Παρέμβαση στην Ολομέλεια της Βουλής στη συνέχεια της συζήτησης του σχεδίου νόμου για το Ασφαλιστικό.

– Κριτική στην απαράδεκτη ομιλία Γεραπετρίτη στην απάντηση του στον Αλέξη Τσίπρα.

– Για τον αυταρχισμό την καταστολή και την άθλια διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος.

Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία :
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επί δύο μέρες γίνεται συζήτηση μέσα στη Βουλή από πολλούς συναδέλφους όλων των παρατάξεων για τα γεγονότα τα οποία γίνανε στα νησιά μας και μάλιστα σήμερα υπήρξε και τοποθέτηση ενός πολιτικού Αρχηγού με τη γνωστή -και έχει κάθε δικαίωμα- ρητορική του, του κ. Βελόπουλου, η οποία στρεφόταν ευθέως και κατά της Κυβέρνησης, των πολιτικών της από μια σκοπιά, η οποία βεβαίως δεν είναι η σκοπιά της Αριστεράς.
Δεν αισθανθήκατε την ανάγκη όλες αυτές τις μέρες, τις τρεις μέρες που μιλάμε παρουσίας και μιας αντιπαράθεσης και μία δικαιολόγησης, σε σχέση με τα ζητήματα αυτά και που από όλες τις πλευρές της Βουλής έρχονταν τα βέλη προς εσάς. Και δεν αισθανθήκατε την ανάγκη ούτε το πρωί που δεν υπήρχε κανένα Υπουργικό Συμβούλιο, ούτε εσείς, ούτε ο Πρωθυπουργός, παρόντος του κ. Τσίπρα, ούτε -να τους πάρω στη σειρά- ο κ. Στεφανής, ο κ. Κουμουτσάκος, ο κ. Μηταράκης, ο κ. Χρυσοχοΐδης.
Και ιδιαίτερα -και το τονίζω αυτό- δεν αισθανθήκατε καμία ανάγκη να απαντήσετε στη ρητορική, η οποία είναι από μία άλλη πλευρά, από μία Ακροδεξιά πλευρά και που σας εγκαλεί μονίμως και καθημερινά για το ότι δεν είστε τόσο σκληροί, κατά τη γνώμη τους, όσο πρέπει. Και σήμερα, ακούσαμε πέρα από τα νησιά, να νοικιάσετε και πλοία και να τους βάλετε μέσα. Καμία ανάγκη δεν αισθανθήκατε.
Άρα, λοιπόν, μη μένετε στο τυπικό, ότι ενδεχομένως υπήρχε ένα δίωρο Υπουργικό Συμβούλιο μέσα στο σημερινό πρωινό ή κάτι άλλο. Πρόκειται για κρύψιμο. Κρύβεστε ακριβώς μπροστά στο μέγεθος της τεράστιας ευθύνης, την οποία αντιλαμβάνεστε. Δεν αποδέχεστε το χάος, το οποίο έχει δημιουργηθεί και την επικινδυνότητα –ακούστηκε λίγες φορές μέσα σε αυτήν την Αίθουσα η λέξη «εμφύλιος και καλά κάνει και ακούγεται πολύ λίγες φορές- στα όρια εμφύλιων διαμαχών. Αυτό είναι το ζήτημα.
Αντιλαμβάνεστε ότι έχει μπλοκάρει εντελώς το σχέδιό σας. Αντιλαμβάνεστε ότι προβήκατε ουσιαστικά -δεν ήταν βοήθεια για τον στρατό και τα μηχανήματα- σε μία απόβαση, σε μία ισχυρή δύναμη, σε μία ισχυρή πυγμή, σε μία καταστολή εναντίον πραγματικών διαμαρτυριών που υπήρξαν από τους νησιώτες, οι οποίοι, απ’ ό,τι είδα τα νούμερα σήμερα, φιλοξενούν ήδη σαράντα δύο χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες. Περί αυτού πρόκειται.
Γιατί συμβαίνει αυτό λοιπόν; Και μάλιστα, είπατε πως δεν εκτέθηκε από τον κ. Τσίπρα το αντισχέδιο, η εναλλακτική. Θα σας απαντήσω ευθύτατα, διότι ίσως δεν ακούσατε ή σας απασχολούσαν κάποιοι συνάδελφοι.
Γιατί το κάνετε; Διότι εφαρμόζετε ανομολόγητα –ανομολόγητα και στο εσωτερικό και στη διεθνή κοινή γνώμη και στους συμμάχους μας με τους οποίους συνυπάρχουμε στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης- βήμα, βήμα τη λογική και τη στρατηγική μιας απάνθρωπης αποτροπής, με όλα τα μέσα με τα οποία μπορείτε να δώσετε σήματα, κατά τη γνώμη σας, για να μην υπάρξει περαιτέρω αύξηση των ροών, επί ποινή και επί θυσία και των ίδιων των ανθρώπων που έχουν σωρευτεί ψυχές και σώματα εδώ και έρχονται κατατρεγμένοι από βομβαρδισμούς και από αιτίες που κάνεις εδώ δεν αισθάνεται συνυπεύθυνος.
Αυτό το είχα αισθανθεί και στην Ευρώπη. Όταν γίνεται αυτή η συζήτηση, θεωρούμε ότι στις αποσταθεροποιημένες περιοχές μας, από όπου παράγονται αυτές οι ροές, συμβαίνουν κάποια πράγματα που έχουν έρθει από θεού. Δεν έχει καμία ευθύνη Ευρώπη; Δεν έχει καμία ευθύνη ο αναπτυγμένος κόσμος; Δεν έχουν καμία ευθύνη οι εταιρείες οπλικών συστημάτων; Δεν έχουν καμία ευθύνη, όσοι κάνουν και αναπαράγουν πολέμους; Τίποτα. Λες και τους συμβαίνουν διάφορα πράγματα και έρχονται εδώ.
Έχετε, λοιπόν, αυτή τη στρατηγική της αποτροπής και μάλιστα, για κλειστά κέντρα. Και αυτό το ξέρετε πολύ καλά. Ο Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως, από το πρωί μέχρι το βράδυ, όσες ώρες είναι, σε όποια μέσα ενημέρωσης προπαγανδίζει ευθύτατα τα κλειστά και φυλαγμένα –λέει- και το βράδυ κέντρα. Και να κλειδώνουν και το μεσημέρι κτλ.. Για κλειστά κέντρα έχετε αυτή τη στρατηγική. Δεν τη λέτε στον κ. Γκράντι στον Ύπατο Αρμοστή. Δεν είναι στην επίσημη ρητορική σας, από την άλλη. Ταυτόχρονα, χαϊδεύετε όλες τις αντιλήψεις της Ακροδεξιές, τις οποίες χαϊδέψετε και προεκλογικά.
Σας το είπαμε ευθύτατα. Σας το είπαμε εκατό φορές. Φτιάξατε τέρατα. Αναφέρομαι σε τερατώδεις πολιτικές. Δεν αναφέρομαι για πρόσωπα. Φτιάξατε τέρατα μέσα στις κοινωνίες προεκλογικά. Μιζάρατε στη Συμφωνία των Πρεσπών, στο προσφυγικό, στο μεταναστευτικό επί τέσσερα χρόνια. Αυτά τώρα δεν μπορείτε να τα αντιμετωπίσετε. Έχουμε πλήρη γνώση νομό με νομό και περιφέρεια με περιφέρεια, ποιος ήταν ο σχεδιασμός σας που παρουσιάσατε και στους Ευρωπαίους, για το 1% του πληθυσμού κατά νομό και για το ποια θα είναι, όπως τα πρώην στρατόπεδα του στρατού, το Πρόγραμμα «ΕΣΤΙΑ, οι κατασκηνώσεις κτλ μέσα στα οποία θα γινόταν η φιλοξενία και η μετακίνηση στον ηπειρωτικό κορμό. Και απλώς, δεν παίρνετε το πολιτικό κόστος να το κάνετε αυτό.
Και κάνετε το άλλο, το οποίο είπε ο Αλέξης Τσίπρας: Επιλέξατε μία περιφέρεια και λέτε: «Καλύτερα να έχουμε μια περιφέρεια και να τη χάσουμε και να συμβεί το οτιδήποτε με τους κατοίκους», δηλαδή τα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου, τα σύνορά μας. Επιλέξατε εν ψυχρώ αυτήν την περιφέρεια και τους κατοίκους της να υποστούν ό,τι υφίστανται για να μην έρθετε σε σύγκρουση και να μην έχετε το ελάχιστο κόστος με τα τέρατα που δημιουργήσατε, που ενθαρρύνατε, που χαϊδέψατε επί τόσα χρόνια.
Ακόμα, ακούστηκε χθες και το φοβερό εναντίον του Προγράμματος «ΕΣΤΙΑ», ότι είναι πολύ ακριβό και παρότι το πληρώνουν –λέει- οι ξένοι, δεν ξέρουμε πόσο θα συνεχίσουν να πληρώνουν. Μιλάνε δηλαδή για τα ξενοδοχεία, τις ξενοδοχειακές μονάδες και ό,τι έγινε μετά από συζήτηση με τις τοπικές κοινωνίες, ένα ζήτημα για το οποίο από την πρώτη στιγμή, εδώ και επτά μήνες, σε όλα τα επίπεδα μέσα στη Βουλή έχουμε δηλώσει –και κάποια άλλα κόμματα και της Αριστεράς και το Κίνημα Αλλαγής- την πλήρη συμπαράσταση μας για έναν ουσιαστικό διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες, ώστε να υπάρξει αυτή η μετεγκατάσταση στον ηπειρωτικό κορμό.
Αντεπιχείρημα από την πλευρά σας: «Μα, η δήλωση Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο, διότι θα βάλει αυτούς τους ανθρώπους στο status μη επιστροφής».
Με συγχωρείτε, δεν καταλάβατε -ξέρετε πάρα πολύ καλά εσείς- τι γινόταν τεσσεράμισι χρόνια ή δεν το ξέρουν οι Ευρωπαίοι; Για αυτό το άκρως προβληματικό άρθρο αυτής της Συμφωνίας δεν ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι εφόσον έχουν προχωρήσει ή έχουν ανεχθεί το κλείσιμο των συνόρων της χώρας δεν είναι παρά μία στρόφιγγα και με την έννοια του ανθρωπισμού και με την έννοια της διεκπεραίωσης της υπόλοιπης δήλωσης; Νομίζετε ότι δεν τα ξέρουν και ότι μας έχουν καταδικάσει; Δείτε την επίσημη άποψη του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ πριν τρεις μέρες που σας καλεί άμεσα για είκοσι χιλιάδες να απεγκλωβιστούν από τα νησιά και να αποφορτιστούν τα νησιά και να περάσουν στον ηπειρωτικό κορμό. Έχετε πιστοποιητικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΗΕ. Σε ποιους τα λέτε αυτά; Ξέρετε πόσο έχουμε -όπως ήμασταν απολύτως υποχρεωμένοι- ασχοληθεί με αυτήν την υπόθεση όλα αυτά τα χρόνια;
Και κάνω εδώ και μία παρένθεση για κάτι που είπε ο κ. Λοβέρδος.
Αυτά, το ποιος υποστηρίζει την πατρίδα και το ότι στηρίζουμε τη χώρα μας και η διαφορά με αυτά που είπε ο Τσακαλώτος, όχι σε εμάς, φίλοι του Κινήματος Αλλαγής. Διότι στηρίξαμε τη χώρα σε αυτό το μείζον ζήτημα, στο οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τεράστιες ευθύνες. Και τις ξέρετε πάρα πολύ καλά. Δεν είναι μόνο για το Δουβλίνο. Είναι και για τη μη ανάληψη του μερίσματος ευθύνης κατά χώρα για τη Συμφωνία, η οποία έχει υπάρξει και για χίλια δυο άλλα πράγματα.
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, στηρίξαμε τη χώρα σε συνθήκες κρίσης, με μνημόνια και βγήκαμε αλώβητοι με βάση τη στήριξη που υπήρξε, την κατανόηση της ελληνικής κοινωνίας. Ήμασταν με την κοινωνία μαζί, με σχέδιο αποτελεσματικό, με προσπάθειες τις οποίες κάναμε μήνα με το μήνα και σε ένα πρόβλημα που δεν δημιουργήσαμε εμείς.
Διότι πλέον, όλη η ελληνική κοινωνία ξέρει πάρα πολύ καλά ότι οι πομφόλυγες που λέγονταν προ τετραετίας, πενταετίας δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, όπως το «ανοίξαμε και ελάτε», ότι λιάζονται κτλ.. Διότι δεν έχετε ξεχάσει, εσείς τουλάχιστον, κύριε Γεραπετρίτη -οι τέσσερις Υπουργοί που λείπουν, οι αρμόδιοι ίσως να το έχουν ξεχάσει- ότι μόλις είχε πέσει το Κομπάνι και μόλις είχαν ξεκινήσει οι ροές η Τουρκία είχε τρία οκτακόσια.
Και άνοιξε τις στρόφιγγες και υπήρξαν οι γεωπολιτικές εξελίξεις και οι εξελίξεις με τους πολέμους στην περιοχή που εξώθησαν αυτούς τους ανθρώπους με τα παιδιά στην αγκαλιά να περάσουν. Και βρήκαν μια ελληνική κοινωνία με την έμπνευση με τη στήριξη στην Ελληνική κοινωνία από αριστερούς, δεξιούς, κεντρώους, αλλά με την έμπνευση και τη στήριξη της τότε και επί τεσσεράμισι χρόνια Κυβέρνησης που στήριξε τη χώρα.
Γι’ αυτό ο κ. Λοβέρδος να είναι πολύ προσεκτικός, όπως και άλλοι φίλοι από το δικό σας κόμμα, από την Ελληνική Λύση. Μαθήματα πατριωτισμού σε σχέση με την ελευθερία και την πατρίδα η Αριστερά δεν μπορεί να δεχθεί, διότι στο όνομα της ελευθερίας, δυστυχώς, χιλιάδες άνθρωποι έχουν στηθεί μέχρι και στα αποσπάσματα για την πατρίδα.
Και σε όλους τους πατριωτικούς αγώνες, είτε είχαν σχέση με εξωτερικές επιβουλές, είτε είχαν σχέση με υπονομευτές του Συντάγματός μας και εφαρμογή του 1-1-4 τότε, η Αριστερά ήταν και είναι στην πρώτη γραμμή. Παρακαλώ όχι μαθήματα πάνω σε αυτό το ζήτημα!
Ο πρώην Πρωθυπουργός, που τον λέτε συνεχώς Πρωθυπουργό -και ο μελλοντικός, θα έλεγα εγώ, αλλά δεν είμαστε τώρα για αυτά-, ο κ. Τσίπρας, σας ανέλυσε πλήρως δημοσίως πριν έρθει εδώ, με χθεσινή δήλωση το συμπεφωνημένα όρια και με τους εταίρους στη βάση των οποίων θα μπορούσε και θα πρέπει να γίνει ένα εθνικό σχέδιο με συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων για να μπορεί να υπάρξει η άμεση αποφόρτιση και ο απεγκλωβισμός από τα νησιά και να δοθούν λύσεις στη χώρα.
Έκανε δημόσια δήλωση χθες, δημόσια πρόσκληση προς τον κ. Μητσοτάκη. Δεν υπήρξε καμία απάντηση και εσείς ξεκινήσατε σήμερα την απάντησή σας, λέγοντας τι να κάνουμε. Όμως δεν το είπε ο Αρχηγός Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Σας το έχουν πει όλοι οι διεθνείς οργανισμοί, όλοι αυτοί που έχουμε υπογράψει διεθνείς συνθήκες, όλοι οι οποίοι έχουν την ευθύνη για τη Γενεύη, όλοι αυτοί που έχουν συνομολογήσει το Τουρκία-Ευρωπαϊκή Ένωση, όλες οι εσωτερικές αποφάσεις του ΕΔΔΑ, δείτε την ανακοίνωση των δικαιωμάτων κλπ., όλοι οι φορείς που ξέρουν τι τους γίνεται και όλες οι πολιτικές δυνάμεις και εσείς ομολογημένα στα χαρτιά σας.
Εσείς της Ελληνικής Λύσης, δείτε τις προγραμματικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού που ανοίξατε το θέμα και της κοινωνικής ενσωμάτωσης για το οποίο είχατε το πρωί τα προβλήματα στη σχέση με την έκθεση του δημογραφικού του 1992. Το ζήτημα του τι πρέπει να γίνει το γνωρίζετε άριστα και πήρατε τη στρατηγική απόφαση να μην γίνει αυτό.
Σας πρότεινε, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας να βγάλετε τα ΜΑΤ, να αποφορτίσετε τα νησιά, να πάμε σε μια συμφωνημένη λύση και βοήθεια σε συνεννόηση με τις τοπικές κοινωνίες και με κάθε κοινωνία για το πόσο μπορεί να αντέξει, για να έχουμε ύστερα και τα κουράγια να πάμε στην Ευρώπη και να πούμε κάθε χώρα πόσο μπορεί να αντέξει, κοινωνικά, οικονομικά, πληθυσμιακά.
Έχουν υπογράψει τη Συμφωνία, αλλά δεν την τηρούν, κύριε Γεραπετρίτη. Δεν τηρείται η συμφωνία του επιμερισμού και της ανάληψης του μερίσματος από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Τι κάνουμε επ’ αυτού; Αυτό είναι ένα άκρως εθνικό ζήτημα που θέλει πολιτική και στρατηγική εκ μέρους όλων μας.
Άρα, λοιπόν, η πρόταση επαναλήφθηκε σήμερα από δω με τον πιο επίσημο τρόπο από τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ με απόντες όσους ήταν να το ακούσουν, αλλά με παρόντες εσάς που έχετε μια πρώτη ευθύνη, ας πούμε, για τις σχέσεις μέσα στο Υπουργικό Συμβούλιο. Κι εσείς σηκώνεστε και λέτε ότι δεν ακούσαμε τι έπρεπε να κάνουμε. Το ξέρετε σε λεπτομέρειες για το τι έπρεπε να κάνουμε. Περί αυτού πρόκειται.
Είπε ο κ. Τσακαλώτος προηγούμενα σε σχέση με το αν υπήρξε καταδίκη των γεγονότων των βιαιοτήτων για τα Σώματα Ασφαλείας κλπ.. Και χθες, αλλά και σήμερα εδώ, από Βήματος, συμπεριληπτικά -απολύτως δείτε τα Πρακτικά, παρακαλώ πολύ- ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ήταν σαφέστατος. Αναφέρθηκε μέχρι και στο επιμέρους αλλά σοβαρό επεισόδιο του ότι μπήκαν άνθρωποι μέσα το ξενοδοχείο των ανθρώπων, ας πούμε, το βράδυ και γίνανε προπηλακισμοί. Αναφέρθηκε από Βήματος της Βουλής.
Εντάξει, δεν έρχεστε, δεν έρχονται, αλλά το να μην παρακολουθείτε κιόλας και να δημιουργούμε εντυπώσεις, δεν είναι σωστό.
Επαναλαμβάνω το εξής: Είναι μείζον θέμα κι έρχεται από το μέλλον. Καταλάβετε το. Δεν είναι μόνο οι πόλεμοι τους οποίους ανεχόμαστε ή για τους οποίους η Ευρώπη είναι σε πλήρη απάθεια και αδυναμία να έχει έναν ρολό φιλειρηνικό στην περιοχή της, που διαμορφώνεται η αποσταθεροποίηση και παρακολουθεί όλες τις εξελίξεις.
Αλλά έρχεται και από το κλίμα και το ξέρετε πολύ καλά. Σε συνθήκες θερμοπληξίας θα υπάρχουν 48 με 52 βαθμούς Κελσίου μετά από είκοσι πέντε χρόνια στη Μέση Ανατολή, όχι στην υποσαχάρια Αφρική. Θα υπάρξουν ροές εκατομμυρίων. Είναι μείζον θέμα ευρωπαϊκό, διεθνές, ανθρώπινο και κοινωνικό και βεβαίως εθνικό. Είναι δικό μας θέμα.
Άνοιξε τους ορίζοντές σας. Είναι αδιανόητο, όταν πρωτομπήκα εγώ στη Βουλή εδώ το 2012 και άκουσα το φοβερό σχέδιο του κ. Σαμαρά για να γίνει ένα τοίχος του Νότου, μια συμμαχία του Νότου, που θα παίρνει λεφτά από το Βορρά για την αποτροπή αυτών των ροών. Θα ήταν ένα απίστευτο πράγμα, ένα τέρας. Αναλύθηκε και οκτώ χρόνια μετά από την εμπειρία που έχει η χώρα σε αυτό το ζήτημα, ξαναγυρνάμε κρυπτόμενοι ανομολόγητα στην ίδια άθλια απάνθρωπη στρατηγική.

Από την σημερινή εκδήλωση «Ανισότητες, νεοφιλελευθερισμός και Αριστερά» – Βασικά σημεία ομιλίας.

– Συνάρθρωση και ανατροφοδότηση των σύγχρονων βασικών θεμάτων που συμπυκνώνουν διεθνώς τα μεγάλα διακυβεύματα: οικονομικές – κοινωνικές ανισότητες, κλιματική κρίση και οι επιπτώσεις της, μεταναστευτικές – προσφυγικές ροές, διακρίσεις και διεκδίκηση δικαιωμάτων, προκλήσεις και επιπτώσεις από την 4η βιομηχανική επανάσταση.

– Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση πέραν των οικονομικών χαρακτηριστικών που αναλύονται με ενάργεια στο συγκεκριμένο τόμο, οριοθετείται χρονικά και εξελίσσεται μέσα και σε στενή σχέση με το διεθνές περιβάλλον που έχει ως τομή τη λήξη του ψυχρού πολέμου και την ηγεμονία της μόνη υπερδύναμης των ΗΠΑ.Η διεθνείς σχέσεις και οι αρμοί του πολυπολικού κόσμου βρίσκονται σε διαρκή κρίση και αστάθεια και η επικινδυνότητα ρήξεων και εστιών έντασης εμπλουτίζονται με τα φαινόμενα θρησκευτικών φονταμενταλισμών, τρομοκρατίας, ακόμα και πολεμικών συγκρούσεων για ζωτικό χώρο και για τους ενεργειακούς δρόμους.

– Τα αδιέξοδα είναι προφανή και οι αναλύσεις που κατατείνουν στην ερμηνεία των εναλλακτικών για την υπέρβαση της κρίσης αναδεικνύουν και παραπέμπουν σ’ αυτό καθ’ αυτό το καπιταλιστικό σύστημα ως αιτία. Επανέρχεται με σύγχρονους όρους η αναγκαιότητα ριζικών κοινωνικών μετασχηματισμών και ανανεώνεται θεωρητικά και κινηματικά η επικαιρότητα του σοσιαλισμού.

– Αποδεικνύεται η αλήθεια της διαπίστωσης ότι πέραν της οικονομίας και των τεχνολογικών επιτεύξεων κρίσιμος και καθοριστικός είναι ο παράγοντας της αδυναμίας της πολιτικής, της έλλειψης πολιτικής βούλησης και πολιτικών συσχετισμών που υπονομεύουν την αναζήτηση δημοκρατικών εναλλακτικών διεξόδων σε παγκόσμια κλίμακα.

– Δεν υπάρχει ισχυρός μηχανισμός για την επιβολή αντισταθμίσεων, αντίβαρων και εξισορροπήσεων προς τον μηχανισμό της συνεχούς αύξησης και όξυνσης των ανισοτήτων. Όλα τα στοιχεία για τα οποία μιλούσαμε επί χρόνια για ρυθμίσεις, για ελέγχους, για διεθνείς συμφωνίες και για διεθνείς οργανισμούς που θα διαμόρφωναν μία «παγκόσμια διακυβέρνηση» βρίσκονται σε προφανή αδυναμία και κρίση και είναι υποταγμένα στην εξυπηρέτηση των υπερκερδών και στη στήριξη των κυρίαρχων τάσεων στην παρούσα φάση της παγκοσμιοποίησης

– Αναπτύσσεται μία «ενσωματωτική κριτική» που σε τελευταία ανάλυση εμπεδώνει την άποψη για μια «νομοτέλεια» στα παρόντα οικονομικά φαινόμενα που τροφοδοτούν τις ανισότητες και τη σύγχρονη βαρβαρότητα. Είναι χαρακτηριστικό ότι δυναμώνει η αποδοχή των διαπιστώσεων στο ίδιο επίπεδο που κι εμείς τις κάνουμε αυτές τις διαπιστώσεις για την όξυνση των ανισοτήτων και για τα αδιέξοδα στην αντιμετώπισή τους. Κάθε μέρα που περνάει τα ίδια λένε μεγιστάνες του πλούτου, έγκυροι διεθνείς οργανισμοί, τα ίδια περιγράφουν οι διεθνείς διασκέψεις του ΟΗΕ, οι παγκόσμιοι οργανισμοί και συσκέψεις, ακόμα και η βιομηχανία του θεάματος με την πρόσφατη αποθέωση των Όσκαρ σε δύο ταινίες που αναφέρονται ακριβώς στις διακρίσεις και τις ανισότητες.

– Ενισχύονται όλο και περισσότερο οι άτυποι οργανισμοί χωρίς καμιά δημοκρατική δέσμευση και έλεγχο όπως παραδείγματος χάρη οι διεθνείς εταιρίες αξιολόγησης, ενώ υπάρχει απαγορευτικό για την εφαρμογή έστω και των ελάχιστων εξισορροπητικών οικονομικών διαδικασιών ευρείας αποδοχής όπως ο περίφημος φόρος Τόμπιν ή στα καθ’ ημάς στην Ευρώπη η αλληλέγγυα αντιμετώπιση και διαχείριση του χρέους με τα ευρωομόλογα.

– Η Ενωμένη Ευρώπη δυστυχώς είναι δραματικό παράδειγμα στην αδυναμία που ταυτόχρονα είναι και επιλογή για την αντιμετώπιση όλων των οξυμένων ζητημάτων και στην απολύτως παθητική παρουσία της ακόμα και σε προφανείς παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου στις πολλαπλές εστίες αποσταθεροποίησης στις ευρύτερες γειτνιάζουσες περιοχές της όπου σημειώνονται διαχρονικά και οι μεγαλύτερες ορατές εστίες πολλαπλών ανισοτήτων.

– Υπάρχει προφανής κρίση δημοκρατίας λόγω ακριβώς του φαινομένου των ανισοτήτων που παράγονται στην νεοφιλελεύθερη φάση της παγκοσμιοποίησης. Είναι όλα πρότζεκτ – είναι όλα αγορά. Οι πολιτικές εκπροσωπήσεις και η πολιτική ισχύ κατ’ εξακολούθηση αδυνατίζουν συνεχώς. Το διεθνές δίκαιο δοκιμάζεται δεινά και σε πολλές του εκφάνσεις. Η δημοκρατική λειτουργία των υπερεθνικών των κοινοτικών ή και των εθνικών θεσμών υπονομεύεται πολλαπλά. Τα μίντια και η σύγχρονη προπαγάνδα όταν δεν ενσωματώνουν παθητικοποιούν και όταν υπερπληροφορούν έχουν ως πρώτο στόχο τη χειραγώγηση της κριτικής σκέψεις και των εναλλακτικών και των ανατρεπτικών πολιτικών και των λαϊκών κινητοποιήσεων. Και σε αυτόν τον τομέα της δημοκρατίας οι άτυποι θεσμοί και η οργανική διαπλοκή ανάμεσα στα μεγάλα συμφέροντα επιχειρούν να θέτουν ανυπέρβλητα εμπόδια στους αγώνες για την αποκάλυψη, την αποδόμηση και την αναγκαία ιστορική ήττα των βασικών μηχανισμών του συστήματος που συντηρούν την ηγεμονία του παρά και σε προφανή αντίθεση με τις δραματικές κοινωνικές συνέπειες σε παγκόσμια κλίμακα.

– Ανατροπή και υπονόμευση δημοκρατικών και αριστερών κυβερνήσεων. Το αντί – ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο εν προκειμένω είναι μια απτή πρόσφατη έκφραση αυτής της επιθετικής πολιτικής. Απ ενοχοποίηση θυτών και » δολοφονία » των πολιτικών δυνάμεων ριζοσπαστικής εναλλακτικής πολιτικής.

Συνέντευξη στην εκπομπή ΜΕΓΚΑ Μαγκαζίνο στο ΜΕΓΚΑ.

– Η Νέα Δημοκρατία δείχνει ασέβεια προς τη δικαιοσύνη στην υπόθεση της Novartis. Παρατηρούμε παράλληλα μία μεγάλη νευρικότητα από ορισμένα πρόσωπα τα οποία ενδεχομένως έχουν και πολιτικές ευθύνες.
– Από την συζήτηση που έγινε στη Βουλή για την απλή αναλογική φάνηκε ότι το σχέδιο που κυκλοφορούσε ακόμα και στους κόλπους του κόμματος για διπλές εκλογές, όπου στη μία θα κατεδαφιστεί η απλή αναλογική και στην δεύτερη θα πάει απερίσπαστος όποιος κερδίσει στην πρώτη, είναι σχέδιο επί χάρτου. Δεν κινείται έτσι η κοινωνία, δεν κινείται έτσι το εκλογικό σώμα. Ουδείς προσέρχεται στην κάλπη για να κάψει ένα εκλογικό σύστημα.
– Ο κόσμος πλειοψηφικά θέλει την απλή αναλογική, για διάφορους λόγους ο καθένας. Δεν δίνω καμία πιθανότητα να υπάρχει μια τέτοια εξέλιξη. Αν οι κύκλοι γύρω ή και μέσα στη ΝΔ το χρησιμοποιούν για να είναι σε εγρήγορση είναι δικό τους θέμα.
– Ο κ. Μητσοτάκης μετά από είκοσι μέρες από όταν είχε βγει πρόεδρος της ΝΔ έθεσε θέμα εκλογών. Έχει πέσει στην ίδια διαδρομή σκέψης, ενώ πολύ σωστά ο Αλέξης Τσίπρας μετά τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο ξεκαθάρισε ότι δεν θέτουμε τέτοιο ζήτημα τώρα.
– Προφανώς πηγαίνουμε στη διαδρομή των επόμενων μηνών και ετών, σύμφωνα με το σύνταγμά μας, γιατί μας ενδιαφέρει μια ουσιαστική προγραμματική αντιπολίτευση και η διαμόρφωση θέσεων οι οποίες πραγματικά να βοηθούν σε μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Δεν φοβόμαστε αν υπάρξει μια αιφνιδιαστική ιδέα για κάλπες.
– Εμάς μας νοιάζει η κοινωνία να αντιληφθεί και να αποδομήσει την τρέχουσα πολιτική κυρίως στις κοινωνικές της επιπτώσεις και μέσα τη Βουλή να υπάρχει αυτή η πειστική αντιπολίτευση που να εδραιώσει το κλίμα για μια εναλλακτική πρόταση.
– Το διάστημα των 7 μηνών που κυβερνάει η ΝΔ δίνει πολύ μεγάλο περιθώριο στο να διαμορφωθεί μια ατζέντα εφ’ όλης της ύλης και στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, προσφυγικά, μεταναστευτικά, οικονομικά, θέματα καθεστωτικής νοοτροπίας, αυταρχισμού κτλ στα οποία διαμορφώνεται και μέσα στη Βουλή και μέσα στην κοινωνία ένα μέτωπο κριτικής και αντίστασης. Και αυτό αναδείχθηκε από την εκδήλωση του Σαββάτου και από την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα και από τα βίντεο με τα πεπραγμένα της δεξιάς διακυβέρνησης. Είναι πιστεύω μια τομή στη μετεκλογική περίοδο γιατί τους φέρνει όλους ενώπιον των ευθυνών τους.

Συνέντευξη – συζήτηση στην εφημερίδα Η εποχή με τον Μπάμπη Γεωργούλα και τον Παύλο Κλαυδιανό.

Ο ώμος καθεστωτισμός δοκιμάζει το αφήγημα της κυβερνητικής πολιτικής.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:

-Η συγκυρία κυριαρχούνταν από δυο ζητήματα που δυσκολεύουν την κυβέρνηση: ελληνοτουρκικές σχέσεις και προσφυγικό. Ξαφνικά, όμως, διογκώθηκαν όσα συμβαίνουν στην προανακριτική. Τι δηλοί;

Δεν είναι ασύνδετα, νομίζω, θέματα αν και προφανώς, εντελώς διαφορετικά. Αυτό που συνδέει τα αδιέξοδα, όπου η ίδια η πολιτική της κυβέρνησης οδηγήθηκε, στο μείζον μεταναστευτικό – προσφυγικό ζήτημα, είναι ότι μια πτέρυγα της ΝΔ προσπαθεί να αξιοποιήσει αυτό το στρίμωγμα, βάζοντας, ενδεχομένως, κάποιους όρους για να αλλάξουν τα δεδομένα με βάση τα οποία έγινε απλώς προανακριτική επιτροπή για τον κ. Παπαγγελόπουλο και όχι εξεταστική, όπως ζητούσε ο κ. Σαμαράς και μεγάλο μέρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, που θα έπιανε το σύνολο, δήθεν, της κυβέρνησης μέχρι και τον Πρωθυπουργό. Δεν είναι, λοιπόν, επικοινωνιακός περισπασμός. Η όξυνση για τους προστατευόμενους μάρτυρες θέλει να οδηγήσει σε μια πανηγυρική, υπέρ της κυβέρνησης, συγκάλυψη της υπόθεσης Novartis και αθώωσης των πολιτικών στελεχών. Έχει να κάνει με μια επιδίωξη της ακροδεξιάς πτέρυγας της ΝΔ – με επικεφαλής τον κ. Σαμαρά, αφού δεν υπήρξε ικανοποίησή του σε άλλα θέματα πολιτικής και ρόλους – η οποία επαναφέρει τη γραμμή της διεύρυνσης του κατηγορητηρίου. Βέβαια δεν είναι ακριβώς, συγκοινωνούντα δοχεία, δεν μιλάω συνομωσιολογικά. Βλέπουμε όμως δυο πολιτικές τάσεις μπροστά στο αδιέξοδο σε ένα κορυφαίο ζήτημα, το προσφυγικό, το οποίο περιμένουμε Άνοιξη και Καλοκαίρι να επιδεινωθεί. Δυο διαφορετικές γραμμές γι’ αυτό το θέμα συνδυάζονται με την προσπάθεια που γίνεται να αλλάξουν τα δεδομένα για την προανακριτική επιτροπή. Γι’ αυτό είναι άκρως επικίνδυνο ό,τι βλέπουμε, αν το δει κανείς ως ένα συνολικό πακέτο αντιφάσεων της κυβερνητικής πολιτικής.

-Άρα το ότι δεν παρεμβαίνει ο Κ. Μητσοτάκης έχει δυο ερμηνείες.

Προφανώς. Η κ. Μπακογιάννη, θυμίζω, είχε πει να μην γίνει καν εξεταστική επιτροπή, ούτε για τον κ. Παπαγγελόπουλο επειδή δεν είναι πλέον βουλευτής. Γνώριζε, προφανώς, πέραν του ότι δεν είναι σκευωρία του ΣΥΡΙΖΑ, ότι υπάρχουν πολύ διαφορετικές απόψεις για τον χειρισμό των θεμάτων σε σχέση με την αντιπολίτευση και σε σχέση με τη δικαίωση κορυφαίων στελεχών της παράταξης για ενδεχόμενες ευθύνες αν και για τον κ. Σαμαρά η υπόθεση έχει μπει στο αρχείο. Με βάση την ανάλυση που έκανα πριν η όξυνση απηχεί τις απόψεις μεγάλου μέρους στελεχών της ΝΔ. Γι’ αυτό, πιστεύω, σωστά παρενέβη και η κορυφή του κόμματος, ο Αλέξης Τσίπρας, και ζήτησε από τον Πρωθυπουργό να τοποθετηθεί. Ο κ. Μητσοτάκης όλες αυτές τις μέρες δεν υπάρχει. Η ανάλυση, περί συγκοινωνούντων δοχείων που κάναμε είναι, δυστυχώς, αληθής.

-Υπάρχει αναταραχή στη ΝΔ λόγω των δυσκολιών που συναντά η πολιτική της; Δημιουργούνται ρήγματα πριν απ’ όλα στον δικό της κόσμο.

Ναι, είναι σωστό. Θα προσθέσω, μάλιστα, στο προσφυγικό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τις Πρέσπες. Συνολικά η διακυβέρνηση έχει, σαφώς, υποχωρήσει απ΄ τη ρητορική και τις φούσκες του επιτελικού κράτους κτλ. Αυτό επιστρέφει στο εσωτερικό της, σε μεγάλο βαθμό, ως πρόβλημα. Διότι το πώς φθάσαμε στη χρεοκοπία προφανώς περιλάμβανε και την έννοια της αδιαφάνειας, της αναξιοκρατίας, του πελατειακού κράτους ως δίδαγμα, με τον ένα ή άλλο τρόπο, έχει κατασταλάξει και εντός της ΝΔ μετά από δέκα χρόνια. Άρα όταν βλέπω να διπλασιάζεται ο μισθός του προέδρου του ΔΣ της ΕΥΔΑΠ, από 54.000 ευρώ στα 117.000, τι συνέβη με τους διοικητές των νοσοκομείων, την άκρως αντιθεσμική συμπεριφορά με καταργήσεις ανεξάρτητων αρχών την επαναλειτουργία τους στο όνομα και μόνο του απόλυτου ελέγχου, είναι ζητήματα που αφορούν το ήθος και το ύφος της εξουσίας κάτι πολύ σημαντικό. Επίσης είναι σαφές ότι αυτούς τους επτά μήνες αυτό που κάνουν είναι να εξοφλούν γραμμάτια στο αντι-ΣΥΡΙΖΑ κοινωνικό μέτωπο (μιντιάρχες, ολιγάρχες, σχολάρχες κτλ) δημιουργώντας σύγκρουση συμφερόντων. Έρχονται, δηλαδή, στην επιφάνεια σε ποιους ήδη έχουν εξοφληθεί και σε ποιους όχι γραμμάτια, σε ποιους ανοίγουν δουλειές. Αυτά, εξάλλου, είναι στη λογική της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής. Είναι επιπλέον λόγος, λοιπόν, ο ωμός καθεστωτισμός, ο οποίος αν δεν τορπιλίζει πάντως δοκιμάζει το αφήγημα της κυβερνητικής πολιτικής.

-Υπάρχει όμως, πέραν του κοινωνικού, και το πολιτικό αντί-σύριζα μέτωπο. Η ΝΔ επιδιώκει να το συντηρεί. Πώς το αξιολογείς;

Το πολιτικό αντέχει, αλλά δεν πιστεύω, δίνω ελάχιστες πιθανότητες να έχουμε πολιτικές εξελίξεις άμεσα τα επόμενα χρόνια, πχ διπλές εκλογές. Ως πρόβλεψη είναι εντελώς λάθος πρώτον διότι η ΝΔ έχει 158 βουλευτές συν 10 του κ. Βελόπουλου, εμείς κυβερνήσαμε 4,5 χρόνια στο όριο των 150. Δεν κινδυνεύει άμεσα από ρήξεις τέτοιες που θα την οδηγούσαν σε κάλπες. Δεύτερον, πιστεύω, και οι ίδιοι πείστηκαν, όπως είδαμε από την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για την απλή αναλογική, ότι το σχέδιο για διπλές κάλπες είναι όχι εκτός πολιτικής λογικής. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να πάμε σε αιφνίδιες εκλογές, δηλαδή πέραν της συνταγματικής πρόνοιας, και να πεισθεί να πάει ο λαός να ψηφίσει και να δώσει τη δύναμη στον Μητσοτάκη να ξανακάνει εκλογές σε ένα μήνα! Η απλή αναλογική, εντωμεταξύ, έχει μεγάλη υποστήριξη στους πολίτες.

-Επικρίνεται η αντιπολίτευση που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ ως αποσπασματική, σε δευτερεύοντα ζητήματα παρά το ότι, πρόσφατα, έχει πυκνώσει τις παρεμβάσεις του σε κοινωνικά θέματα. Είναι δίκαιο;

Όχι, σε τρία κορυφαία ζητήματα υπήρξαν άμεσα αντανακλαστικά και αντιδράσεις. Αυταρχισμός και καταστολή, εξωτερική όπως ταξίδι στις ΗΠΑ, απουσία μας από το Βερολίνο, ΑΟΖ κτλ. Τρίτον, κοινωνικά θέματα που ίσως με μια καθυστέρηση – εδώ μπορεί κανείς να τη συζητήσει – έχουν μπει στην πρώτη γραμμή από τον Αύγουστο με την τροπολογία Βρούτση που επιχείρησε την κατεδάφιση εργασιακών δικαιωμάτων και διεκδικήσεων. Τώρα ασφαλιστικό, κατώτατος μισθός και γενικά ο εργασιακός μεσαίωνας που οικοδομείται με ιδιαίτερη πτυχή τις ιδιωτικοποιήσεις σε παιδεία και υγεία με τα κολέγια και τα ΣΔΗΤ αντίστοιχα. Συμπερασματικά, αν εννοούμε ότι δεν έχουμε σηκώσει πάρα πολύ τους τόνους στο όριο της μη τεκμηριωμένης αντιπολίτευσης ή της ύβρεως …

-Όχι βέβαια, μιλώ για κριτική από την αντίθετη, εντελώς, κατεύθυνση.

Δεν εννοώ αυτούς, υπάρχουν άλλοι πολλοί που χρησιμοποιούν την ίδια φράση – «είναι απών ο ΣΥΡΙΖΑ» – επειδή δεν γίναμε όλοι αμετροεπείς και επικριτές χωρίς τεκμήρια. Διότι τέτοιοι υπάρχουν, ιδιαίτερα σε ΝΔ και ΚΙΝΑΛ, που ασκούνται ακόμα και σήμερα σε λαϊκίστικη αντιπολίτευση προς την αντιπολίτευση.

-Εννοώ και αυτούς που επισημαίνουν ότι λείπει ο προγραμματικός λόγος, η προοπτική όπως και προεκλογικά.

Το προγραμματικό σημείο, είναι σωστή η κριτική, είναι υπό δοκιμασία. Χρειάζεται μια ανασύσταση με όρους ρεαλιστικούς, όμως, διότι λίγους μήνες πριν ήμασταν κυβέρνηση. Δηλαδή, πράγματα που είχαμε τότε νομοθετήσει εμείς, μερικά υπό τον εξαναγκασμό των μνημονίων, δεν είναι τώρα εύκολο να πούμε «δεν μας αφορά». Και εδώ πρέπει να αναδείξουμε ρεαλιστικά, υπεύθυνα και εν όψει της συζήτησης του προγράμματος για το συνέδριο, να βρούμε τις ισορροπίες, στη βάση των δικών μας αξιών και μεροληψίας, που να είναι πειστικό. Όντως, το πρόγραμμά μας πρέπει να είναι και ριζοσπαστικό έχοντας επίγνωση ότι έχει κλείσει η τυπική μνημονιακή περίοδος αλλά λαμβάνοντας υπόψη, επίσης, τις δεσμεύσεις και κατακτήσεις μας ως κυβέρνηση. Να είναι ριζοσπαστικό και ταυτόχρονα πειστικό.

–Ο απολογισμός με την ειλικρίνεια και ευστοχία του, όπως φαίνεται παίζει πολύ ευεργητικό ρόλο στις οργανώσεις του κόμματος και τους φίλους του. Το είδαμε και στη συνεδρίαση της Κ.Ε. Παραδόξως, θα λέγαμε, αντιπολίτευση και φιλοκυβερνητικός Τύπος δεν κερδοσκόπησαν πάνω στις κριτικές παραδοχές και δύσκολα σημεία του. Πώς το ερμηνεύεις;

Καταρχάς, να πούμε ότι ήταν σωστή η επιμονή πολλών στελεχών να γίνει απολογισμός χωρίς, βέβαια, προσωποποιήσεις αλλά και με βαθιά ματιά πάνω στην κρίσιμη εμπειρία της επταετίας. Ένας τέτοιος απολογισμός είναι κατάκτηση. Δεύτερον, είναι έξοχος διότι εμπεριέχει, σε ψηφίδες, όλα τα ζητήματα που το απλό μας μέλος ή ψηφοφόρος τα έχει θέσει στον εαυτό του ως αυταπάτες, ερωτήματα, ιδέες, σκέψεις κτλ. Μπορεί να μην απαντώνται με τον τρόπο που θέλει ο καθένας, αλλά είναι κείμενο που σέβεται αυτή την αγωνία. Η κατάφαση του κόσμου μας δηλαδή είναι ακριβώς αυτό: διέκρινε στο κείμενο ένα σεβασμό. Οι αντίπαλοι δεν μπόρεσαν να το επωφεληθούν διότι είναι – πιστεύω – ηθικοπολιτικό εργαλείο πολύ ουσιαστικό απέναντι στην κρίση του κομματικού φαινομένου που στην ελληνική περίπτωση, λόγω της κρίσης, πήρε και χαρακτήρα χρεοκοπίας του πολιτικού συστήματος. Είναι ένα πολύ μεγάλο μας όπλο απέναντι σε κόμματα, αρχηγικά, με προγραμματικά δάνεια, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής για το πώς οδήγησαν τη χώρα σε χρεοκοπία. Το ότι «Βήμα» και «Καθημερινή» το ανέδειξαν πρώτο θέμα δείχνει, ίσως, μια συστημική υπόδειξη: για να σταθεί στα πόδια του το πολιτικό σύστημα, οι αστικές δυνάμεις, θα πρέπει με παρόμοιο τρόπο να επιχειρήσουν να δουν το δικό τους απολογισμό, καθώς μάλιστα σε αυτόν εμπεριέχεται και η δραματική ευθύνη χρεοκοπίας της χώρας. Εκεί, όμως, προφανώς αρχίζουν τα δύσκολα για τις ηγεσίες των δύο κομμάτων του μεταπολιτευτικού δικομματισμού…

-Πρόσφατα ο ηγετικός λόγος βλέπουμε να αναπτύσσει ικανοποιητικά την πολιτική συμμαχιών μας. Πολύ καιρό είχαμε αφήσει την απλή αναλογική να «κοιμάται». Εσύ πώς το προσεγγίζεις;

Σωστά το παρατηρήσατε. Στην ομιλία μου στη Βουλή υπενθύμισα ότι την αναλογική τη ψηφίσαμε το πρώτο εξάμηνο. Από τότε ήταν στη σκέψη μας ότι καθώς τον Αύγουστο του 2018 θα έκλεινε το «μνημόνιο – αντιμνημόνιο» άρα και η συγκυβέρνηση, πόσο μάλλον με τη συμφωνία των Πρεσπών, θα έπρεπε να καλλιεργηθεί η ιδέα και οι σχέσεις έτσι που στη μεταμνημονιακή Ελλάδα να μπορεί η απλή αναλογική να συμπυκνώσει έναν κοινωνικοπολιτικό συσχετισμό δυνάμεων που θα είχε και την κυβερνητική του προέκταση μέσω συμμαχιών. Σ’ αυτό το ζήτημα είχαμε, πιστεύω, εμφανή καθυστέρηση. Ξαναμπήκαμε στη συζήτηση για το αυτονόητο, ότι απλή αναλογική σημαίνει συμμαχίες, όταν η ΝΔ έθεσε ζήτημα κατεδάφισής της. Δεν ήταν στον λόγο μας ούτε στις εθνικές ούτε στις ευρωεκλογές. Τώρα υπάρχουν δυο πεδία, για τη δική μας αριστερά, να καλλιεργηθούν: το ένα είναι η κοινωνία και το άλλο η Βουλή. Παρεμβάσεις, πρωτοβουλίες και συγκλίσεις κοινές κτλ. Έχουμε χρόνο μπροστά μας να εργαστούμε μαζί και με τις νέες δυνάμεις που θα προκύψουν, χωρίς κινήσεις εντυπωσιασμού ή πιέσεις. Οφείλουμε να εμπνεύσουμε την κοινωνία, ότι υπάρχει ένας προοδευτικός πόλος ικανός και ως εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, με ηγεμονία στον ευρύτερο χώρο. Μιλώντας για ηγεμονία έχω υπόψη μου θέματα, πχ σχέσεις εκκλησίας και κράτους, που μπορεί να υποστηριχθούν, κατά περίπτωση, από φιλελεύθερες δυνάμεις ακόμη και εντός της ΝΔ.

-Το ζήτημα της ηγεμονίας τέθηκε και στην ΚΕ και διατυπώθηκαν ενδιαφέρουσες απόψεις αλλά και διαφωνίες. Παρενέβης και εσύ.

Νομίζω, ότι η συνεδρίαση της ΚΕ ήταν από τις πιο ουσιαστικές και πολιτικές της τελευταίας περιόδου σε αρκετά υψηλό επίπεδο προβληματισμού, με αφορμή και το έξοχο κείμενο απολογισμού. Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για τα διαδικαστικά, και πιο δύσκολα, ζητήματα – που έχουν, όμως, την ουσία τους διότι πάμε για τον νέο ΣΥΡΙΖΑ – διότι πλευρές τους είναι αμφιλεγόμενες, που δεν είναι εύκολες οι συνθέσεις. Ήταν και αυτή σοβαρή. Βγήκαμε πιο πλούσιοι και για το ζήτημα που θέσατε. Έγινε κατανοητό, και απ’ ό,τι αντιλήφθηκα έγινε αποδεκτό και από τον πρόεδρο, ότι δεν είναι δυο διαφορετικές διαδικασίες: να ξεπεράσουμε τα εμπόδια που πράγματι υπάρχουν με τις διαφορετικές αντιλήψεις και πρακτικές μέσα σε κρίσιμους τομείς της ελληνικής κοινωνίας, πρώτα, και ύστερα να λειτουργήσουμε μ΄ έναν τρόπο θεσμικού εκδημοκρατισμού. Συμφωνήσαμε, νομίζω, ότι είναι μια ενιαία διαδικασία, η οποία ανατροφοδοτείται κιόλας με το ζήτημα της ηγεμονίας, όπως είπαμε προηγούμενα, διότι – αυτό είναι δεύτερο θέμα – αφορά και την κοινωνία. Νομίζω, έχουμε συνεννοηθεί αλλά θα είναι και πλούσιος ο διάλογος την προσυνεδριακή περίοδο διότι έχει πολύ μεγάλη σημασία. Προς ώρας έχουμε συνεννοηθεί ότι είναι μια ενιαία διαδικασία στο πλαίσιο του Συντάγματος, των θεσμών με την αντίληψη της Αριστεράς για να αλλάξουμε τους θεσμούς και με την παρουσία μας είτε δημιουργώντας και νέους, οι οποίοι εμπλουτίζουν και τη δημοκρατική διαδικασία. Όχι με μια στατική αντίληψη συμμετοχής και προσχώρησης στους συσχετισμούς των θεσμών αλλά με μάχη η οποία γίνεται μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο και που συμπυκνώνει, ακριβώς, και τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις και καταστάσεις.

-Η συζήτηση μας υποχρέωσε να ξανανοίξουμε και τα βιβλία του αξέχαστου Νίκου Πουλαντζά. Διότι αυτός πρώτος μίλησε για το κράτος όχι σαν φρούριο που πρέπει να καταλάβουμε απ’ έξω αλλά ως κοινωνική σχέση που εργαζόμαστε και μαχόμαστε εντός του να το αλλάξουμε, ως συνέχεια της επεξεργασίας του Γκράμσι για «τον πόλεμο θέσεων και τον πόλεμο κινήσεων».

Η συζήτηση αυτή, που γίνεται τώρα, δεν είχε γίνει ποτέ στην Αριστερά διότι ποτέ δεν είχε κυβερνήσει. ΄Ολοι μας, ακόμη και εμείς της Ανανεωτικής Κομμουνιστικής παράδοσης φθάναμε έως τις επεξεργασίες του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος που δεν το άφησαν να κυβερνήσει. Λέγαμε, λοιπόν, Bloco Storiko και αναλύαμε τις προϋποθέσεις και τις αναλύαμε στα συνέδριά μας. Το ΚΚΕ δεν έμπαινε σ’ αυτή τη συζήτηση. Καταγραφόταν στις αποφάσεις του ΚΚΕ εσωτερικού ως «Συνασπισμός Κοινωνικών και Πολιτικών Δυνάμεων», ως αναγκαίος όρος για να πάρεις την κυβέρνηση.

-Η μόνη απτή πολιτική πράξη ήταν το κοινό Πρόγραμμα Κομμουνιστών – Σοσιαλιστών στη Γαλλία, αυτό είχε στα χέρια του ο Πουλαντζάς.

Ναι, μέχρι εκεί φθάναμε: ωρίμανση προϋποθέσεων για τη διακυβέρνηση. Ποτέ δεν διανοηθήκαμε ότι θα κληθούμε να κυβερνήσουμε χωρίς την ωρίμανση – με ιδεολογικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς ταξικούς αγώνες, βεβαίως – των περισσότερων απ’ αυτές τις προϋποθέσεις, έτσι όπως τις καταγράφαμε και ήταν στις αντιλήψεις, στους θεσμούς του κράτους, στην κοινωνία, στις σχέσεις κτλ. Αλλά μπήκαν, σαν έκρηξη, στη φάση της κρίσης. Άρα η συζήτηση τώρα που αποτιμά την εμπειρία 4,5 χρόνων διακυβέρνησης είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη σε κλίμακα Ευρώπης και εξαιρετικά χρήσιμη σε μας που θα επιχειρήσουμε τη δεύτερη διακυβέρνηση της Αριστεράς. Σωστά, λοιπόν, αναφέρατε τον Πουλαντζά, αλλά ακόμη πιο σωστά θα πρέπει να βάλουμε επί τάπητος όλη την εμπειρία που ζήσαμε μέσα στους θεσμούς, μέσα στο πώς κάναμε, πχ, την ανάγνωση της Δημόσιας Διοίκησης, των διακριτών εξουσιών, της εξουσίας ή παραεξουσίας των ΜΜΕ κτλ. Την ανάγνωσή μας για όλο το τοπίο και το πώς γίνεται διαπάλη για τον εκδημοκρατισμό του. Έχουμε τα εργαλεία για να κάνουμε μια επιτυχή και ουσιαστική συζήτηση. Σ΄ αυτή την ΚΕ άνοιξε το θέμα. Θεωρώ ότι υπήρξε μια συνεννόηση, ένα πλαίσιο, είναι όμως ένα ενεργό, υπαρκτό θέμα, που θα το συζητάμε έως το συνέδριο.

–Το ενδιαφέρον του Κόμματος, όπως προκύπτει από την καμπάνια, είναι ελάχιστο για τη νεολαία. Τόσες εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις, τόσα τραπέζια ούτε ένα νεολαίο ομιλητή δεν βλέπουμε. Γιατί;

Η νεολαία έχει το συνέδριό της την άλλη εβδομάδα. Έχει ήδη υπερτριπλασιαστεί. Το ενδιαφέρον μας πρέπει να το δείξουμε πρώτον, με μια εμπιστοσύνη στην ατζέντα της όπως ανισότητες, αυταρχισμός, κλιματική κρίση, κοινωνικά ζητήματα, όραμα για τη νεολαία κ.ά. Δεύτερον, εμπιστευόμενοι τους νέους ανθρώπους να τους βοηθήσουμε στην πορεία του. Έχω διαβάσει τα κείμενά τους, είναι καλά, καλύτερα από προηγούμενα. Χρήζουν, λοιπόν, εμπιστοσύνης, ενθάρρυνσης, στήριξης και κυρίως συμπερίληψης της ατζέντας τους και των ίδιων στις εκδηλώσεις – ομιλίες μας.

Τρίτη 25/2/20: Εκδήλωση Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης «Για τη νεολαία της Αριστεράς του 21ου αιώνα» με ομιλητές: Νίκο Βούτση και Νάσο Ηλιόπουλο.

Για τη νεολαία της Αριστεράς του 21ου αιώνα.
Απο την ΕΠΟΝ στη νεολαία Λαμπράκη, από τη νεολαία Συνασπισμού στη Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ.
Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης διοργανώνει εκδήλωση την Τρίτη 25 Φεβρουαρίου και ώρα 18.00, στην Ένωση Δημοσιοϋπαλληλικών Οργανώσεων Θεσσαλονίκης (ΕΔΟΘ) . 
Συζητάμε με Γραμματείς και στελέχη νεολαιών της Αριστεράς για τις εμπειρίες τους και για
το πώς θα δημιουργήσουμε μία σύγχρονη αριστερή οργάνωση νεολαίας, τη Νεολαία της
Αριστεράς του 21ου αιώνα.

Ομιλητές:
▪ Νίκος Βούτσης, πρ. Πρόεδρος της Βουλής, πρ. Γραμματέας ΕΚΟΝ-Ρήγας Φεραίος
▪ Νάσος Ηλιόπουλος, πρ. Υφυπουργός Εργασίας, πρ. Γραμματέας Νεολαίας ΣΥΝ.

Η εκδήλωση εντάσσεται στον προσυνεδριακό διάλογο του 2ου Συνεδρίου της Νεολαίας
ΣΥΡΙΖΑ, που θα διεξαχθεί 5-8 Μαρτίου στην Αθήνα.

Στου Αμπελόκηπους για την εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία μαζί με τον Γιώργο Παναγιωτόπουλο .

Η ανασυγκρότηση και ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε ανοιχτό, μαζικό, λαϊκό κόμμα της Αριστεράς, προϋπόθεση για την πολιτική ηγεμονία των προοδευτικών δυνάμεων.

– Η καθημερινή ατζέντα της κυβερνητικής πολιτικής γονιμοποιεί και νομιμοποιεί στην κοινή συνείδηση του προοδευτικού κόσμου την επί πέντε μήνες ήδη μαζική προσέλευση και το αυξανόμενο ενδιαφέρον στην κοινή γνώμη για το εγχείρημα του «νέου ΣΥΡΙΖΑ».

– Είναι σαφές ότι δεν πρόκειται για μία οργανωτική διαδικασία διεύρυνσης και ανασυγκρότησης εσωτερικού χαρακτήρα. H ευτυχής έκβαση αυτής της υπόθεσης ανατροφοδοτείται με τις επείγουσες κοινωνικές ανάγκες και τις ευρύτερες διεργασίες που συντελούνται από την εφαρμογή μιας βαθιάς συντηρητικής, αυταρχικής και εν πολλοίς αντιδημοκρατικής πολιτικής.

– Εν προκειμένω σήμερα η ατζέντα αυτή εμπεριέχει την έναρξη της συζήτησης για το νέο ασφαλιστικό που θα κορυφωθεί στην Ολομέλεια την επόμενη εβδομάδα και βεβαίως τις πρωτοφανώς αντιθεσμικές αποφάσεις και παρεμβάσεις που υπηρετούν το απαράδεκτο σχέδιο για τη συγκάλυψη του μεγάλου σκανδάλου της Novartis και των πολιτικών ευθυνών γι’ αυτό. Δηλαδή, δύο μείζονα ζητήματα για την κοινωνία και τη δημοκρατία.

– Ο προοδευτικός κόσμος αντιλαμβάνεται, ανεξάρτητα πολιτικής προέλευσης, ότι χρειάζεται να οργανωθεί, να δυναμώσει και να γειωθεί κοινωνικά ο προοδευτικός πόλος, που θα έχει στην καρδιά και τη ραχοκοκαλιά του το «νέο ΣΥΡΙΖΑ». Να δημιουργηθεί μια ευρείας αποδοχής πειστική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης και αφετέρου να δυναμώσουν οι κοινωνικές οργανώσεις, οι αντιστάσεις στη νεοφιλελεύθερη πολιτική αλλά και για να υπάρξει νικηφόρα διεκδίκηση της ηγεμονίας. Στη Βουλή, στο δημόσιο χώρο, τον πολιτισμό, με οδηγό τις αξίες και το πρόγραμμα της Αριστεράς στους κρίσιμους τομείς της Παιδείας, της Υγείας, του Κοινωνικού Κράτους αλλά και του ευρύτερου αναγκαίου αναστοχασμού για το όραμα μιας προοδευτικής Ελλάδας μετά την κρίση.

– Αυτή είναι η πολιτική ουσία της μαζικής πρωτότυπης διαδικασίας στην οποία ήδη μπαίνουν οι ψηφίδες της προγραμματικής διακήρυξης, της αποτίμησης της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά και του προγράμματος. Ντοκουμέντα που ήδη τυγχάνουν ευρύτατης συναίνεσης και απήχησης στο κόμμα, στην Προοδευτική Συμμαχία και ευρύτερα στον προοδευτικό κόσμο. Ντοκουμέντα τα οποία συναποτελούν μαζί και με την ανοιχτή δημοκρατική διαδικασία που έχει αγκαλιάσει όλη τη χώρα τις ψηφίδες μιας νέας έμπνευσης και μια νέας ελπίδας για την Αριστερά και την ευρύτερη Προοδευτική Δημοκρατική Παράταξη.

Συνέντευξη στον Status FM 107,7 της Θεσσαλονίκης και τον Βενιέρη Δημήτρη.

Ένα ακόμα επεισόδιο στην αντιθεσμική προσπάθεια για τη συγκάλυψη του Σκανδάλου της Novartis και των πολιτικών ευθυνών.

• Βλέπουμε ένα ακόμη επεισόδιο για τη συγκάλυψη του σκανδάλου της Novartis και των ενδεχόμενων ευθυνών πολιτικών προσώπων μέσω αντιθεσμικών μεθοδεύσεων, στις οποίες συμμετέχει δυστυχώς κατά τη γνώμη μου και η πλειοψηφία της Επιτροπής της Βουλής. Διότι καταργείται επί της ουσίας η διεθνής νομοθεσία των εγγυήσεων για τους προστατευόμενους μάρτυρες. Αυτό είναι μείζον ζήτημα και είναι ένα ακόμα επεισόδιο σε όλα όσα έχουμε δει ως τώρα. Θυμάστε ότι αυτή η Επιτροπή διά της πλειοψηφίας της κατάργησε τη συμμετοχή σε δύο στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ με το σκεπτικό ότι κάποια στιγμή μπορεί να κληθούν ως μάρτυρες ενώ στην πλειοψηφία της συμμετέχουν και συνάδελφοι οι οποίοι έχουν και επαγγελματική σχέση με εγκαλουμένους σε αυτήν την υπόθεση. Αντιλαμβάνεστε ότι όλα αυτά είναι μία σειρά από γεγονότα που οδηγούν στη σαφή πρόθεση της πλειοψηφίας, εν προκειμένω της Νέας Δημοκρατίας και του ΚΙΝΑΛΛ για τη συγκάλυψη του τεράστιου σκανδάλου της Novartis. Παρακολουθούμε αυτά τα επεισόδια να εξελίσσονται προφανώς με αντιθεσμικές μεθοδεύσεις.
• Εγώ δεν ξέρω κανέναν προστατευόμενο μάρτυρα και λυπάμαι πολύ που στελέχη, συνάδελφοι του Ελληνικού Κοινοβουλίου, άκουσα ότι και ο κύριος Γεωργιάδης είπε ποιος έχει μαλλιά και ποιος δεν έχει εξ αυτών, ασχολούνται με ένα τέτοιο τρόπο απολύτως αντιδικονομικό με μία πολύ ευαίσθητη πτυχή που υπάρχει για τις εγγυήσεις για το καθεστώς των προστατευόμενων μαρτύρων. Επαναλαμβάνω ότι αυτό το καθεστώς είναι όχι απλά διεθνώς αναγνωρισμένο αλλά αποτελεί μία μεγάλη ασπίδα του δικαιϊκού συστήματος διεθνώς για την ανακάλυψη και την αποκάλυψη πολύ μεγάλων υποθέσεων που έχουν σχέση με τη διαφθορά. Με αυτήν την έννοια υπάρχει μία έμμεση πλην σαφής παρέμβαση καταλυτική και ακυρωτική της δικονομικής διαδικασίας.
• Η συγκεκριμένη Επιτροπή της Βουλής υποτίθεται ότι εξετάζει το κατά πόσον ο κ. Παπαγγελόπουλος είχε ή δεν είχε σχέση με εισαγγελείς αυτής ή και άλλων υποθέσεων. Αντί αυτού προσπαθούν μέσω αυτής της διαδικασίας να συγκαλύψουν το πολύ μεγάλο σκάνδαλο της Novartis.

left.gr