία. Είναι αθλιότητα ως άσκηση πολιτικής.

–  Δεν μπορείτε να κωφεύετε, να απαντάτε προσχηματικά  και ιδεοληπτικά και εκδικητικά να θέτετε αυτήν την πολιτική στην υπηρεσία της καταστολής, στον αυταρχισμό και την επικινδυνότητα για τη ζωή κρατουμένων, που έχουν κάθε δικαίωμα να ζητούν τα νόμιμα. 

–  Θα πρέπει να πάρετε αποφάσεις για να σταματήσει αυτή η επέλαση και οικοδόμηση αστυνομικού κράτους στη χώρα, και να πάρετε την αυτονόητη απόφαση για να σταματήσει από την πλευρά του κράτους δικαίου η παραβίαση νόμιμων δικαιωμάτων του εν λόγω κρατουμένου.

Συνέντευξη στο NewsBomb και τον Αντώνη Γκίοκα.

«Αυταρχική και ακραία συντηρητική η αντιμεταρρύθμιση στα ΑΕΙ»

Σφοδρή επίθεση σε βάρος της κυβέρνησης για το νόμο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση εξαπολύει, μιλώντας στο Newsbomb.gr και τον Αντώνη Γκιόκα ο τέως Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, που κατηγορεί το υπουργείο Παιδείας και το Μέγαρο Μαξίμου για «προσπάθεια απαξίωσης των δημόσιων πανεπιστημίων».

Τόνισε ότι το νομοσχέδιο εξωθεί στην πραγματικότητα χιλιάδες νέα παιδιά στο να αναζητήσουν λύση για να σπουδάσουν στα ιδιωτικά κολλέγια, ενώ κατηγόρησε την κυβερνητική πλευρά ότι δεν απάντησε ουσιαστικά σε πολλές πτυχές του νέου νόμου, υπογραμμίζοντας πως τα ελλληνικά πανεπιστήμια ούτε «απαξιωμένα» είναι, ούτε «κέντρα ανομίας» όπως παρουσιάστηκαν από την αρμόδια υπουργό και τον πρωθυπουργό.

Επίσης, ο Ν.Βούτσης απάντησε σε όσους χρησιμοποιούν το επιχείρημα της πανδημίας για να επιτεθούν προς τους φοιτητές που αντιτάσσονταν στις κυβερνητικές ρυθμίσεις, υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση ευθύνεται για τις αντιδράσεις.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

Κύριε Πρόεδρε, το κόμμα σας και εσείς ο ίδιος προσωπικά κατά την τοποθέτηση της στην Ολομέλεια της Βουλής, ήσασταν ιδιαίτερα επικριτικοί απέναντι στην κυβέρνηση για το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ. Ποιοι είναι οι λόγοι που στέκεστε απέναντι του;

Στη Βουλή διεξήχθη μια σκληρή αντιπαράθεση για τον ευαίσθητο χώρο της ανώτατης παιδείας με αφορμή το ευθέως προκλητικό νομοθέτημα το οποίο η κυβέρνηση, εν μέσω πανδημίας με κλειστά επί ένα χρόνο τα πανεπιστήμια και με αντίθετους όλους του φορείς της εκπαίδευσης στις βασικές του ρυθμίσεις, έφερε προς συζήτηση. Η αντιπαράθεση ήταν διεξοδική και εφ’ όλης της ύλης, κατέδειξε την διαφορετική στρατηγική και την αντίληψη της δεξιάς από τη μια και των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων από την άλλη, καθώς το νομοσχέδιο, ευθέως, υπηρετεί την εξώθηση χιλιάδων νέων ανθρώπων στα ιδιωτικά κολλέγια, τη μεροληπτική σε βάρος των αδύναμων κοινωνικά νέων να έχουν δυνατότητα πρόσβασης και ενδεχόμενης πολυετούς φοίτησης στα πανεπιστήμια. Η πρωτοφανής διεθνώς απόδοση στην ευθύνη της ελληνικής αστυνομίας του θέματος της τήρησης της τάξης και της αντιμετώπισης υπαρκτών κρουσμάτων «παραβατικών ενεργειών» στα ΑΕΙ και όχι στην αυτονόητη ευθύνη των πρυτανικών αρχών και της πανεπιστημιακής κοινότητας με βάση το ήδη διαμορφωμένο νομοθετικό πλαίσιο.

Θέλω να σταθούμε λίγο στις «παραβατικές συμπεριφορές», καθώς η κυβέρνηση και μεγάλη μερίδα του Τύπου, χαρακτηρίζουν τα πανεπιστήμια της χώρα «κέντρα ανομίας». Πως απαντάτε σε αυτό τον χαρακτηρισμό;

Αντί επιχειρημάτων υπήρξε μια σαφής διάθεση για προπαγάνδα απαξίωσης του πανεπιστημίου από πλευράς της κυβέρνησης, ομιλίες και εισηγήσεις ακόμα και της υπουργού και του ιδίου του Πρωθυπουργού διανθισμένες με δήθεν επιχειρήματα τα όποια απεδείχθησαν απολύτως ψευδή. Απεδείχθη μέσα από τη συζήτηση ότι πουθενά σε όλο τον κόσμο όπου υπάρχουν πανεπιστημιακά ιδρύματα με κατοχυρωμένες τις δημοκρατικές ελευθερίες και το αυτοδιοίκητο τους δεν υπάρχει φύλαξη από αστυνομία με ευθύνη της αστυνομίας. Αποδείχθηκε επίσης ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια δεν είναι απαξιωμένα και «άντρα ανομίας» και παραγωγής άχρηστων πτυχίων αλλά συμπεριλαμβάνονται σε διακριτές θέσεις στη διεθνή κατάταξη των πανεπιστημίων, ενώ αντίστοιχα τα ιδιωτικά κολλέγια που τυγχάνουν συνεχώς προνομιακής μεταχείρισης από την κα Κεραμέως, βρίσκονται χιλιάδες θέσεις πιο κάτω στη διεθνή κατάταξη.

Γιατί μιλάτε για «προπαγάνδα» από την πλευρά της κυβέρνησης;

Δεν έγινε δυνατόν να διαψευστούν τα στοιχεία και η μελέτη που πιστοποιούν ότι 24 χιλιάδες επιπλέον υποψήφιοι θα κοπούν από την πρόσβαση στα ΑΕΙ και δεκάδες τμήματα και σχολές της περιφέρειας θα συρρικνωθούν με προοπτική το κλείσιμό τους. Η εμμονή για να μην έχουν δικαίωμα, κυρίως εργαζόμενοι φοιτητές, για παράταση της δυνατότητας της φοίτησης τους ή και επάνοδο στα φοιτητικά έδρανα, έμεινε απολύτως μετέωρη με τη δήθεν επίκληση βάρους και δαπανών για τα ιδρύματα και τις σχολές που δεν τεκμηριώθηκε ούτε κατά ένα ευρώ. Πιστεύω ότι τόσο οι ομιλίες του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης του Αλέξη Τσίπρα όπως και των εισηγητών μας, ιδιαίτερα του Ν. Φίλη κονιορτοποίησαν τα προσχηματικά επιχειρήματα και πιστοποίησαν αυτό που κι εγώ στη δική μου αγόρευση έθεσα, ότι πρόκειται για μια αυταρχική ακραία συντηρητική αντιμεταρρύθμιση στον ευαίσθητο χώρο της παιδείας. Σημειώνω τις μαζικές κινητοποιήσεις που έκαναν οι φοιτητές σπάζοντας το νόμο της σιωπής και της χειραγώγησης της ενημέρωσης που θέλει η κυβέρνηση να επιβάλει αξιοποιώντας την πανδημία μέσα από μια στρατηγική διαχείρισης του φόβου, όπως επίσης σημείωσα στην Ολομέλεια.

Τα οποία συλλαλητήρια, θα αναγκαστώ να επικαλεστώ πάλι την κυβέρνηση και μερίδα του Τύπου, τα χαρακτηρίζουν «υγειονομικές βόμβες»…

Υγειονομικές βόμβες είναι η πολύμηνη κατάσταση συνωστισμού στους εργασιακούς χώρους και τα ΜΜΜ, η ασυδοσία και η έλλειψη ελέγχων στους χώρους δουλειάς και βέβαια, όπως επισημάναμε και στη Βουλή, η εμμονική και επικίνδυνη αντίληψη να ανοιγοκλείνουν τα σχολεία με την ίδια πυκνότητα μαθητών και εργαζομένων στους ίδιους χώρους επί οκτάωρο καθημερινά. Οι ευθύνες άρα ανήκουν αποκλειστικά στην προκλητική νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης και όχι σε όσους διαδηλώνουν και θέλουν να μη μπει και η δημοκρατία της χώρας μας σε καραντίνα.

Αφού περάσαμε στα της πανδημίας και συζητάμε για την τήρηση των μέτρων, ήταν τόσο κακό που ο πρωθυπουργός γευμάτισε με τη συνοδεία του και μερικούς τοπικούς παράγοντες στην Ικαρία ή πρόκειται για μία αντιπολιτευτική υπερβολή;

Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, μετά την παρέλευση τριών ημερών και την αδυναμία να σβήσει το επιτελικό του κράτος την είδηση και τις εντυπώσεις που προκάλεσε αυτή η αλαζονική συμπεριφορά του ιδίου και της συνοδείας του, αναγνώρισε ότι πρόκειται για λάθος, χωρίς βεβαίως να ζητήσει και πάλι συγγνώμη από τον ελληνικό λαό που υφίσταται τα πάνδεινα, απίστευτους περιορισμούς και μοναξιά μέσα στα αλλεπάλληλα lockdown. Η διεθνής αρνητική «απήχηση» που είχε αυτή η ενέργεια του κ. Μητσοτάκη δεν εκθέτει απλώς τη χώρα μας αλλά πιστοποιεί για μια ακόμα φορά και το απαράδεκτο ύφος της αυταρχικής διακυβέρνησης που έχει επιβληθεί στη χώρα με αρωγό τα μερικά μεγάλα χειραγωγημένα μέχρι και αυτολογοκρινόμενα ΜΜΕ.

Για ακόμα μία φορά βρισκόμαστε σε καθεστώς σκληρού lockdown, με το κόμμα σας να επιρρίπτει την ευθύνη στην κυβέρνηση γι’ αυτή την εξέλιξη, όμως το ίδιο βλέπουμε να συμβαίνει σχεδόν σε ολόκληρη την Ευρώπη…

Η ερώτηση επιδέχεται δύο απαντήσεις γιατί πράγματι μιλάμε για μια διεθνή τραγωδία που δημιουργεί μια παγκόσμια πανδημία. Από τη μια σημειώνω ότι βεβαίως και σε κλίμακα Ευρώπης, τόσο για την αντιμετώπιση ιδιαίτερα στις κεντροευρωπαϊκές χώρες του πρώτου κύματος της πανδημίας, όσο και για τη στρατηγική των εμβολιασμών που μένει εγκλωβισμένη στο παζάρι με τις εταιρείες, υπάρχουν βαρύτατες συνέπειες ακόμα και για ενισχυμένα συστήματα υγείας. Ιδιαίτερα τώρα για τη χώρα μας, που προφανώς είναι και μέρος του «μεγάλου κάδρου» όσων συμβαίνουν στην Ε.Ε., είμαστε μάρτυρες μιας εγκληματικής όπως την έχουμε χαρακτηρίσει κυβερνητικής ευθύνης για τις καθυστερήσεις και την έλλειψη πολιτικής βούλησης που επέδειξε η κυβέρνηση σε όλη τη φάση από τα προμηνύματα μέχρι και την έναρξη του δεύτερου κύματος της πανδημίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η χώρα μας να βρεθεί ξαφνικά ψηλά σε κρούσματα, σε απώλειες συμπολιτών μας, σε βαριές συνέπειες για μια ήδη χτυπημένη οικονομία, σε μεγάλη επισφάλεια των εργασιακών σχέσεων και σε αβεβαιότητα για το μέλλον και της επιχείρησης εμβολιασμού του πληθυσμού και του μέλλοντος μιας οικονομίας που ήδη μεγάλα τμήματα της μικρής επιχειρηματικότητας και των αυτοαπασχολουμένων οδηγούνται στην εξαφάνιση.

Εσείς τι διαφορετικό θα είχατε κάνει;

Έχουμε κάνει έγκαιρα πολύ συγκεκριμένες προτάσεις και σε κλίμακα Ευρώπης για την κοινωνική διαχείριση των πατεντών των εμβολίων και της φαρμακευτικής αγωγής για τον κορωνοϊό, όσο βέβαια και επανειλημμένως στη χώρα μας, μέσα και έξω από τη Βουλή, έχουμε προτείνει μια διαφορετική στρατηγική με επίκεντρο τόσο την ολόπλευρη στήριξη του ΕΣΥ σε όλες του τις βαθμίδες, όσο και την εμπροσθοβαρή στήριξη σε κρίσιμους κλάδους της οικονομίας που τώρα σωρεύουν  μεγάλες δανειακές υποχρεώσεις για το μέλλον και βρίσκονται σε προφανή αδυναμία επανεκκίνησης για τη φάση που θα έχει υποχωρήσει η πανδημία.

https://www.newsbomb.gr/

Τηλεοπτική συνέντευξη στο KONTRA 24 με την Αναστασία Γιάμαλη.

– Ο κ. Μητσοτάκης εξελίσσεται σε Έλληνα Τραμπ.

– Τη διαχείριση του φόβου την ονομάζουν κανονικότητα, ενώ πρόκειται για ύβρη προς την κοινωνία.

Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής κατά την συζήτηση για το αυταρχικό και αντιεκπαιδευτικό Νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.

• Αυταρχική αντιμεταρρύθμιση.

• Στρατηγική διαχείρισης του φόβου.

• Επιτομή αστυνομικού κράτους.

ΣΗΜΕΙΑ ΟΜΙΛΙΑΣ:

 Λυπάμαι για την ένδεια των επιχειρημάτων, η οποία επικαλύφθηκε με προπαγάνδα. Είναι άθλια προπαγάνδα το να μιλάτε από το πρωί ως το βράδυ για εισαγωγή με ‘1’ στα πανεπιστήμια. Μπορεί να αφορά κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις ή να έγινε κάποια στιγμή, αλλά δεν αφορά τους 70.000 που μπήκαν μόλις πρόσφατα

. Γιατί επαναφέρετε αυτό το ζήτημα; Διότι πράγματι δεν έχετε επιχειρήματα. Όπως επίσης το απάνθισμα παραβατικών συμπεριφορών για γνωστά παραβατικά και προβληματικά ζητήματα που υπήρξαν την προηγούμενη 15ετία από τρεις υπουργούς σήμερα, δείχνει πως δεν έχετε κάτι άλλο να πείτε.

 Θέλω να σας πω ευθέως ότι η σιωπή σας για την κατάταξη των ελληνικών πανεπιστημίων διεθνώς, η σιωπή σας για τη ποιότητα των παρεχόμενων σπουδών και για την ποιότητα των σπουδαστών που βγαίνουν στην αγορά εργασίας και γενικότερα στο δημόσιο λόγο, δείχνει πως είναι άλλο ο τρόπος που σκέπτεστε και άλλα αυτά που πρέπει να προωθήσετε κατά τη γνώμη σας. Είναι λάθος και δε θα έπρεπε να το κάνετε κα Υπουργέ, για τον καθηγητή τον κ. Τζανακόπουλο, να μιλάτε έτσι για την ένωση διδασκόντων διδασκομένων και διοικητικών της Οξφόρδης στην οποία συμμετέχουν χιλιάδες μέλη και στα οποία είναι ισότιμο μέλος και μέλος του προεδρείου ο κος Τζανακόπουλος και είχε φέρει τη σχετική ανακοίνωση, η οποία βγήκε προ ημερών. Μιλήσατε με έναν απαξιωτικό τρόπο που δεν θα έπρεπε να σας αρμόζει.

 Βεβαίως το πανεπιστήμιο κ. Κεραμέως είναι και χώρος ζύμωσης, έκφρασης, συμπύκνωσης πολιτικών, ιδεολογικών απόψεων, συζητήσεων. Έχετε υπόψιν σας καθόλου την ιστορία των πανεπιστημιακών κινημάτων του προηγούμενου και του παρόντος αιώνα και του τι γίνεται σε όλο το κόσμο;

 Έχετε ευθύνες κ. υπουργέ και βεβαίως πρώτα έχει ευθύνη η κυβέρνησή σας για την πανδημία σε σχέση με τα σχολεία.

 Το ότι αφήσατε χωρίς να κάνετε καμία παρέμβαση για να βρεθούν επιπλέον ωράρια, χώροι, δυνατότητες τα παιδιά μας να είναι ανά 15 σε κάθε τάξη και ότι τώρα άρον-άρον μέσα σε 10 μέρες που άνοιξαν τα φέρνουμε πίσω, το ότι δεν βοηθήσατε ώστε να υπάρχουν τα τεστ και η ιχνηλάτηση κυρίως του οικογενειακού περιβάλλοντος από τα εκατοντάδες ή και χιλιάδες κρούσματα που υπήρξαν, είναι πρόβλημα.

 Δεν κάνατε τίποτα ώστε να είναι ισότιμη η πρόσβαση στη τηλεκπαίδευση και βεβαίως η μουλωχτή τροπολογία και δεν βρήκατε να πείτε κάτι. Βάζετε τον κόφτη, οδηγείτε τα παιδιά στα κολλέγια. Τι δείχνει αυτή η ευθύνη που σας προσάπτω; Ότι λειτουργήσατε συστηματικά αξιοποιώντας τις έκτακτες συνθήκες στις οποίες βρισκόμαστε λόγω της πανδημίας, με περιφρόνηση και ταξική μεροληψία μέσα στον χώρο της εκπαίδευσης.

 Κορωνίδα στο πεδίο της ανώτατης εκπαίδευσης είναι η απίστευτη επιμονή σας μέσα σε αυτή τη κατάσταση να ψηφιστεί το παρόν νομοσχέδιο.

 Είναι σαφές ότι πρόκειται για μια εσκεμμένη πρόκληση. Ιδεολογική, πολιτική με πρόσχημα την αντιμετώπιση προφανώς υπαρχουσών καταστάσεων ή παραβατικών συμπεριφορών ορισμένων τα προηγούμενα χρόνια, είναι μια εσκεμμένη πρόκληση η οποία εντάσσεται σαφέστατα στη δυσανεξία που έχει η σημερινή κυβερνώσα παράταξη, ο κ. Μητσοτάκης προσωπικά, εσείς προσωπικά στη μεταπολίτευση. Διότι θέλετε μέσω της στρατηγικής σας να αποενοχοποιηθούν οι θύτες που οδήγησαν με την διακυβέρνησή τους -η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ- στη μεγάλη οικονομική κρίση.

 Τι θέλετε να περάσετε στον ελληνικό λαό; Ότι υπάρχουν κάποια αποστήματα της μεταπολίτευσης τα οποία οδήγησαν τη χώρα στην κρίση. Και ποια είναι αυτά; Το πανεπιστήμιο, η περίφημη ιδεολογία της Αριστεράς που δεν είχε ούτε 10%, είναι οι εγγυήσεις και τα εργασιακά δικαιώματα κυρίως, είναι η ελευθερία των εκδηλώσεων, των διαδηλώσεων, της δυνατότητας άρθρωσης λόγου και αντίλογου στο δημόσιο χώρο. Είναι πράγματα που τα θεωρείτε πρωτεύοντα ως εμβρυουλκό της κρίσης που βιώσαμε στη χώρα. Και τα οποία αισθάνεστε ως προτεραιοποίηση και ανάγκη στρατηγικής αντιμετώπισης από τη πλευρά σας διότι ιδεολογικά, πολιτικά είστε στον αντίποδα και δε θέλετε να παραδεχτείτε τις τεράστιες ευθύνες τις οποίες έχουν οι κατά καιρούς διακυβερνήσεις από το δικό σας κόμμα όλα αυτά τα χρόνια για το πώς φτάσαμε στη κρίση και το πώς συντηρούνται καταστάσεις, οι οποίες θα έπρεπε από πολύ καιρό να είχαν επουλωθεί.

 Άκουσα με προσοχή χθες το πρωί την κα Υπουργό στην αίτηση περί αντισυνταγματικότητας: δεν μέτρησα τις φορές που είπατε για τον σκληρό πυρήνα του κράτους. Έχετε μια αντίληψη στρατηγικής επιβολής όπου τον σκληρό πυρήνα του κράτους θεωρείται ότι είναι η βασική αρχή επιβολής μέσα σε όλες τις εκφάνσεις του δημόσιου βίου. Και κάνατε αντιδιαστολή ανάμεσα σε αυτονομία και αυτοδιοίκητο για να εντυπωθεί η άποψη στην κοινή γνώμη, στην εκπαιδευτική κοινότητα, σε μας στη Βουλή, ότι τέρμα επί της ουσίας τα αυτοδιοίκητα.

 Με βάση την επιβολή κανόνων από τον σκληρό πυρήνα του κράτους, τα πάντα θα ελέγχονται. Άλλωστε στο νομοσχέδιο σας υπάρχουν και τα ποινολόγια, αποστέρηση της οικονομικής δυνατότητας των πανεπιστημίων, πειθαρχικά, κόφτες. Όλα αυτά συνιστούν έναν απόλυτο έλεγχο και χειραγώγηση.

 Αυτό που με κάποιους τρόπους έχετε επιβάλλει στα Μέσα Ενημέρωσης και σε άλλους αρμούς, θεσμούς μέσα από τους οποίους αναπνέει η ενημέρωση, θέλετε να το επιβάλλετε σε ένα πανεπιστήμιο που να βρίσκετε μέσα σε υγειονομική ζώνη.

 Υπάρχει μια μεγάλη υποκρισία. Πόσοι έλεγχοι έγιναν σε χώρους εργασίας; Τι αποτελέσματα είχαμε; Τι ποινές και πρόστιμα επιβλήθηκαν; Εκεί που αναγκαστικά ο κόσμος συνωστίζεται, στους χώρους εργασίας, σούπερ μάρκετ, μέσα μαζικής μεταφοράς. Μιλάω συνολικά για την κυβέρνηση τώρα, δεν απευθύνομαι ειδικά στην Υπουργό Παιδείας. Που είναι η πρόνοια; Και έρχεστε ενώ είναι κλειστά τα πανεπιστήμια επί ένα χρόνο να τοποθετήσετε την αστυνομία στο πανεπιστήμιο.

 Η ομιλία του κ. Χρυσοχοΐδη, Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, ήταν η επιτομή του αστυνομικού κράτους.

 Το νομοσχέδιο είναι μια αντιμεταρρύθμιση, συντηρητικού, αυταρχικού και αναχρονιστικού χαρακτήρα.

 Σήμερα διαδήλωσαν χιλιάδες νέοι άνθρωποι με τις μάσκες, με τις όποιες αποστάσεις. Φρόντισε από ό,τι πληροφορηθήκαμε να κάνει και καμιά εκατοστή προσαγωγές στο τέλος της συγκέντρωσης ο κ. Χρυσοχοΐδης. Υπάρχει ένα ρίσκο προφανώς και από τις διαδηλώσεις; Όπως υπάρχει και από τα ΜΜΜ. Ποιος έχει την ευθύνη αυτής της πρόκλησης; Για φανταστείτε να υπήρχε μια σιωπή;

 Εξελίσσεστε σε μια κυβέρνηση, σε μια πολιτική δύναμη η οποία παίρνει διαζύγιο από τη κοινωνία, τους φορείς, τους ενδιαφερόμενους, τους ανθρώπους που βρίσκονται μέσα σε αυτούς τους χώρους και αντίθετα φτιάχνει ένα σύμφωνο επιβίωσης με τις δημοσκοπήσεις. Με ποιες; Τη δημοσκόπηση που δείχνει ότι η ΕΡΤ έχει απογειωθεί, με τη δημοσκόπηση που δείχνει ότι όλοι θέλουν την αστυνομία μέσα στο πανεπιστήμιο.

 Είναι στημένες αυτές οι δημοσκοπήσεις; Μην παίζουμε μεταξύ μας. Είναι η διαχείριση του φόβου. Είναι η στρατηγική της διαχείρισης του μεγάλου φόβου, της μεγάλης απόγνωσης που όλοι μας, η χώρα μας περνά για μήνες ολόκληρους λόγω της πανδημίας.

 Μέσα σε αυτή τη πρωτοφανή κατάσταση κάνετε μια συστηματική στρατηγική διαχείρισης αυτού του φόβου. Κάνετε μια δημοσκόπηση σε έναν κόσμο ο οποίος αισθάνεται απειλούμενος γύρω γύρω όχι μόνο από τον κορονοϊό. Από την αβεβαιότητα, την ανεργία, ότι κλείνει το μαγαζί του, από το ότι δεν μπορεί να επικοινωνήσει, να φιλήσει τα παιδιά του, τους γονείς του.

 Μέσα σε αυτή τη κατάσταση αντί να κερδίσετε κοινωνικές συναινέσεις στήνετε δημοσκοπήσεις που είναι αποτελέσματα και απαντήσεις απόρροια της αβεβαιότητας και του φόβου. Μπορείτε σε αυτό το επιχείρημα να αντιτείνετε πως δεν είναι έτσι;

 Είστε μια κυβέρνηση και για πόσο καιρό θα είστε ακόμα, αυτό θα είναι σε βάρος της χώρας, του λαού μας, της νεολαίας, που έχετε πάρει διαζύγιο από τη κοινωνία και έχετε κάνει μια σύμβαση για την επιβίωσή σας με τις δημοσκοπήσεις και είστε μια κυβέρνηση που την αυταρχική διακυβέρνηση -δεν απάντησε κανείς στον κ. Τσίπρα όταν είπε ότι έχει υποβάλει πρόταση να συζητήσει για τα θέματα της δημοκρατίας. Διότι δεν σας συμφέρει, δεν θέλετε να τη συζητήσετε. Θέλετε κάθε μέρα, κάθε δευτερόλεπτο αυτής της πανδημίας, αυτής της κρίσης, να την αξιοποιήσετε ιδεολογικά, πολιτικά, προγραμματικά υπέρ της δικής σας ακραίας νεοφιλελεύθερης, νεοδεξιάς αντίληψης.

Συνέντευξη στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Kontra Channel και τον Γιώργο Μελιγγώνη.

· Η κυβέρνηση Μητσοτάκη παίρνει διαζύγιο από την κοινωνία και κάνει σύμφωνο συμβίωσης και επιβίωσης μέσω των δημοσκοπήσεων και της χειραγωγούμενης ενημέρωσης.

· Η κοινωνία πλέον συνειδητοποιεί ότι υφίσταται μία επικίνδυνη, αυταρχική και αδιέξοδη διακυβέρνηση.

Συνέντευξη ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5 στην εκπομπή » Αλλέγκρο » με την Ευγενία Λουπάκη

·         Πρόκληση υπεροψίας, αλαζονείας και εξουσιαστικής έπαρσης η παρουσία Μητσοτάκη στην Ικαρία. Αντικοινωνική πράξη επίδειξης ισχύος και όχι ένα λάθος.

·         Είμαι αισιόδοξος ότι η κοινωνία θα γυρίσει την πλάτη στην «παραπολιτική δημοσιογραφία» και σε χειραγωγούμενα ιδιωτικά κανάλια, όπως έγινε πριν από μερικά χρόνια.

·         Κρίσιμη η συζήτηση σε κλίμακα Ευρώπης, την οποία παρακολουθούμε και στην οποία πρωταγωνιστούμε ως κόμμα για πατέντες, για εμβολιασμούς και για χρέος.

ΣΗΜΕΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5 ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΑ ΛΟΥΠΑΚΗ:

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΣΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ

Πρόκειται προφανώς για μία αντικοινωνική πράξη καταρχήν. Δηλαδή, αυτή η υπεροψία, η αλαζονεία και κυρίως η προβολή της εικόνας ότι «δεν τρέχει κάτι» αφού ο Πρωθυπουργός είναι κάτι διαφορετικό, πιστεύω ότι είναι απολύτως εσκεμμένη. Είναι μία αντικοινωνική πρόκληση για να εντυπωθεί στη συνείδηση του κόσμου ότι ούτε μπορεί να είμαστε όλοι ίδιοι ούτε πρέπει να είμαστε όλοι ίδιοι. Δεν είναι λοιπόν επικοινωνιακή γκάφα αλλά έγινε επί τούτου αφού συμβαίνει πλέον κατ’ εξακολούθηση. Είναι σαφές αυτό και μετά την Πάρνηθα.

Πιστεύω πως είναι μία νοοτροπία, η οποία καθώς υπάρχει και η υγειονομική ζώνη από την «παραπολιτική δημοσιογραφία» – όπως την  ονομάζω εγώ- και από τη χειραγώγηση που έχει επιχειρηθεί στα ιδιωτικά κανάλια και στην ΕΡΤ, περιλαμβάνει μέσα της και το «ακαταδίωκτο». Εκεί είναι και η αλαζονεία. Στο ότι εν πάση περιπτώσει και αν γίνει και κάποιο επικοινωνιακό λάθος ποιος θα το μάθει; Θα μπορέσουμε ύστερα να το συμμαζέψουμε. Ενώ αντίθετα εάν οποιοσδήποτε πολίτης και δεν λέω ένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, προέβαινε και μάλιστα κατ’ εξακολούθηση σε τέτοιες αντικοινωνικές πράξεις θα ήταν προφανώς επί μέρες κρεμασμένος στα μανταλάκια μίας δημοσιογραφίας με απηνή δίωξη.

Είναι μία πολυσήμαντη πράξη του Πρωθυπουργού που δείχνει εξουσιαστική έπαρση και στέλνει πολλαπλά μηνύματα. Το βασικό μήνυμα είναι ότι όσοι μπουν στο «ιερό» του δόγματος της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης θα είναι προνομιούχοι. Αντίθετα με αντίστιξη όσοι τολμούν να μείνουν εκτός του «ιερού» θα τίθενται εκποδών και θα μπαίνουν στα μανταλάκια. Όπως οι πρυτάνεις των Πανεπιστημίων που αντιτίθενται στο νομοσχέδιο για την Παιδεία και μπορεί ο οποιοσδήποτε προϊστάμενος του Υπ. Προστασίας του Πολίτη ή συνδικαλιστής να μιλήσει με τους πιο υποτιμητικούς και απαξιωτικούς όρους γι’ αυτούς. Το ίδιο για κορυφές του Πολιτισμού αλλά και για οποιονδήποτε δεν μπαίνει στο «ιερό» του δόγματος της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης αλλά και όποιον αποτολμήσει τη διαφοροποίηση προς το «ιερό». Πρόκειται για καταστάσεις που υπερβαίνουν τους δημοκρατικούς κώδικες.

ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΙΔΙΚΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Παρακολουθούμε από πολύ κοντά το μεγάλο κάδρο που είναι η Ευρώπη. Τις τελευταίες ημέρες γίνεται μία μεγάλη συζήτηση για τρία θέματα σε αυτό το μεγάλο κάδρο. Αφενός για τις πατέντες και την ανάγκη να έχουν δημόσιο κοινωνικό χαρακτήρα και να ξεφύγουμε από τη μέγγενη της σύγκρουσης των λόμπι των φαρμακευτικών εταιρειών. Έχει τεθεί αυτό το ζήτημα. Δεύτερον, για την επικινδυνότητα των εθνικισμών του εμβολίου και τρίτον για την δήλωση της κας. Λαγκάρντ, η οποία αντιλαμβάνεστε ότι στο κρίσιμο θέμα για το τι θα ακολουθήσει την πανδημία στο οικονομικό πεδίο με υπερχρεωμένα νοικοκυριά, με υπερχρεωμένες χώρες, που θα αναδειχθεί αυτό το ζήτημα δηλαδή πότε θα μπει ξανά σε λειτουργία το δημοσιονομικό σύμφωνο, και θα είναι το ίδιο, εμείς λέμε να καταργηθεί. Εμείς λέμε να πάμε σε μια συμφωνία κοινωνικών, οικονομικών συγκλίσεων με αλληλέγγυα ανάληψη ευθύνης για τα χρέη και με κούρεμα χρέους και κρατών αλλά και ιδιωτών στην Ελλάδα.

Άρα λοιπόν όλο τα πακέτο αυτών των τριών θεμάτων είναι ήδη στην πρώτη γραμμή της διεθνούς συζήτησης σε κλίμακα Ευρώπης. Εκεί εντασσόμαστε και εμείς. Η ελληνική κοινωνία δεν είναι μια κοινωνία απομονωμένη έξω από αυτήν τη συζήτηση και έξω από αυτά τα επίδικα.

ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ ΚΑΙ «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ»

Η εικόνα των δημοσκοπήσεων δεν με τρομάζει και το λέω ευθύτατα. Μας προβληματίζει σε σχέση με την ικανότητα και την επάρκεια που έχουμε ακόμα ως πολιτικός χώρος να εκφράσουμε και να κεφαλαιοποιήσουμε αυτή την υποδόρια ένταση, που υπάρχει μέσα στην κοινωνία, απέναντι στην νεοφιλελεύθερη πολιτική. Αυτό μας προβληματίζει. Έχουμε τις ελλείψεις μας αλλά η κοινοβουλευτική μας παρουσία, το πρόγραμμα μας, η προσπάθεια που έχει γίνει για διεύρυνση, η προσπάθεια που γίνεται για την κοινωνική γείωση για να διαμορφωθεί πραγματικά μια ζώνη υποστήριξης ευρύτερη, κοινωνική, όχι του ΣΥΡΙΖΑ στενά, της Αριστεράς ευρύτερα και της Δημοκρατίας, αυτές οι προσπάθειες πιστεύω ότι θα αποδώσουν και είμαστε στρατευμένοι όλοι σε αυτήν την υπόθεση.

Ο κ. Μητσοτάκης εμφανίζεται στην Ελλάδα, όχι ως προπομπός μιας χώρας που είχε τη δεκαετή κρίση στην πλάτη της και θα έπρεπε να έχει μία μεγάλη ευαισθησία σε διάφορα θέματα όπως στο θέμα των πατεντών και των εμβολίων αλλά ως παρακολουθών από τις τελευταίες σειρές τις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Αντίθετα ο Αλέξης Τσίπρας ηγούμενος του μεγαλύτερου κόμματος της Αριστεράς στην Ευρώπη και έχοντας και μία κυβερνητική θητεία βάζει το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων. Όλοι μαζί, συλλογικά ως κόμμα και βεβαίως δια του επικεφαλής, δια του αρχηγού, δια του πρώην Πρωθυπουργού. Όλα αυτά είναι ζητήματα, τα οποία εντυπώνουν στη συνείδηση του κόσμου καταστάσεις και αποτυπώματα που κάποια στιγμή και δεν θα αργήσει αυτή η στιγμή, με έναν τρόπο είτε εκτυφλωτικό είτε σταδιακό θα έρθουν στην επιφάνεια.

Θα σας θυμίσω κάτι σε σχέση με αυτό που ονομάζω «παραπολιτική δημοσιογραφία» και τον τρόπο που τώρα τα ιδιωτικά κανάλια λόγω του ότι χειραγωγούνται και οικονομικά δεν παρουσιάζουν την ενημέρωση που πρέπει. Θυμίζω το πόσο έξω έπεσαν προ δεκαετίας όταν παρουσίαζαν τη ΧΑ ως εμβρυουλκός της, σαν μία κανονικότητα, σαν μία περίπου συστημική δύναμη αλληλεγγύης. Πως επίσης τότε δεν καλύπτανε τις εκδηλώσεις της κοινωνίας και πως έπεσαν έξω. Η ίδια η κοινωνία λοιπόν υπερκέρασε ακόμα και την fake δημοσιογραφία ή τη χειραγωγούμενη δημοσιογραφία από ορισμένα κανάλια και Μέσα και προχώρησε μπροστά. Γι’ αυτό λέω ότι είμαι αισιόδοξος.