Τα όσα έχουν συμβεί στην περίπτωση του Βασίλη Δημάκη μαρτυρούν μια ευθύτατα αντιδημοκρατική αντίληψη για το σωφρονισμό, η οποία είναι απολύτως αποκαλυπτική για τον τρόπο που σκέφτονται ορισμένοι παράγοντες είτε στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, είτε στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Επειδή είναι ένα κορυφαίο ζήτημα και μιλάμε για απεργία πείνας και δίψας είναι φανερό πως η ευθύνη βαρύνει τους επικεφαλής των Υπουργείων και γενικότερα της Κυβερνητικής πολιτικής.
Άμεσα θα πρέπει η Κυβέρνηση να «στρίψει» την πολιτική της συνολικά και συλλογικά ως προς αυτό το ζήτημα, με αιχμή βεβαίως τη μεταφορά του κρατούμενου Βασίλη Δημάκη στον Κορυδαλλό. Επίσης να εξασφαλιστούν οι κατάλληλες συνθήκες για να μπορέσει να επανενταχθεί με την πολύ σωστή και σοβαρή έννοια που ο ίδιος επέλεξε τόσο στο πλαίσιο της επιστημονικής κοινότητας όσο και στο πλαίσιο της κοινωνίας μας αφού περαιώσει την υποχρέωση που από την ποινή του έχει υποστεί.
Όσα συμβαίνουν στον Βασίλη Δημάκη αναδεικνύουν μια τιμωρητική, εκδικητική αντίληψη στη διαδικασία του διαλόγου. Μια αντίληψη που υπάρχει για την ίδια την ποιότητα του σωφρονιστικού μας συστήματος. Υπάρχει μια αντίληψη της «σιωπής» που στις φυλακές είναι και πιο εύκολο να επιβληθεί. Στην ουσία τιμωρείται το δικαίωμα που πρέπει να έχουν οι κρατούμενοι να αιτούνται και να διεκδικούν στοιχειώδεις κανόνες και εγγυήσεις για την ίδια τους τη ζωή.
Είναι φανερό ότι τους συμπολίτες μας, οι οποίοι βρίσκονται σε μία πρόσκαιρη, συγκυριακή ή ακόμα και πολυετή στέρηση της ελευθερίας τους, η πολιτεία τους αντιμετωπίζει ως δεύτερης, τρίτης κατηγορίας περιθωριοποιημένους έξω από το δημόσιο διάλογο και τη δημόσια κριτική.
Σε αυτό το πεδίο, ωστόσο, κρίνεται η Δημοκρατία. Η Δημοκρατία κρίνεται πάντοτε εκεί που είναι τα δύσκολα κι όχι με επιφανειακά και επικοινωνιακά τεχνάσματα.
Πολύ έγκαιρα, από το περασμένο Καλοκαίρι, προειδοποιήσαμε σε όλους τους τόνους ότι δεν νοείται να ανήκει στο Υπ. Προστασίας του Πολίτη η σωφρονιστική πολιτική ενώ στην αρχή της πανδημίας τονίσαμε ότι χρειαζόταν μια ιδιαίτερη στρατηγική αποσυμφόρησης και λήψης μέτρων και εγγυήσεων γι’ αυτούς του χώρους. Προφανώς και τις δύο φορές σε “ώτα μη ακουόντων”.
Παρέμβαση για τον απεργό πείνας και δίψας, κρατούμενο φοιτητή Βασίλη Δημάκη Στο Κόκκινο 105,5 και την εκπομπή «Allegro..μα με τρόπο» της Ευγενία Λουπάκη
Συνέντευξη στην εκπομπή «Σαββατοκύριακο MEGA» και τους Γιώργο Χουδαλάκη και Άρη Ραβανό.
• Μαύρες μέρες θα φέρει η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα. Μονόδρομος η συσπείρωση για προοδευτικές λύσεις και Κυβερνήσεις.
• Η Κυβέρνηση δείχνει ότι επιχειρεί μια στενή κομματική «κεφαλαιοποίηση» για δικό της όφελος στην πολύ υπεύθυνη και στο όνομα της κοινωνίας, στάση που έχει κρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Υπονομεύει ουσιαστικά τη Δημοκρατία. Δεν αλλάζει τόσο εύκολα ο λύκος την προβιά του.
ΣΗΜΕΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ Ν. ΒΟΥΤΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΚΑ:
• Η Κυβέρνηση της ΝΔ έδειξε και δείχνει μία απίστευτη «επιτελική ικανότητα» να μην απαντάει στα ζητήματα που τίθενται. Η Κυβέρνηση αυτή δεν κάνει διάλογο. Δεν είναι διαφανής. Δημιουργεί σκιές ακόμα και στην οικονομική διαχείριση. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επανειλημμένως θέσει για παράδειγμα τα ζητήματα του Τύπου και των ΜΜΕ, τα οποία θα έπρεπε η Κυβέρνηση να τα έχει διαχειριστεί πολύ διαφορετικά, ενισχύοντας τα ακόμα περισσότερο αλλά με εντελώς διαφορετική μεθοδολογία. Το ίδιο συνέβη και με την περίφημη υπόθεση, το μεγάλο σκάνδαλο των voucher. Επίσης βλέπουμε εταιρείες, οι οποίες ενώ για ιδιαίτερους λόγους έχουν πάει πάρα πολύ καλά μέσα στην κρίση και δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα, ενισχύονται από την Κυβέρνηση.
• Η Κυβέρνηση της ΝΔ δεν έχει δείξει καμία διάθεση συναίνεσης, διαλόγου, συνεργασίας και αναγνώρισης της πολύ θετικής και υπεύθυνης στάσης που έχουν κρατήσει όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης. Η Κυβέρνηση δείχνει ότι επιχειρεί μια στενή κομματική «κεφαλαιοποίηση» για δικό της όφελος στην πολύ υπεύθυνη και στο όνομα της κοινωνίας, στάση που έχει κρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να κρατάει αυτήν τη στάση. Γιατί η συναίνεση δεν είναι κάτι που θα πρέπει να κεφαλαιοποιείται από ένα κόμμα ή να αξιοποιείται υπονομεύοντας τη δημοκρατική διαδικασία.
• Χωρίς συνειδητοποίηση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε ήδη ή αυτών που θα έρθουν και χωρίς ενεργοποίηση της κοινωνίας είναι σαφές ότι μας περιμένουν μαύρες μέρες. Δεν αλλάζει τόσο εύκολα ο λύκος την προβιά του. Μπορεί σήμερα να ακούμε για το δημόσιο σύστημα Υγείας, για το ΕΣΥ, όλα τα διθυραμβικά των αλλεπάλληλων διαγγελμάτων του Πρωθυπουργού, πλην όμως εν τοις πράγμασι είναι σαφές ότι οι πολιτικές, οι οποίες ήδη από τώρα ασκούνται ή αυτές που προοιωνίζεται η παρούσα κρίση, είναι υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου.
• Στο σύνολο των προοδευτικών δυνάμεων της Αντιπολίτευσης είναι σαφές ότι μετά τη φάση των μνημονίων και τις εκλογές του Ιουλίου και πολύ πριν την απειλή του κορωνοϊού, υπάρχει ένα έδαφος όπου ανταγωνιζόμενες ή εκ παραλλήλου κατατίθενται προτάσεις και παρεμβάσεις. Υπάρχει ένα πεδίο συνεργασίας για τις προοδευτικές λύσεις απέναντι στη νεοφιλελεύθερη πολιτική, στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που ετοιμάζεται για την επόμενη ημέρα. Υπάρχει λοιπόν σαφές πεδίο για κοινές τοποθετήσεις και μέσα και έξω από τη Βουλή αλλά και για συνεργασίες μέσα στην κοινωνία έτσι ώστε να διαμορφωθεί ένας νέος συσχετισμός. Για να μπορέσει η κοινωνία να μείνει όρθια.
• Στον ΣΥΡΙΖΑ έχουμε συγκεντρώσει την προσοχή μας στην «επόμενη μέρα». Γι’ αυτό και εγκαίρως εκθέσαμε ένα πρόγραμμα για το πως θα μείνει η κοινωνία όρθια με εμπροσθοβαρείς παρεμβάσεις. Τώρα δηλαδή, άμεσα. Έτσι ώστε να μπορέσουμε όταν σιγά σιγά ανοίξουν οι επιχειρήσεις και η οικονομική ζωή του τόπου μπει ξανά σε λειτουργία να έχουμε τις δυνατόν μικρότερες απώλειες. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση το πιο πολύτιμο κεφάλαιο, αυτό της εργασίας, να βρεθεί για μία ακόμα φορά μέσα στους «χαμένους της κρίσης», τόσο σε κλίμακα Ευρώπης όσο και σε κλίμακα Ελλάδας. Είναι ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα ακριβώς διότι βρισκόμαστε και σε μια υπερεθνική ένωση, όπως η Ευρωπαϊκή ‘Ένωση, η οποία καταδεικνύεται δυστυχώς για μια ακόμα φορά εξαιρετικά ανεπαρκής και σε λάθος πολιτικό συσχετισμό και κατεύθυνση για να μπει έγκαιρα, όπως είπε και η κα. Λαγκάρντ, και με τον τρόπο που πρέπει, στην αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.
• Σχετικά με το ότι η κα. Λαγκάρντ φαίνεται να ασπάζεται τα αιτήματα του Νότου και της χώρας μας, ελπίζουμε πως θα υπάρξει μια συνειδητοποίηση και για το δικό τους συμφέρον. Ελπίζουμε να αντιληφθούν ότι και τα δικά τους συμφέροντα, των λαών του Βορρά και των κυρίαρχων έξι, εφτά χωρών του Κέντρου και του Βορρά που είναι ριζικά αντίθετοι με το ευρωομόλογο, συγκλίνουν στην ανάγκη να υπάρξει μια μεγάλη ουσιαστική, έμμεση μεν αλλά σαφής αναδιανομή μέσω των ευρωομολόγων στο χρέος έτσι ώστε να μπορέσει η οικονομία της Ευρώπης να παρουσιάσει σημεία σύγκλησης και σημεία ανάπτυξης. Δείξανε μέχρι στιγμής ότι με πολύ μεγάλη καθυστέρηση αντιλαμβάνονται το πρόβλημα και με ακόμα μεγαλύτερη καθυστέρηση ενδεχομένως προσεγγίζουν τη λύση. Άρα δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ως προς αυτό. Είναι κρίσιμο ζήτημα διότι μια μεγάλη ύφεση σε χώρες σαν τη δική μας που είχε πρόσφατα και την κρίση χρέους, ενδεχομένως θα είναι ακόμα μεγαλύτερη και πάνω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αντιλαμβάνεστε ότι θα δημιουργηθούν πολλαπλά ζητήματα και προβλήματα στην ελληνική οικονομία.
• Το άθροισμα των βασικών ζητημάτων που ήδη αντιμετωπίζαμε όπως η οικονομική κρίση, το μεταναστευτικό – προσφυγικό πρόβλημα, η κλιματική κρίση αλλά και η γενικότερη αποσταθεροποίηση στην περιοχή έχει επιβαρυνθεί από τα τεράστια προβλήματα που αναδεικνύονται από την σημερινή κρίση του κορωνοϊού. Στα προβλήματα που ήδη αντιμετωπίζαμε πριν την πανδημία η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ηγεσίες, οι ελίτ δεν δώσανε λύσεις παρά μόνο στη βάση των πολύ στενών συμφερόντων κάποιων χωρών του Βορρά. Άρα είναι σαφές ότι μπορεί να υπάρξει ένα πεδίο «γόνιμο» για την επέλαση ξενοφοβικών, ακροδεξιών, ρατσιστικών δυνάμεων που θα ξανακλείσουν τα σύνορα και επί της ουσίας θα υπονομεύσουν την ενότητα της Ε.Ε. Επειδή όμως στο πεδίο της κοινωνίας υπάρχουν μεγάλες επιπτώσεις, αντιδράσεις και αντιπαραθέσεις όπως στο μείζον ζήτημα της ανεργίας, είναι σίγουρο ότι θα υπάρξει και θα ενισχυθεί ο πόλος των προοδευτικών δυνάμεων και λύσεων. Γιατί όχι και των προοδευτικών κυβερνήσεων. Εμείς στην Αριστερά, εργαζόμαστε γι’ αυτήν την εξέλιξη.
Συνέντευξη στο ΘΕΜΑ Radio 104.6 και τους Γιάννη Μακρυγιάννη και Θανάση Τσεκούρα.
Ζοφερό μέλλον εργασιακού μεσαίωνα, αδιαφάνειας και λαθεμένης οικονομικής παρέμβασης αλλά και χειραγώγησης της ενημέρωσης σχεδιάζει η ΝΔ. Εγκληματική η έλλειψη στρατηγικής για την υγεία μεγάλων πληθυσμιακών ομάδων.
ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ:
• Η επικινδυνότητα ενός εργασιακού μεσαίωνα είναι κάτι περισσότερο από ορατή. Στα ζητήματα της Οικονομίας καταγράφονται καθημερινά φαινόμενα αδιαφάνειας και ένα κρεσέντο εξυπηρετήσεων επ’ ευκαιρία του κορωνοϊού. Παράλληλα υπάρχει ζήτημα ενημέρωσης και πληροφόρησης που δημιουργεί «θέμα δημοκρατίας».
• Στους πολύ περίεργους και επικίνδυνους καιρούς που ζούμε με μία τρομακτική αβεβαιότητα για το μέλλον το ουσιαστικό πρόβλημα το έχει η ΝΔ. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ παρείχαν μία αρχική συναίνεση στη βασική στρατηγική αντιμετώπισης της πανδημίας κι αυτό ήταν κάτι πολύ σημαντικό για την κοινωνία. Ωστόσο όμως η συναίνεση θέλει και δύο ή και τρεις ή και περισσότερους για να προχωρήσει. Δεν μπορεί να υπάρξει συναίνεση παρά μόνο με διαφάνεια, ισονομία και διάλογο. Δυστυχώς όμως η Κυβέρνηση βρίσκεται από επιλογή μακριά από αυτές τις έννοιες. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του ασκεί μία υπεύθυνη και τεκμηριωμένη αντιπολίτευση σε όλα τα ζητήματα.
• Επειδή πρέπει να μιλάμε πάντοτε με επιχειρήματα θα μιλήσω ευθέως για την υπόθεση στο Κρανίδι. Αυτό που συνέβη στο Κρανίδι αντανακλά μία επιπλέον μεγάλη αδυναμία της Κυβέρνησης. Από την πρώτη στιγμή τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και άλλες πολιτικές δυνάμεις είχαν τονίσει την ανάγκη και μεγαλύτερου αριθμού τεστ αλλά κυρίως μίας στρατηγικής για τις «ευπαθείς ομάδες» του πληθυσμού. Δεν είναι μόνο οι Ρομά, οι πρόσφυγες και οι έγκλειστοι στις φυλακές. Ακόμα και στο στρατό ή στην αστυνομία που αναγκαστικά για επιχειρησιακούς λόγους υπάρχει το θέμα της συνύπαρξης πάρα πολλών ανθρώπων. Θα σας έλεγα ακόμα και για τα μεγάλα σούπερ-μάρκετ που απασχολούν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους σε καθημερινή βάση τόσο διάστημα. Πρόκειται για συγκεκριμένες ομάδες για τις οποίες θα έπρεπε από την αρχή να υπάρχει μια στρατηγική πρόνοιας με τεστ ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Όλο αυτό το θέμα το είχε ανοίξει από την πρώτη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ και υπήρξε από την πλευρά του Υπουργείου και της Κυβέρνησης μια εντελώς διαφορετική στρατηγική με τη λογική του «πρώτα βλέπουμε που σκάει το πρόβλημα και μετά ενεργούμε».
• Στο άλλο θέμα, της διαφάνειας στην οικονομία, παρατηρούμε ότι σε όλα τα ερωτήματα που θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει απάντηση από την πλευρά της Κυβέρνησης κι αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Για παράδειγμα όταν λέει η Κυβέρνηση ότι 12 με 13 δις από το λεγόμενο «μαλακό μαξιλάρι» έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί ή θα χρησιμοποιηθούν και το σύνολο των μέτρων που μέχρι τώρα έχουν δρομολογηθεί ή εξαγγελθεί ανέρχονται στα 4,5 δις αντιλαμβάνεστε ότι τίθεται μείζον θέμα. Δεν αναφέρεται πουθενά και δεν δίνεται καμία διευκρίνηση για το που και πως ξοδεύονται αυτά τα χρήματα.
• Όποιος πολιτικά σκέπτεται να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές και μάλιστα σε διπλές εκλογές μέσα σε αυτήν τη φάση και το επιχειρήσει να είστε σίγουροι ότι θα βρεθεί ενώπιον πάρα πολύ δυσμενών και αιφνιδιαστικών καταστάσεων για τον ίδιο.
Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ:
Συνέντευξη στην Kontra News και τον Χρήστο Κυμπιζή.
«ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ΝΕΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΕΠΙΒΟΛΗΣ Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΚΟΠΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ»
• Παρακολουθούμε καθημερινά την Κυβέρνηση να δίνει δώρα και γραμμάτια σε μεσάζοντες για καταρτίσεις, για media και για υπηρεσίες υγείας.
• Η εν κρυπτώ και σε αδιαφάνεια χρήση μέρος του «μαξιλαριού» πέραν της απόδειξης μιας θλιβερής πολιτικής διγλωσσίας παράγει ένα «μαξιλάρι» υποκρισίας και αφερεγγυότητας.
• Είναι επιλογή να μην θέλουν τη συναίνεση. Επιλογή που τους ακολουθεί και από τον τύπο της αντιπολίτευσης που έκαναν στον ΣΥΡΙΖΑ. Θέλουν σιωπή και κατίσχυση με καθεστωτικό τρόπο.
Συνέντευξη στον Αθήνα 9.84 Radio Station και τον Άρη Τόλιος.
Δεν θα γίνουν αποδεκτά νέα μνημόνια. Ο κ. Μητσοτάκης να δεσμευτεί για την επόμενη ημέρα της κρίσης και να μην επιτείνει την αγωνία της κοινωνίας.
• Το τελευταίο, τέταρτο ή πέμπτο, διάγγελμα του κ. Μητσοτάκη ήταν κατώτερο κάθε προσδοκίας. Κι αυτό ως προς δύο τουλάχιστον ζητήματα και δεν μπαίνω καθόλου στα εκλογικά και τις ερμηνείες γιατί νομίζω πως ήταν ηθελημένα αμφίσημο ώστε να αφήνει χώρο στους δημοσιολογούντες ώστε να υπάρχει και «πολιτικό παιχνίδι».
• Έλειπαν λοιπόν από το διάγγελμα Μητσοτάκη δύο στοιχεία. Πρώτον, οι δεσμεύσεις. Δεν υπήρξε καμία δέσμευση. Δεν υπήρξε καμία δέσμευση ούτε για τους ντελιβεράδες, ούτε για τους εργαζόμενους στα σούπερ-μάρκετ, ούτε για τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας, ούτε συνολικά για την εικόνα του ΕΣΥ. Καμία δέσμευση για την οικονομική πολιτική. Υπήρξε απλώς μία αληθινή, ειλικρινής κατάθεση ότι θα περάσουμε σε μεγάλη ύφεση κι ότι θα είναι πολύ δύσκολο το 2020 και ύστερα μια ρητορική και μία προσδοκία για μία μεγάλη ανάκαμψη το 2021. Το συμπέρασμα είναι ότι δεν υπήρξε καμία δέσμευση που θα ανακούφιζε και θα εφησύχαζε σε ένα βαθμό την κοινωνία και τις προσδοκίες της.
• Το δεύτερο στοιχείο που έλειπε από το διάγγελμα Μητσοτάκη είναι ότι δεν είπε τίποτα για την Ε.Ε. Δεν είπε κουβέντα σε 11 λεπτά που κράτησε το διάγγελμα για το φλέγον ζήτημα του διεθνούς παράγοντα. Όπως είδατε ο Πρόεδρος Τραμπ ανακοίνωσε ότι σταματά τη χρηματοδότηση του ΠΟΥ. Στην Ε.Ε. γίνεται ένα πολύ σοβαρό μπρα-ντε-φερ ανάμεσα στις λύσεις με τα ομόλογα, στις εκτιμήσεις για την ύφεση και στα ζητήματα κοινωνικών συγκλίσεων. Αυτό είναι το μεγάλο κάδρο όπου πρέπει να υπάρξουν και να στοιχειοθετηθούν οι μεγαλύτερες δυνατές συναινέσεις, συνεργασίες. Διότι εκεί θα γίνουν οι μεγάλες συγκρούσεις και θα έρθουν, αν πρόκειται να γίνουν αποδεκτά, προβλήματα και λύσεις μνημονίων και τέτοιες δραματικές καταστάσεις μέσω του ESM.
• Ο κ. Μητσοτάκης δεν είπε λοιπόν κουβέντα για το πως θα πρέπει να υπάρξει μία ευρύτατη συναίνεση και συνεργασία πάνω σε μία δεδομένη γραμμή. Προσέξατε ότι και ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στη Βουλή πίστωσε ότι ο κ. Μητσοτάκης ήταν στην αρχική πρόταση των 9 ηγετών για το ευρωομόλογο. Αυτό ήταν ένα πεδίο που αν ήθελε ο κ. Μητσοτάκης και η Κυβέρνηση να σφυρηλατηθεί η ευρύτερη συναίνεση με όλες τις δυνάμεις της Αντιπολίτευσης, θα μπορούσε να το κάνει. Δεν το έκανε διότι με τίποτα αυτή η Κυβέρνηση δεν θέλει συναινέσεις και συνεργασίες. Αντίθετα θέλει να αξιοποιήσει για ίδιον όφελος τη δεδομένη συναίνεση που σωστά υπήρξε πάνω στη στρατηγική της αντιμετώπισης της πανδημίας σε πρώτη φάση. Από εκεί και πέρα απαντάει απαξιωτικά και με διάφορες ατάκες είτε στο οικονομικό πρόγραμμα που παρουσίασε και πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ είτε σε άλλες προτάσεις που έχουν γίνει από το ΚΙΝΑΛ και το ΚΚΕ.
• Προσωπικά δεν εκτιμώ ότι μπορεί να έχουμε εξελίξεις πρόωρων εκλογών, πέραν μιας φιλολογίας που αναπτύσσεται και η οποία ξεκίνησε από τον κυβερνητικό περίγυρο και από συναδέλφους σας με αρθρογραφία τους ως συμβουλάτορες του Πρωθυπουργού. Πέραν λοιπόν από αυτή την ατμόσφαιρα, η οποία ενδεχομένως να συντηρηθεί και το επόμενο διάστημα, θεωρώ μείζονα πολιτική ανευθυνότητα να συζητά κανείς ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Για να μπει σε πράξη ένα τέτοιο ενδεχόμενο χρειάζονται δυόμιση μήνες προεκλογικής περιόδου. Διότι είναι διπλές εκλογές. Αντιλαμβάνεστε ότι κάτι τέτοιο, όποιος το κάνει, θα υποστεί ένα κόστος και μια λαϊκή απαρέσκεια άνευ προηγουμένου και νομίζω τόσο μυαλό τουλάχιστον ακόμα και αν λείπει μια ευθύνη, κατά την γνώμη μου, τόσο μυαλό υπάρχει στην αντίπερα πολιτική όχθη.
Συνέντευξη Στο Κόκκινο 105,5 και την Ευγενία Λουπάκη.
• Η κρίση της πανδημίας ήρθε μετά την κρίση στον Έβρο που είχε πράγματι ιδιαίτερα στοιχεία και μετά και την κρίση με τις προσφυγικές δομές. Επειδή τότε είχαν συνηθίσει εν είδει και οιωνεί και στα όρια στρατιωτικού νόμου να υπάρχει η συζήτηση γύρω από αυτά τα ζητήματα, αντιλαμβάνεστε ότι ως συνέχεια και με μία έννοια μιθριδατισμού έχουμε μπει σ’ αυτήν τη δεύτερη κρίση και στη δεύτερη φάση που φοβάμαι να μη μείνει «παραμένων χάσμα» και να μη μείνει και «παραμένουσα πληγή» στη Δημοκρατία. Ας ελπίσουμε να μη συμβεί κάτι τέτοιο.
• Δεν μπορεί να υπάρξει συναίνεση α λα καρτ και μόνο από έναν. Λογαριαζόμαστε επομένως τώρα. Δεν είμαι της σχολής να τα σημειώσουμε στο «τεφτέρι» μας και θα τα πούμε μετά. Αυτά είναι πολιτικές ανοησίες. Ο λογαριασμός μας είναι καθημερινός. Τώρα λογαριαζόμαστε με ήθος, με ύφος, με τη δεοντολογία που χρειάζεται. Τώρα λογαριαζόμαστε εκ μέρους της κοινωνίας και όχι εκ μέρους της κομματικής κεφαλαιοποίησης. Όλη μας η δράση, όπως αναφέρει και η τελευταία ανακοίνωση του πολιτικού συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ, γίνεται στο όνομα του να μείνει η κοινωνία όρθια. Όχι για πολιτική και κομματική κεφαλαιοποίηση.
Ανυπάκουος έζησε, ανυπάκουος έφυγε.
Ο Περικλής Κοροβέσης έδειξε «ανυπακοή» απέναντι στην ανάγκη της συλλογικής μας επιθυμίας να μην βλέπουμε το κενό να μεγαλώνει. Επέλεξε να το διευρύνει. Λίγες ημέρες μετά τον αποχαιρετισμό στον Μανώλη Γλέζο μας αναγκάζει να πονέσουμε ξανά. Αλλά εμείς δεν θα μείνουμε μόνο σ’ αυτό. Θα θυμηθούμε όλες τις αναμνήσεις που έχουμε γιατί δημιουργούν όνειρα. Όνειρα αγώνα, αντίστασης και εντέλει ζωής.
Όπως ο ίδιος είχε πει, έζησε πολλές ζωές σε μία. Έζησε ως βασανισμένος, ως φυλακισμένος, ως ηθοποιός, ως συγγραφέας, ως δημοσιογράφος, ως πολιτικός. Ως ανώτερος άνθρωπος απέναντι σε κάθε είδους “ανθρωποφύλακες”. Αλλά πάνω από όλα, αναγνωρισμένος αγωνιστής Αριστερός της θεωρίας και της πράξης, έζησε ως άνθρωπος της κοινής λογικής. Αυτής που θέλει και αγωνίζεται για μία κοινωνία ισότητας, συλλογικότητας και αλληλεγγύης.
Ο Περικλής Κοροβέσης δεν δέχτηκε να φάει μισό το μήλο της ζωής του. Την ήθελε και τη ζωγράφισε ολόκληρη. Και έτσι θα τον θυμόμαστε. Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του.
ΝΙΚΟΣ ΒΟΥΤΣΗΣ - Βουλευτής Α'Αθήνας, ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, τ. Πρόεδρος της Βουλής 