Συνέντευξη Ν. Βούτση στην ΕΡΤ1 και την εκπομπή ΕΠΤΑ με την Βάλια Πετούρη

Βαριά εκτεθειμένη η ελληνική κυβέρνηση από τη δίωξη του διευθυντή της Frontex

·         Για τη δίωξη του διευθυντή της Frontex και τις επαναπροωθήσεις προσφύγων-μεταναστών.

Επί δυόμιση χρόνια, ασκούμε κοινοβουλευτικό έλεγχο για τα ζητήματα των καταγγελιών που έχουν γίνει από διεθνείς οργανισμούς και από υπεύθυνους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για το καθεστώς επαναπροωθήσεων στο Αιγαίο, το οποίο είναι απολύτως και ρητά απαγορευμένο από τη σύμβαση της Γενεύης, και για κάλυψη αυτού του καθεστώτος από την Frontex.

Άκουσα πράγματι με έκπληξη την κυρία Βούλτεψη, νωρίτερα στην εκπομπή σας, να αναφέρεται στη δίωξη που γίνεται, επί της ουσίας, για τον διευθυντή της Frontex κ. Fabrice Leggeri. Η έκθεση λοιπόν της OLAF, του εποπτικού φορέα της Ε.Ε. για την καταπολέμηση της απάτης, για την οποία δήλωσε άγνοια η κα. Βούλτεψη και λυπάμαι πάρα πολύ δεν μπορώ να πιστέψω πως έχει άγνοια, αναφέρεται ρητά στο ότι υπήρχαν εντολές μετά το 2015 για αυστηροποίηση, τις οποίες υπερέβησαν.

Δηλαδή, υπάρχει υπέρβαση καθήκοντος. Κάλυψη σε πρακτικές push back και σε εσωτερικές λειτουργίες όχι μόνο οικονομικού χαρακτήρα αλλά και τρόπου διοίκησης μέσα στη Frontex και απόκρυψης ευθυνών. Είναι αναλυτική αυτή η έκθεση. Είναι μια έκθεση καταπέλτης. Είναι ζητήματα τα οποία είχαν διαρρεύσει, επαναλαμβάνω επί δυόμισι χρόνια έχουν γίνει πλήθος και από εμάς και από τον κύριο Καμίνη και από άλλους ερωτήματα στον κοινοβουλευτικό έλεγχο, πως η Ελληνική πλευρά ανέχεται να υπάρχουν τέτοιες καταγγελίες. Μάλιστα εμπλέκουν ευθέως ακόμα και σήμερα στα ξένα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων την Ελλάδα. Κυρίως στην Ελλάδα αφορούν αυτές οι κατηγορίες γιατί εμείς έχουμε το Αιγαίο. Άρα λοιπόν είναι όνειδος. Όπως όνειδος είναι, επειδή αναφερόμαστε σε ζητήματα δικαιωμάτων – δυστυχώς ο Υπουργός Δικαιοσύνης δεν πήγε στην ακρόαση που έγινε στη Βουλή – το ότι η ελληνική κυβέρνηση επί μήνες επί της ουσίας αρνείται να ενσωματώσει την οδηγία για τη στήριξη των μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος αλλά και το ότι γίνονται αγωγές εναντίον δημοσιογράφων, ζήτημα το οποίο εκκρεμεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Άρα το ζήτημα Δημοκρατίας, το οποίο είχε ανακύψει και επαναλαμβάνω με αιχμή και για το ζήτημα των πρακτικών push back είναι πάρα πολύ κρίσιμο. Η κυβέρνηση είναι υπόλογη στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

·         Για τα εργασιακά δικαιώματα με αφορμή την Εργατική Πρωτομαγιά

Αυτά τα δυόμιση χρόνια της ακραίας νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε στο επίκεντρο της πολιτικής τη συρρίκνωση και την αποστέρηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Μάλιστα αυτό έγινε μέσα στην πανδημία αξιοποιώντας και εκμεταλλευόμενη το ότι δεν ήταν δυνατόν να υπάρχουν διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις του κόσμου αλλά και το ότι η κοινοβουλευτική δραστηριότητα εξελισσόταν, σε μεγάλο βαθμό μέσω των ΠΝΠ.  

Επί των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ, ένα προς ένα τα εργασιακά δικαιώματα στάθηκαν ξανά στα πόδια τους σε πολύ μεγάλο βαθμό. Από τις συλλογικές συμβάσεις μέχρι τους ελέγχους που έκανε ο ΣΕΠΕ και έως τα ζητήματα που αφορούν στον «βάσιμο λόγο» απόλυσης, στη συνευθύνη και την τήρηση του οκταώρου. Είναι συγκεκριμένα τα εργασιακά δικαιώματα κι αν θυμάστε ήταν ο τομέας που και στην αντιπαράθεση και την πίεση που υπήρχε από την πλευρά των λεγόμενων «Θεσμών» υπήρξε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ η μικρότερη δυνατή υποχώρηση. Μάλιστα μόλις βγήκαμε και τυπικά από τα μνημόνια επανήρθε το σύνολο των εργασιακών δικαιωμάτων.

Σήμερα ωστόσο, εξαιτίας της πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη, έχουμε περάσει σε μία φάση μεγάλης υποχώρησης αυτών των δικαιωμάτων όπως η δεκάωρη εργασία χωρίς πληρωμή των υπερωριών, η ελαστικοποίηση της εργασίας, οι μειωμένοι έλεγχοι του ΣΕΠΕ.

Στη σημερινή εποχή με την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση οι δυνατότητες που έχουμε είναι πολύ μεγαλύτερες. Δεν πρέπει να γίνεται άμυνα για τα εργασιακά δικαιώματα και τις κατακτήσεις του προηγούμενου ενάμιση αιώνα. Θα έπρεπε και ως Ε.Ε. αλλά και ως χώρα να είμαστε μπροστά και να φτιάχνουμε ένα καλύτερο μέλλον με το να εξετάζουμε την τετραήμερη εργασία, τη στήριξη στην υγεία και στην ασφάλεια των εργαζομένων, την αυτόματη τιμαριθμική προσαρμογή.

·         Για την τιμή του ρεύματος και τις ευθύνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Η ακρίβεια στο ηλεκτρικό ρεύμα έχει φυσικά ονοματεπώνυμο. Θα είδατε σήμερα τους πίνακες οι οποίοι βγήκαν από την Εurostat για τη χονδρική τιμή του ρεύματος και αφορούν στο πρώτο εξάμηνο του 2021. Μιλάμε για μία περίοδο πολύ πριν από τον πόλεμο, πολύ πριν τον Φλεβάρη του 2022. Η χώρα μας, μαζί με τη Βουλγαρία είναι επικεφαλής στο ράλι ακριβείας μετά το καρτέλ το οποίο έχει γίνει από το Νοέμβριο του 2020 με δεσπόζουσα δυστυχώς θέση της ΔΕΗ, που τότε ακόμα δεν είχε ιδιωτικοποιηθεί εν συνόλω. Διότι είναι ένας από τους τέσσερις παρόχους με μερίδιο 63%. Από τότε λοιπόν υπήρχε καρτέλ, υπήρχε αύξηση της χονδρικής του ρεύματος. Είμαστε πρωταθλητές στην ακρίβεια μαζί με τη Βουλγαρία. Επαναλαμβάνω και σας καλώ να δείτε σήμερα τους πίνακες που κυκλοφόρησε η Εurostat και είναι ανεξάρτητοι του πολέμου.

Σε ότι αφορά την  λιανική τιμή του ρεύματος να θυμίσω ότι επί 4,5 χρόνια πρωθυπουργίας Τσίπρα δεν αυξήθηκε ούτε ένα ευρώ. Ούτε ένα ευρώ αύξηση στη λιανική στο ρεύμα.  Άρα πράγματι για το ζήτημα που αφορά στην τιμή του ρεύματος, η ακρίβεια και οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμο και αυτό είναι η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

·         Για τις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ

Στις 15 Μαΐου δίνεται μία ενισχυμένη εντολή στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και στον πρόεδρο του Αλέξη Τσίπρα να εντείνουμε τους αγώνες μας έτσι ώστε να δυναμώσουμε ακόμα περισσότερο και να γίνουν εκλογές. Μόνο με εναλλακτική προοδευτική κυβέρνηση και με μία διαφορετική πολιτική θα είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν όλα τα κρίσιμα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όλοι μας.

Παρακολουθήστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Νίκου Βούτση στην ΕΡΤ1 εδώ:

Advertisement

Σημεία συνέντευξης Νίκου Βούτση στην εκπομπή της τηλεόρασης του OPEN, «ΩΡΑ ΕΛΛΑΔΟΣ» και τους δημοσιογράφους Άκη Παυλόπουλο και Ευλαμπία Ρέβη.

·         Πολιτική υποχρέωση και κοινωνική ανάγκη η πρωτοβουλία Τσίπρα για κατάθεση τροπολογίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, για τη μη πληρωμή της ρήτρας αναπροσαρμογής σύμφωνα και με την πρόταση των δικηγορικών συλλόγων της χώρας.

·         Απόλυτη ευθύνη της κυβέρνησης για την επιλογή στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. του Απριλίου να μην ακολουθήσει εθνική πολιτική για τον δραστικό περιορισμό του ενεργειακού κόστους και της τιμής του ρεύματος. Το δημόσιο συμφέρον δεν μπορεί να μπαίνει κάτω από τη δαμόκλειο σπάθη του χρηματιστηρίου της ενέργειας. Η ελληνική κυβέρνηση καθεύδει τον ύπνο του δικαίου υπέρ των μεγάλων συμφερόντων και του καρτέλ της ενέργειας για να μην θίξει τα υπερκέρδη τους.

·         Δεν υπάρχουν «τζαμπατζήδες» αλλά εκατομμύρια νοικοκυριά που αδυνατούν απολύτως, μαζί με το 40% του κόστους κατοικίας και την αύξηση στα είδη πρώτης ανάγκης, να πληρώσουν πέραν της τιμής της λιανικής του ρεύματος τη λεγόμενη ρήτρα αναπροσαρμογής.

Άρθρο Ν. Βούτση για την αποτίμηση του Συνεδρίου στην ΑΥΓΗ της Κυριακής του Πάσχα

Μέρες δημοκρατίας, αναστοχασμού και προβληματισμού της Αριστεράς

1. Το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. αποτέλεσε ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός. Αναμετρηθήκαμε θετικά επί μήνες μέσα στην πανδημία με την πρόκληση να επιβεβαιώσουμε ότι το κόμμα μας είναι το πλέον δημοκρατικό διαχρονικά, ότι κάνει δημόσιες και ουσιαστικές πολιτικές διαδικασίες στις οποίες συμμετείχε ένας σημαντικός αριθμός παλαιών και νεωτέρων συντρόφων, ανδρών και γυναικών. Αναμετρηθήκαμε με τον απίστευτα πυκνό πολιτικό χρόνο, με την έναρξη και τη συνέχιση ενός πολέμου που πιστοποιεί με δραματικό τρόπο ότι μπαίνουμε σε ένα νέο ιστορικό κύκλο, με τα αλλεπάλληλα κύματα της πανδημίας και κυριότερα με τις βαρύτατες συνέπειες ιδιαίτερα με την καλπάζουσα ακρίβεια για τα νοικοκυριά. Ένα πυκνό χρονικό διάστημα που πιστοποιεί και την προϊούσα και μη ανατάξιμη φθορά της κυβέρνησης, που ταυτόχρονα αναδεικνύει το δικό μας αίτημα για άμεσες εκλογές και ενθαρρύνει την πλούσια δημόσια συζήτηση για την επόμενη μέρα και την αναζήτηση εναλλακτικής προοδευτικής λύσης. Το Συνέδριο πριν και στη διεξαγωγή του αφουγκράστηκε και ανατροφοδοτήθηκε με τις παραπάνω εξελίξεις και κατέστησε επίκαιρη τη συζήτηση που το σφράγισε.

2. Η πολιτική εισήγηση του Προέδρου του κόμματος και η ομόφωνα εγκριθείσα Πολιτική Απόφαση του Συνεδρίου, όπως και η απόφαση για την ισότιμη εκπροσώπηση των φύλων αποτελούν συμπύκνωση των επεξεργασιών ετών, των θέσεων της προγραμματικής συνδιάσκεψης, της γενικής αποτίμησης της πορείας μας αλλά και – κυρίως – ντοκουμέντα που δίνουν ένα ευκρινές μήνυμα για το παρόν και το άμεσο μέλλον, αποφάσεις  που προοιωνίζονται αλλαγές σε όλα τα επίπεδα μέσα στον παρόντα, επαναλαμβάνω, πυκνό πολιτικό χρόνο.

3. Ιδιαίτερα έγινε ευκρινές το μήνυμα για τη ρεαλιστική επιδίωξη να ανταποκριθούμε στην ογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια και απαίτηση για ήττα και αλλαγή της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης. Ο στόχος για την προοδευτική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. καθίσταται μέσα στην συγκυρία ρεαλιστικός και εμπλουτίστηκε με προγραμματικό βάθος τόσο για τα άμεσα μέτρα ανακούφισης όσο και με τη διαμόρφωση ενός πλαισίου προτεραιοτήτων για κυβερνητικό πρόγραμμα. Οι άλλες πολιτικές δυνάμεις του ευρύτερου αριστερού και δημοκρατικού τόξου έχουν τεθεί μπροστά στην ανάγκη ανταπόκρισης από τη δική τους αφετηρία σε αυτήν την αναγκαία προγραμματική συζήτηση που θα δώσει έμπνευση και θα δυναμώσει ένα πλειοψηφικό κοινωνικοπολιτικό ρεύμα για τη νέα πολιτική αλλαγή. Δε μπορούν πλέον να κρύβονται ή να περιορίζονται σε επικοινωνιακές ατάκες.

4. Η διεύρυνση και η μαζικοποίηση του κόμματος αποτυπώθηκε σε όλες τις φάσεις μέχρι και το τελικό σώμα και δίνει ένα νέο περιεχόμενο και πολλές δυνατότητες για να επουλωθεί το μεγάλο έλλειμμα του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στην κοινωνική γείωση ακόμα και σε κοινωνικά στρώματα και τη νεολαία όπου έχει  μια σαφή εκλογική επιρροή. Έγινε πλησίασμα και υπήρξαν συνθέσεις σε αρκετά από τα επίδικα που οι διαφορετικές παραδόσεις και αντιλήψεις των νέων αλλά και παλαιότερων μελών είχαν εκφράσει μέσα στην πρόσφατη διετία. Η Απόφαση του Συνεδρίου επ’ αυτών των ζητημάτων ταυτότητας, πολιτικής, συγκρότησης ιδεολογικών αξιών και προσταγμάτων, είναι σαφής και προωθητική.

5. Έγινε φανερό, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν μικρές εντάσεις αλλά και κάποιες δυσμενείς εντυπώσεις στην κοινή γνώμη, ότι δεν ήταν δυνατόν να χωρέσουν σε μια συνεδριακή διαδικασία, μετά μάλιστα τόσα χρόνια, δυο Συνέδρια ταυτόχρονα, δηλαδή ένα πολιτικό – προγραμματικό Συνέδριο και ένα πλήρες καταστατικό Συνέδριο. Πόσο μάλλον που επιπλέον αλλά βεβαίως σε σχέση με αυτή την ύλη υπήρχε και η έντονη και σοβαρή συζήτηση για τις κατατεθείσες προτάσεις του Προέδρου για τον τρόπο εκλογής του ιδίου και των στελεχών της Κ.Ε. από το σώμα των μελών και όχι αυτό του Συνεδρίου. Παρακάμπτοντας την κύρια, την πολιτική πλευρά δηλαδή αυτής της ταυτόχρονης διεξαγωγής που σε ένα βαθμό υποβάθμισε την καθαυτή πολιτική συζήτηση, σημειώνω ότι θα έπρεπε κατ’ ελάχιστον να υπάρχει άλλη μια ολόκληρη ημέρα συνεδριακών εργασιών  και χρήση των νέων τεχνολογιών για τις ψηφοφορίες που θα επακολουθούσαν. Είναι αδυναμία που πρέπει να αντιμετωπιστεί στις αμέσως προσεχείς ημέρες με τη δυνατότητα να επιχειρηματολογηθούν οι σοβαρές προτάσεις του Καταστατικού προς τα μέλη του Συνεδρίου που θα ψηφίσουν στην «τρίτη κάλπη» στις 15 Μαΐου.

6. Πρέπει δημόσια να αποδοκιμάζονται απ’ όσους αισθάνονται αυτήν την ευθύνη, τα λίγα αλλά ενδεικτικά παραδείγματα επιρροής μιας άλλης ξένης προς την Αριστερά κουλτούρας συζήτησης και συνύπαρξης που εμφανίστηκαν με γιουχαΐσματα και διάθεση προπηλακισμού στελεχών και απόψεων. Ιδιαίτερα εναντίον των σ. Σκουρλέτη και Τσακαλώτου. Πόσο μάλλον όταν από την επομένη του Συνεδρίου ορισμένες δυνάμεις που κατά τη γνώμη μου εργάζονται για τη βίαιη μετάλλαξη του κόμματος σε αρχηγικό μόρφωμα κεντροαριστερής κατεύθυνσης, συνεχίζουν δημοσίως αυτές τις προκλήσεις προς στελέχη και απόψεις που με ευθύτητα διατυπώθηκαν με επίκεντρο την υπεράσπιση της αριστερής ταυτότητας του κόμματος.

Σημεία συνέντευξης Νίκου Βούτση στο ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ και την Ευαγγελία Μπαλτατζή.

Το τραπέζι του διαλόγου για την προοδευτική διακυβέρνηση είναι «στρωμένο» – Όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Για το προσκλητήριο Τσίπρα σε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις

·         Το «τραπέζι του διαλόγου» για την προοδευτική διακυβέρνηση «είναι στρωμένο, δεν υπάρχει τίποτα στη σκιά, όλα είναι πλέον ανοιχτά και όλοι θα αναλάβουν τις ευθύνες τους. Όλοι κρινόμαστε και ως πολιτικές δυνάμεις σε κάθε ιστορική φάση – πόσο μάλλον στην αρχή ενός νέου ιστορικού κύκλου που ανοίγει σήμερα για την ανθρωπότητα – και ως πρόσωπα, αλλά και ως ηγεσίες. Και κρινόμαστε όλοι από το πόσο ανταποκρινόμαστε ή όχι στις διαθέσεις και στις ανάγκες τις λαϊκές. Άρα και οι ηγεσίες των κομμάτων έχουν μπροστά τους αυτό το υπαρξιακό δίλημμα. Θα ανταποκριθούν ή όχι θετικά σε μια αναδιαμόρφωση, καθώς εμείς δεν λέμε ότι “τα 5+1 σημεία είναι αυτά και όποιος θέλει προσχωρεί”. Η πρόκλησή του και η πρόκληση του Συνεδρίου είναι ότι “βάλτε και εσείς κάτω τις θέσεις σας σε αυτά ή σε άλλα σημεία”, έτσι ώστε να υπάρξει μια προγραμματική συμφωνία που θα δημιουργήσει και ένα κλίμα στον λαό και ιδιαίτερα στη νεολαία να προσέλθει και στις κάλπες.

·         Διότι είναι κρίσιμο αυτό το θέμα. Σας το λέω με την εμπειρία μου ως υπουργός Εσωτερικών, 1.100.000 πολίτες έλειψαν από τις κάλπες από το 2009 έως το 2019. Ενώ οι δυνάμεις της πληθυντικής Αριστεράς ομνύουν στο όνομα των νέων καταστάσεων, στις εργασιακές σχέσεις στις πλατφόρμες, στην ευέλικτη εργασία, στη συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων, σε μια νεολαία που δεν έχει οράματα πιο ρεαλιστικά, την ίδια ώρα δεν αντιλαμβάνονται ότι για να έρθει να ψηφίσει αυτός ο κόσμος, να μπει στη διαδικασία τη δημοκρατική της κάλπης, και άρα να διαμορφώσει έναν νέο συσχετισμό υπέρ των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων, θα πρέπει να είναι μέσα σε ένα κλίμα. Άρα δεν θα κριθεί το θέμα το βράδυ των εκλογών όπως λένε πολλοί και “ύστερα βλέπουμε”. Όλο το κλίμα το πριν θα δημιουργήσει μια έμπνευση μέσα στον κόσμο για να έρθει να ψηφίσει. Και με βάση τα αποτελέσματα της απλής αναλογικής, που είναι και μια εξαιρετική δημοκρατική ευκαιρία για όλα τα κόμματα να μετρήσουν τις δυνάμεις τους, θα προκύψει η κυβερνητική λύση.

Για μια κυβερνώσα και όχι κυβερνητική Αριστερά

·         Το να είμαστε μια Αριστερά, η οποία όχι μόνο επικοινωνεί αλλά και διεκδικεί τη διακυβέρνηση του τόπου, είναι κάτι εξαιρετικά σημαντικό και είναι ριζικά διαφορετικό από το να οικοδομείς μια κυβερνητική δύναμη εξουσίας, μια κυβερνητική Αριστερά.

·         Αν για τον πολύ κόσμο αυτό είναι μια λεπτή διαφορά, στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι. Αντιλαμβάνεστε ότι η εξουσία και η διακυβέρνηση πάντοτε έχει και τους δικούς τους νόμους, τις δικές τους πιέσεις. Όταν οικοδομείς μια πολιτική δύναμη, η οποία πάση θυσία διαλέγεται και θέλει τη διακυβέρνηση της χώρας, αυτό το “πάση θυσία” μπορεί να εμπεριέχει συμβιβασμούς ή ενσωματώσεις σε ένα συστημικό πλαίσιο, στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία δεν ανήκει. Μετά το μεταπολιτευτικό δίδυμο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που εναλλάσσονταν στη διακυβέρνηση δεν πάμε να διαμορφώσουμε ένα νέο δίπολο εντός του συστήματος που απλά θα αλλάζει ρόλους κάθε 3 ή 4 χρόνια. Πάμε να διαμορφώσουμε μια νέα πολιτική δυναμική όπου η Αριστερά ως πόλος, ως κορμός της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης θα διεκδικεί με τη δική της προγραμματική αντίληψη και με το δικό της πλαίσιο – και σε σχέση και με τα συμφέροντα τα οικονομικά – τη διακυβέρνηση της χώρας.

Για το κεντρικό μήνυμα του Συνεδρίου

·         Έχει διαμορφωθεί μια πολιτική δύναμη στη χώρα, ικανή και έτοιμη σε πολύ μεγάλο βαθμό να ανταποκριθεί στο αίτημα όλο και περισσότερων πολιτών. Εμείς λέμε για μια κοινωνική πολιτική πλειοψηφία η οποία θα αποσκοπεί στο να γίνει όσο το δυνατόν πιο σύντομα εναλλακτική προοδευτική διακυβέρνηση στη χώρα.

·         Το βασικό μέλημα στην κοινωνία είναι να υπάρξουν πολιτικές δυνάμεις από τον προοδευτικό χώρο και όχι από την ακροδεξιά ή από άλλες καταστάσεις που βλέπουμε ότι ευδοκιμούν σε άλλες χώρες ως εναλλακτική στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Πιστεύω ότι σηματοδοτήθηκε με τον καλύτερο τρόπο από το συνέδριό μας και αυτό αποτυπώνεται και ομόφωνη έγκριση της Πολιτικής Απόφασης του Συνεδρίου. Αυτό σημαίνει ότι ο στόχος πλέον για μια διακυβέρνηση με κορμό την Αριστερά, όχι απλά ενοποιεί αλλά έχει και προγραμματικό περιεχόμενο.

Για τις ιστορικές ευθύνες και δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

·         Οι δεσμεύσεις μας πλέον είναι πολύ μεγαλύτερες προς όλο τον κόσμο της εργασίας, προς τη νεολαία, προς όλο τον κόσμο. Πολύ μεγαλύτερες από το παρελθόν. Διότι στο παρελθόν, στη διακυβέρνηση του 2015 αλλά και ύστερα, μετά την αναγκαστική αποδοχή του τρίτου μνημονίου, αυτές οι δεσμεύσεις ήταν πάντα υπό τη δαμόκλεια σπάθη των εξαναγκασμών που υπήρχαν από τους δανειστές, από τα μνημόνια, από την υποχρέωση της χώρας να βγει από τα μνημόνια. Άρα ήταν δεσμεύσεις οι οποίες κρίνονταν σε τελευταία ανάλυση από το συσχετισμό δυνάμεων και από τις πιέσεις προς τη χώρα. Τώρα δεν είναι έτσι.

·         Και με αυτή την έννοια υπάρχει η δυνατότητα πλέον και για μεγαλύτερο εύρος δεσμεύσεων για ριζοσπαστικές τομές στο κοινωνικό κράτος, στην Οικονομία, στις δημόσιες πολιτικές, στην από-ιδιωτικοποίηση κρίσιμων στρατηγικών τομέων στην Ενέργεια, στο νερό και αλλού. Έτσι ώστε πραγματικά η  χώρα να αναπνεύσει κυριολεκτικά. Η πανδημία, οι βαρύτατες συνέπειες του πολέμου, ο οποίος φαίνεται πως θα κρατήσει πολύ, κινδυνεύει πάλι η χώρα να γίνει αδύναμος κρίκος στην Ευρώπη.

·         Όλα αυτά τα επίδικα της νέας περιόδου, να μπορούν να απαντηθούν με λύσεις και στρατηγικές Αριστεράς, Δημοκρατίας και όχι με αυτά που λέμε καπιταλιστική αναδιάρθρωση και νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Είμαι αισιόδοξος ότι αυτό το πεδίο των δεσμεύσεων θα έχει πολύ μεγαλύτερη πειστικότητα και ρεαλιστική εφαρμογή, απ’ ότι έγινε δυνατόν από εμάς στο παρελθόν. Όπου εκ των πραγμάτων σε ορισμένους κρίσιμους τομείς ήμασταν υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε πολιτικές, οι οποίες δεν ήταν δικές μας.

Ομιλία τ. προέδρου της Βουλής και βουλευτή Α Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Νίκου Βούτση στο 3 ο Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία.

Συντρόφισσες και σύντροφοι με αυτό το συνέδριο αναλαμβάνουμε πράγματι ιστορικές
ευθύνες και δεσμεύσεις. Θέλω να αναφερθώ σε τέσσερα ζητήματα. Είναι φανερό ότι
μπαίνουμε μέσα από πολύ πυκνό πολιτικό χρόνο σε ένα νέο ιστορικό κύκλο. Έχουν τεθεί
σταυρικά ζητήματα. Ειρήνη ή πόλεμος, ζωή ή θάνατος, με την πανδημία. Τεράστιες νέες
ανισότητες, με την κλιματική κρίση, με την ψηφιακή μετάβαση, με πλούσιους και φτωχούς
σε όλο τον κόσμο. Απάντηση αναγκαία η οποία πρέπει να υπάρξει στην επιθετική
καπιταλιστική αναδιάρθρωση επί κινδύνω για όλο τον κόσμο. Προηγούμενα ακούσαμε και
για τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Συντρόφισσες και σύντροφοι όταν τίθενται σταυρικά
προβλήματα, όταν ξανάρχεται το δίλημμα σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα τότε η απάντηση
δεν μπορεί παρά να είναι, ειρήνη και Αριστερά με ένα πρόγραμμα που να δίνει διέξοδο σε
όλα αυτά τα προβλήματα για όλο τον κόσμο. Δηλαδή με σοσιαλισμό. Με την επικαιρότητα
των σοσιαλιστικών λύσεων.
Όταν τίθενται σταυρικά ζητήματα μπαίνουν διλλήματα και σχηματοποιούνται απόψεις
διαφορετικές και αντίπαλες οι οποίες συγκρούονται σε όλα τα επίπεδα. Σε αυτό τον κόσμο,
σε αυτή την Ευρώπη, σε αυτό το διεθνές πλαίσιο ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία πρέπει
να πάρει και παίρνει τις αποφάσεις του. Παίρνει τις αποφάσεις του για μαχητική
ριζοσπαστική αντιπολίτευση για προγραμματική μάχη με επίκεντρο τις δημόσιες πολιτικές,
την εργασία, τη δημοκρατία με συμμαχίες πολιτικές και κοινωνικές εκπροσωπήσεις με
ριζοσπαστικές προγραμματικές θέσεις. Και ναι, και ήταν πολύ σημαντικό αυτό στη χθεσινή
εισήγηση του προέδρου του κόμματος, με ιδεολογική σύγκρουση. Το λέω για όσους
συντρόφους και συντρόφισσες όταν ακούνε για ιδεολογία, θεωρία ή κουλτούρα τους
έρχεται να βγάλουνε όπλο. Δεν είναι έτσι.
Στη σημερινή εποχή η Νέα Δημοκρατία, όπως αναλύσαν όλοι οι σύντροφοι, όλες οι
θεσμικές αλλαγές που φέρνει, όλο το καθεστώς το οποίο στήνει, όλη της η πολιτική, όλο της
το ύφος και το ήθος αποπνέει μία σκληρή ιδεολογική συγκρότηση, μία αναθεώρηση της
ιστορίας και μία σκληρή μάχη που δίνει για να μην ξανάρθει η Αριστερά στη διακυβέρνηση
του τόπου σαν κορμός προοδευτικών λύσεων.

Απέναντι σε αυτό είμαστε υποχρεωμένοι και έχουμε τα στοιχεία και τον κόσμο και τις
κοινωνικές δυνάμεις, να δώσουμε αυτή τη μάχη. Σε κάθε μέτρο που προτείνεται του
ριζοσπαστικού ρεαλισμού, σε κάθε προγραμματικό μας μέτρο, σε κάθε αντιπαράθεση μας
μέσα στη Βουλή, σε κάθε αίτημα πρωτογενές τίθεται μέσα στα μαζικά κινήματα, υπάρχει η
ιδεολογική και η θεωρητική σύγκρουση για αναδιαμόρφωση της συνείδησης. Ιδιαίτερα των
νέων γενιών για να μπορέσουν να πάρουν την ελπίδα και να δώσουν τη μάχη έτσι ώστε να
πέσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Έτσι γίνεται η διεκδίκηση της ηγεμονίας. Όχι διά της επιβολής, όχι τρώγοντας από τα
έτοιμα, όχι από τα συγκοινωνούντα δοχεία, όχι επειδή θα βαρεθούν ή θα τους χτυπήσει
αλύπητα ο Μητσοτάκης. Όλα αυτά συμποσούνται σε μία άλλη επιλογή, στην εναλλακτική
πολιτική για τις προοδευτικές δυνάμεις.
Δεύτερον. Ένα φάντασμα υπάρχει πάνω από τη χώρα μας, από το πολιτικό σύστημα το
παλιό, από το ακραίο κέντρο. Από το καθεστώς Μητσοτάκη αλλά και από τα οικονομικά,
πολιτικά και πολύπλοκα συμφέροντα στην Ελλάδα και στη χώρα που στηρίζουν αυτή την
πολιτική. Δεν θα συγκρουστούμε και δεν θα νικήσουμε μόνο την κυβέρνηση Μητσοτάκη για
να υπάρξει εναλλακτική προοδευτική λύση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία
αλλά πρέπει να υπερνικήσουμε και αυτά τα συμφέροντα που έχουν ονοματεπώνυμο που
είναι σε όλους τους αρμούς μέσα της διαπλοκής της αδιαφάνειας. Είναι μέσα στον πυρήνα
αυτής της ασκούμενης νεοφιλελεύθερης πολιτικής ιδιαίτερα ενάντια στα παιδιά μας, στη
νεολαία, στους νέους.
Πρέπει να υπερνικήσουμε κι αυτά τα συμφέροντα που έχουν ονοματεπώνυμο, που είναι
μέσα σε όλους τους αρμούς της διαπλοκής, της αδιαφάνειας, είναι μέσα στον πυρήνα της
ασκούμενης νεοφιλελεύθερης πολιτικής, ιδιαίτερα ενάντια στα παιδιά μας, στη νεολαία,
στους νέους. Και έχουμε στο τρίτο σημείο, που ενδεχομένως κάποιους συντρόφους να τους ξενίσει ή και έξω από εδώ. Αλλά
πρέπει τα πράγματα τα λέμε με το όνομά τους και πρέπει να συνεννοούμαστε και νομίζω
ότι έχουμε το κοινό έδαφος να συνεννοηθούμε. διότι είχαμε μια κυβερνητική εμπειρία
μόνο εμείς, σαν γαλατικό χωριό, μέσα στην Ευρώπη με πάρα πολύ δύσκολες συνθήκες.
Συντρόφισσες και σύντροφοι συμφωνούμε όλοι ότι θέλουμε μία ανοιχτή σύγχρονη,
δημοκρατική αριστερά, ριζοσπαστική και ανανεωτική ταυτόχρονα, κινηματική αριστερά,
που θα νοηματοδοτεί, θα στηρίζει την αντίληψη και την ανάληψη της ευθύνης για
διακυβέρνηση, για μια αριστερή προοδευτική πολιτική. Δεν ισχύει το αντίθετό, δεν
συμφωνώ με την ανομολόγητη αντίληψη ότι πρέπει να οικοδομήσουμε, επειδή έχουμε
ακριβώς την απαίτηση και υπάρχει και κοινωνική ανάγκη, να διεκδικήσουμε τη
διακυβέρνηση της χώρας για δεύτερη φορά, ότι θα πρέπει να οικοδομούμε μια
κυβερνητική αριστερά. Δηλαδή μία Αριστερά η οποία πάση θυσία,
κάθε φορά θα είναι ένα κόμμα εξουσίας και θα ζει μόνο ως κόμμα εξουσίας. Διότι τι
σημαίνει αυτό, να είμαστε σαφείς, δεν είμαστε όπως μερικά χρόνια, περάσαμε είδαμε,
συγκρουστήκαμε, κάναμε συμβιβασμούς πίσω, μπρος. Είδαμε την αυτοπεποίθηση, είδαμε
την αλαζονεία , εάν το βάλεις ως αυτοσκοπό τότε είσαι υποχρεωμένος να κάνεις κομβικές
στρατηγικές υποχωρήσεις, να κάνεις θεσμικούς στρατηγικούς συμβιβασμούς, να γίνεις ένα
μέρος του συστήματος. Πολεμάνε τον ΣΥΡΙΖΑ, πολεμάνε τον Αλέξη Τσίπρα, μας πολεμάνε
όλους επειδή δεν είμαστε μέρος του συστήματος, επειδή δεν θέλουμε να γίνουμε μέρος
του συστήματος. Δεν θα απογοητεύσουμε ούτε στιγμή τα μαζικά κινήματα, ακούστηκαν
πρωτύτερα. Μέσα σε συνθήκες lockdown, μέσα σε συνθήκες φόβου, από πόλεμο μέχρι

πανδημία και νεκρούς σε κάθε σπίτι και τρομακτική ακρίβεια, που προσπαθούν οι
άνθρωποι στους χώρους εργασίας, μέσα στην νεολαία, παντού. Που προσπαθούν να
σκιρτήσουν, να φτιάξουν κάποια κινήματα απέναντι στο αυταρχικό κράτος της δεξιάς, δεν
θα τους γυρίσουμε την πλάτη, ούτε τώρα ούτε όταν γίνουμε κυβέρνηση.
Τέταρτο και τελευταίο, συντρόφισσες και σύντροφοι, συμφωνώ απόλυτα με τον σύντροφο
Πρόεδρο στην δήλωση υπερηφάνειας που έκανε εχθές, το χρειαζόμασταν κι εγώ έτσι
μίλαγα, έχοντας τις αντιρρήσεις μου και τις ενστάσεις μου, τις διαφωνίες μου σε διάφορα
ζητήματα, τη δήλωση υπερηφάνειας για το τι κάναμε εν τέλει ως κυβέρνηση. Παρα τα λάθη
τις υποχωρήσεις και τους συμβιβασμούς.
Εγώ θέλω να προσθέσω ότι πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για το κόμμα μας. Πρεπει να
είμαστε υπερήφανοι ιδιαίτερα για το κόμμα μας μέσα σε αυτά τα δύσκολα 4,5 χρόνια. Εγώ
ήμουν κλεισμένος στο Υπουργείο Εσωτερικών, κάναμε το δημοψήφισμα και ήμουν 4,5
χρόνια μέσα στη Βουλή. Και δεκάδες σύντροφοι και συντρόφισσες δίναν τη μάχη στο πεδίο
της διακυβέρνησης ή στο Χίλτον με την Τρόικα. Αλλά υπήρχατε. Υπήρχαν εκατοντάδες
χιλιάδες σύντροφοι. Νεολαίοι που υπερασπιζόσασταν αυτή την πολιτική.
Θα μου πείτε γιατί το λέω αυτό, υπάρχει κανείς που το αμφισβητεί; Κι άκουσα με
ευχαρίστηση το σύντροφο Ραγκούση, που έχουμε πάει και σε κοινές ομιλίες από την πρώτη
στιγμή που ήρθε και το έχω σημειώσει και μιλούσε. Είναι εξαίρεση ο σύντροφος
Ραγκούσης ως προς αυτό το ζήτημα. Δεν είναι έτσι.
Μέσα στην πολιτική ζωή του τόπου και με ανοικτή ενθάρρυνση μέσα από το κόμμα, επί
δυο χρόνια, υπήρξε συστηματική απαξίωση και ύβρις εναντίον του κόμματος. Από
δημοσιολογούντες, από πολιτικούς αντιπάλους, από διάφορους οι οποίοι βλέπανε
τυχοδιωκτικά να έρθουν μέσα σε αυτό το χώρο. Λίγοι, με υπογραφές όμως. Και χωρίς να
αποθαρρύνονται, δυστυχώς, πάντοτε ηγετικά.
Θέλω να είμαι σαφής. Διότι αυτό το κόμμα, το κόμμα του 3% – εγώ ήμουν και σε μικρότερα
και σε άλλα και στο ΚΚΕ Εσωτερικού και σε άλλα μέσα από μια διαδρομή, διότι η Αριστερά
έχει μια διαδρομή, δεν είναι όχημα ευκαιρίας η Αριστερά. Αυτό το κόμμα, το κόμμα του 3%
δεν ήταν ένα κόμμα νέου τύπου, άκουσα κάτι για Λένιν, Στάλιν κτλ, ελάτε τώρα, μήπως
θέλετε να κάνουμε καμία θεωρητική κουβέντα; Ήταν το πιο δημοκρατικό κόμμα επί
δεκαετίες στην πολιτική ζωή του τόπου. Ήταν και ήμασταν εμείς και η εκάστοτε νεολαία,
διότι δυστυχώς πολλά από τα παιδιά μας κατά καιρούς τα διώχναμε με τον τρόπο που
ασκούσαμε πολιτική και είχαμε και τραύματα. Ήμασταν το πιο δημοκρατικό κόμμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία σύντροφοι που μαζί τώρα συμπορευόμαστε
κι εγώ ομνύω στην Κοινή Προγραμματική Διακήρυξη ήταν πάντοτε το καλύτερο υπόδειγμα
που έχει υπάρξει σε κλίμακα Αριστεράς προϊόν ανασυνθέσεων και αναθεμελίωσης της
Αριστεράς. Γι’ αυτό υπάρχει η ευαισθησία για τα ταυτοτικά ζητήματα. Και λένε πολλοί
σύντροφοι, γιατί υπάρχει κανένα θέμα ιδεολογίας, θεωρίας, ταυτότητας; Διότι αυτή η
δημοκρατική ταυτότητα είναι σφυρηλατημένη μέσα από αγώνες, ανασυνθέσεις,
πλησιάσματα, συγκλίσεις, αποχωρισμούς από διάφορες παραδόσεις της Αριστεράς και
έδωσε παράδειγμα σε κλίμακα Ευρώπης, σε κλίμακα κόσμου. Φτάσαμε στη διακυβέρνηση
μέσα από μια ενιαία πορεία με τομές στις οποίες πρωταγωνιστικό ρόλο είχε και ο ηγέτης
μας ο Αλέξης Τσίπρας, που ξέρει πάρα πολύ καλά αυτή τη διαδρομή. Την ξέρει, τη σέβεται
και πρέπει να την υποστηρίζει.

Με συγχωρείτε πάρα πολύ συντρόφισσες και σύντροφοι του Προεδρείου, έκλεισα, θέλω να
υπενθυμίσω ότι επί δυόμισι χρόνια σε όλα τα όργανα του κόμματος, τα εκλεγμένα, τα
υβριδικά, μέσα σε αυτή τη διαδρομή μέσα στην πανδημία και στα όργανα τα πολιτικά που
συμμετείχα και που βεβαίως δεν έκανα διαρροές, πάντοτε μιλούσα για πανστρατιά και για
συλλογικότητα και καλώ οποιονδήποτε να με διαψεύσει.

Παρέμβαση στην ενημερωτική εκπομπή του Kontra Channel για το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ

Το κόμμα μας μόνο με ισχυρή ιδεολογική ταυτότητα μπορεί να ανταποκριθεί στις κρίσιμες συνθήκες που υπάρχουν.

Συνέντευξη στο κεντρικό δελτίο του KONTRA CHANNEL και τον Γιώργο Μελιγγώνη.

Η χώρα χρειάζεται ριζοσπαστικές και αριστερές λύσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ θα είναι πρώτη δύναμη στις εκλογές.

Ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί πλέον να ανακάμψει. Η φθορά θα είναι συνεχής.