«Δραπετεύει» η δημοκρατία από τη Βουλή;

Πυκνώνουν τα σύννεφα πάνω από τη Βουλή και τις λειτουργίες της, τέσσερις μόλις μήνες μετά τις εκλογές. Την ίδια ώρα που αυξάνεται η δυσαρέσκεια μέσα στην κοινωνία για τις πολιτικές που ασκούνται από την τρικομματική μνημονιακή κυβέρνηση, την ίδια ώρα που στοχοποιείται η Βουλή, δικαίως ή και αδίκως από έναν φασίζοντα λαϊκισμό που εκπροσωπείται πλέον και στα έδρανά της με τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής, την ίδια ώρα ανακύπτουν σοβαρά προβλήματα υποβάθμισης και απαξίωσης του ίδιου του κοινοβουλευτικού έργου.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, κύριος Σαμαράς, ήταν παρών μόνο κατά την εκφώνηση των προγραμματικών του δηλώσεων, έκτοτε η τύχη του αγνοείται, καθώς δεν έχει έρθει ούτε μια φορά ακόμα και στην ειδική «Ώρα του πρωθυπουργού» ανά Παρασκευή, οπότε θέτουν και σχετικά πολιτικά ερωτήματα οι αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Το σύνολο του νομοθετικού έργου το οποίο έχει παραχθεί δεν υπερβαίνει τα δύο νομοσχέδια απολύτως ήσσονος σημασίας, την ίδια ώρα που επί τετραμήνου η ολομέλεια και οι διαρκείς επιτροπές εργάζονται, χωρίς ουσία, πάνω στην κύρωση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου. Όμως, η πρόνοια του σχετικού άρθρου 41 του Συντάγματος αφορά σε άκρως επείγουσες περιπτώσεις και έκτακτες ανάγκες, ενώ οι προς ψήφιση Πράξεις έρχονται μετά την παρέλευση των συνταγματικών προθεσμιών και βεβαίως οι προβλεπόμενες διαδικασίες ακυρώνουν οποιαδήποτε προσπάθεια για να αλλάξει έστω και ένα «και» μέσα στον πυρήνα και στην ουσία του νομοσχεδίου. Η χώρα κυριολεκτικά διοικείται με διατάγματα υπογεγραμμένα και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η δε νομοθετική εξουσία ακυρώνεται καθημερινά.
Στο πεδίο του κοινοβουλευτικού ελέγχου τα πράγματα, δυστυχώς, δεν είναι καλύτερα. Το 40% περίπου των Επίκαιρων Ερωτήσεων –που είναι και η μόνη δυνατότητα του απλού βουλευτή για να έρθει ένα σοβαρό ζήτημα για ολιγόωρη συζήτηση στην ολομέλεια της Βουλής– δεν απαντάται από τους υπουργούς και προειδοποιούν με τέτοιο τρόπο ώστε να μην είναι δυνατόν να αντικατασταθεί έστω από άλλη Επίκαιρη Ερώτηση η διαδικασία. Έτσι, ενώ π.χ. ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ μπορεί να υποβάλλει έξι Επίκαιρες την εβδομάδα, τελικά περιορίζεται στις δύο με τέσσερις μέσα από αυτή την απαράδεκτη διαδικασία, εφόσον αναγκάζεται να επανυποβάλλει τις αναπάντητες Επίκαιρες Ερωτήσεις του. Οι δε απαντήσεις –όποτε δίδονται– σπανίως εκφέρονται από τον ίδιο τον καθ’ ύλην αρμόδιο υπουργό, όπως ορίζει ο Κανονισμός, γιατί εμφανίζεται ο αντ’ αυτού υφυπουργός.

Τέλος, όχι μικρότερης σημασίας είναι το αρνητικό γεγονός ότι νομοθετικές πρωτοβουλίες των κομμάτων, όπως π.χ. αυτή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την Εξεταστική για το μνημόνιο, ή και των Ανεξάρτητων Ελλήνων για το ίδιο θέμα, όπως επίσης αυτή του ΚΚΕ για την κατάργηση του μνημονίου, και άλλες που έχουν κατατεθεί από άλλα κόμματα, δεν έχουν έρθει προς συζήτηση στην ολομέλεια, ενώ έχουν παρέλθει οι σχετικές διορίες που προβλέπονται από τον Κανονισμό.
Είναι, άραγε, ζήτημα που αφορά μόνο στον Πρόεδρο της Βουλής όλη αυτή η κατάσταση; Όχι, βέβαια. Είναι κατεξοχήν ζήτημα πολιτικής βούλησης και κατεύθυνσης του ίδιου του πρωθυπουργού κυρίου Σαμαρά και της κυβέρνησής του. Είναι ταυτόχρονα, όμως, ένα παιχνίδι με τη φωτιά, στον βαθμό που η πλέον κρίσιμη για τη δημοκρατία θεσμική λειτουργία μπαίνει μέσα σε επικοινωνιακούς υπολογισμούς και σε κοντόθωρες μικροκομματικές σκοπιμότητες. Επιπλέον, είναι και μια απόδειξη για τον πολύ επικίνδυνο για τη δημοκρατία τρόπο με τον οποίο σκέφτονται οι σημερινοί κυβερνώντες.

Παρασκήνιο, 28.10.12

Advertisement

Συνέντευξη στο Ράδιο Πατρίδα 100,4 FM (Κομοτηνή)

Δραπετεύει η δημοκρατία από τη βουλή;

Πυκνώνουν τα σύννεφα πάνω από τη Βουλή και τις λειτουργίες της, τέσσερις μόλις μήνες μετά τις εκλογές. Την ίδια ώρα που αυξάνεται η δυσαρέσκεια μέσα στην κοινωνία για τις πολιτικές που ασκούνται από την τρικομματική μνημονιακή κυβέρνηση, την ίδια ώρα που στοχοποιείται η Βουλή, δικαίως ή και αδίκως από ένα φασίζοντα λαϊκισμό που εκπροσωπείται πλέον και στα έδρανά της με τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής, την ίδια ώρα ανακύπτουν σοβαρά προβλήματα υποβάθμισης και απαξίωσης του ίδιου του κοινοβουλευτικού έργου.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός κύριος Σαμαράς ήταν παρόν μόνο κατά την εκφώνηση των προγραμματικών του δηλώσεων˙ έκτοτε η τύχη του αγνοείται, καθώς δεν έχει έρθει ούτε μια φορά, ακόμα και στην ειδική «Ώρα του Πρωθυπουργού» ανά Παρασκευή, οπότε θέτουν και σχετικά πολιτικά ερωτήματα οι αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Το σύνολο του νομοθετικού έργου το οποίο έχει παραχθεί δεν υπερβαίνει τα δύο νομοσχέδια απολύτως ήσσονος σημασίας, την ίδια ώρα που επί τετράμηνο η ολομέλεια και οι διαρκείς επιτροπές εργάζονται, χωρίς ουσία, πάνω στην κύρωση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου. Η σχετική όμως πρόνοια του σχετικού άρθρου 41 του Συντάγματος αφορά σε άκρως επείγουσες περιπτώσεις και έκτακτες ανάγκες, ενώ οι προς ψήφιση Πράξεις έρχονται μετά την παρέλευση των συνταγματικών προθεσμιών και βεβαίως οι προβλεπόμενες διαδικασίες ακυρώνουν οποιαδήποτε προσπάθεια για να αλλάξει έστω και ένα «και» μέσα στον πυρήνα και την ουσία του νομοσχεδίου. Η χώρα κυριολεκτικά διοικείται με διατάγματα υπογεγραμμένα και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η δε νομοθετική εξουσία ακυρώνεται καθημερινά.

Στο πεδίο του κοινοβουλευτικού ελέγχου τα πράγματα δεν είναι δυστυχώς καλύτερα. Το 40% περίπου των Επίκαιρων Ερωτήσεων -που είναι και η μόνη δυνατότητα του απλού βουλευτή για να έρθει ένα σοβαρό ζήτημα για ολιγόωρη συζήτηση στην ολομέλεια της Βουλής- δεν απαντιέται από τους υπουργούς και προειδοποιούν με τέτοιο τρόπο ώστε να μην είναι δυνατόν να αντικατασταθεί έστω από άλλη Επίκαιρη Ερώτηση η διαδικασία. Έτσι ενώ πχ ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ μπορεί να υποβάλλει 6 επίκαιρες την εβδομάδα, τελικά περιορίζεται στις 2-4 μέσα από αυτή την απαράδεκτη διαδικασία, εφόσον αναγκάζεται να επανυποβάλλει τις αναπάντητες Επίκαιρες Ερωτήσεις του. Οι δε απαντήσεις –όποτε δίδονται- σπανίως εκφέρονται από τον ίδιο τον καθ’ ύλην αρμόδιο υπουργό, όπως ορίζει ο Κανονισμός, γιατί εμφανίζεται ο αντ’ αυτού υφυπουργός.

Τέλος, όχι μικρότερης σημασίας είναι το αρνητικό γεγονός ότι νομοθετικές πρωτοβουλίες των κομμάτων, όπως πχ αυτή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την εξεταστική για το μνημόνιο, ή και των Ανεξάρτητων Ελλήνων για το ίδιο θέμα, όπως επίσης αυτή του ΚΚΕ για την κατάργηση του μνημονίου, και άλλες που έχουν κατατεθεί από άλλα κόμματα, δεν έχουν έρθει προς συζήτηση στην ολομέλεια ενώ έχουν παρέλθει οι σχετικές διορίες που προβλέπονται από τον Κανονισμό.

Είναι άραγε ζήτημα μόνο που αφορά στον Πρόεδρο της Βουλής όλη αυτή η κατάσταση; Όχι βέβαια. Είναι κατ’ εξοχήν ζήτημα πολιτικής βούλησης και κατεύθυνσης του ίδιου του πρωθυπουργού κυρίου Σαμαρά και της κυβέρνησής του. Είναι ταυτόχρονα όμως ένα παιχνίδι με τη φωτιά, στο βαθμό που η πλέον κρίσιμη για τη δημοκρατία θεσμική λειτουργία μπαίνει μέσα σε επικοινωνιακούς υπολογισμούς και σε κοντόθωρες μικροκομματικές σκοπιμότητες. Είναι όμως, επιπλέον, μία απόδειξη για τον πολύ επικίνδυνο για τη δημοκρατία τρόπο που σκέφτονται οι σημερινοί κυβερνώντες.

Παρασκήνιο, 19 Οκτωβρίου 2012

Συνέντευξη με αφορμή τη συνέλευση του ΣΥΡΙΖΑ Αρκαδίας

«Μείζον πολιτικό σκάνδαλο η λίστα Λαγκάρντ»

Ανοικτή γενική συνέλευση των μελών και φίλων του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, εν όψει της πανελλαδικής συνδιάσκεψης, πραγματοποιήθηκε χθες στο Εργατικό Κέντρο Αρκαδίας.

Στην ομιλία του ο βουλευτής Α΄ Αθήνας, γραμματέας της ΚΟ και μέλος της πολιτικού γραφείου, Νίκος Βούτσης υπογράμμισε ότι γίνεται μεγάλη προσπάθεια διαμόρφωσης ενός νέου, ευρύ φορέα της αριστεράς, ο οποίος να είναι σε αντιστοιχία με το 1,5 εκατομμύριο των Ελλήνων που τίμησαν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ με τη ψήφο τους στις τελευταίες εκλογές.

Σε ότι αφορά τα νέα μέτρα επεσήμανε ότι, θα γίνονται επαχθέστερα με την πάροδο του χρόνου και πρόσθεσε ότι δεν πρέπει να φτάσουν στη Βουλή, αν φτάσουν να καταψηφιστούν και αν περάσουν οριακά, να μην εφαρμοστούν. Πρόσθεσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ δεν θα εξαναγκάσει τους ψηφοφόρους του να κάνουν κινητοποιήσεις, καθώς δεν τάσσεται υπέρ των κομματικών συλλαλητηρίων, αλλά υπέρ της ενθάρρυνσης της ριζοσπαστικοποίησης των συνειδήσεων του κόσμου.

Χαρακτήρισε τη λίστα «Λαγκάρντ» ως «μείζον πολιτικό σκάνδαλο» στην αποκάλυψη του οποίου, όπως είπε, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ενεργό συμμετοχή, καθώς το θέμα ανακινήθηκε στον οικονομικό εισαγγελέα κ. Πεπόνη από τους βουλευτές Π. Κουρουμπλή και Ζ.Κωνσταντοπούλου και συμπλήρωσε ότι, ενδεχομένως, να υπήρξε έκτοτε χειραγώγηση και διαχείριση της λίστας.

Τέλος, ο γραμματέας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ σχολιάζοντας την παραίτηση Ραγκούση σημείωσε ότι, υποβόσκει μια πολύ σκληρή σύγκρουση στο ΠΑΣΟΚ, χωρίς μέχρι στιγμής πολιτικά χαρακτηριστικά, η οποία όμως κάποια στιγμή θα πάρει, όπως είπε, πολιτικο-ιδεολογική διάσταση. «Αυτό θα ήταν ενδιαφέρον για το πολιτικό σύστημα. Όσο είναι προσωπικές στάσεις ενόψει μιας καταβύθισης αυτού του πολιτικού χώρου, έχουν το περιορισμένο ενδιαφέρον που και οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές τους δίνουν», τόνισε ο γραμματέας της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ.