Συνέντευξη στον Ελεύθερο Τύπο και τον Γιάννη Καμπουράκη.

• Μεγάλο όπλο της Αριστεράς και ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ που για πρώτη φορά είχε και επιτυχημένη μάλιστα κυβερνητική θητεία, είναι η εσωκομματική δημοκρατία. Αντίθετες απόψεις εκφράζονται και απαντώνται. Ζητούμενο είναι η σύνθεση και η εξωστρέφεια.
• Η ενδεχόμενη κυβερνητική επιλογή για εκλογές στο αμέσως προσεχές διάστημα θα είναι απόρροια και δημόσια αναγνώριση της αδυναμίας να επιβάλλει τη νεοφιλελεύθερη στρατηγική του ο κ. Μητσοτάκης για την αντιμετώπιση της κρίσης. Αυτό δεν κρύβεται κι αυτό ξορκίζει σήμερα ο ίδιος με τις σχετικές του δηλώσεις.
• Είναι βέβαιο ότι τίθενται αντιμέτωπες δύο ριζικά διαφορετικές αντιλήψεις και πολιτικές. Αυτή των νεοφιλελεύθερων που θέλουν να αξιοποιήσουν την κρίση σε βάρος της εργασίας, των εγγυήσεων, των δικαιωμάτων και των εισοδημάτων των εργαζομένων. Στον αντίποδα η προοδευτική στρατηγική που εστιάζεται στη στήριξη της εργασίας, στις ριζικές αλλαγές υπέρ του δημόσιου τομέα και των κρατικών παρεμβάσεων στην οικονομία, στην ενίσχυση του δημόσιου τομέα της υγείας.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:

Κύριε πρόεδρε η χώρα βγαίνει από την πρώτη φάση της παγκόσμιας πανδημικής κρίσης με αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία, την εργασία, την κοινωνία. Αυτό όμως συμβαίνει παντού. Γιατί χρεώνετε τα δύσκολα που έρχονται στον κ. Μητσοτάκη;

Είναι κοινός τόπος ότι η κρίση αυτή συνυπάρχει και ανατροφοδοτείται με τη σοβαρή κλιματική κρίση και την οικονομική κρίση που οξύνουν σε ιστορικά πρωτοφανή μεγέθη διεθνώς τις ανισότητες και απειλούν δημοκρατικά δικαιώματα, προσωπικά δεδομένα, την ίδια τη Δημοκρατία.
Είναι βέβαιο ότι τίθενται αντιμέτωπες δύο ριζικά διαφορετικές αντιλήψεις και πολιτικές. Αυτή των νεοφιλελεύθερων που θέλουν να αξιοποιήσουν την κρίση σε βάρος της εργασίας, των εγγυήσεων, των δικαιωμάτων και των εισοδημάτων των εργαζομένων. Στον αντίποδα η προοδευτική στρατηγική που εστιάζεται στη στήριξη της εργασίας, στις ριζικές αλλαγές υπέρ του δημόσιου τομέα και των κρατικών παρεμβάσεων στην οικονομία, στην ενίσχυση του δημόσιου τομέα της υγείας.
Η κυβέρνηση της ΝΔ μέχρι και την έναρξη της πανδημίας κινήθηκε με νομοθετικές παρεμβάσεις απροκάλυπτα πάνω στις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και στην εφαρμογή μέτρων που ο ΣΕΒ από χρόνια επιτακτικά απαιτούσε. Στην πρώτη δίμηνη φάση της κρίσης, όχι μόνο δεν αποδέχτηκε την εμπροσθοβαρή στήριξη της οικονομικής μας πρότασης ώστε να δημιουργηθεί κλίμα ασφάλειας μέσα στη γενικευμένη αβεβαιότητα, για τους εργαζομένους και τις επιχειρήσεις, αλλά ακολούθησε και ακολουθεί και σήμερα τη στρατηγική του «βλέποντας και κάνοντας» επιτείνοντας την ανασφάλεια ιδιαίτερα στον τομέα της εργασίας και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Επιτρέψτε μου να σας πω «Το μέλλον είναι σήμερα». Και όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη κινείται στην ίδια κατεύθυνση που μόνο ως ιδεοληπτική εμμονή πια μπορεί να χαρακτηριστεί.

Η κυβέρνηση χαρακτήρισε γενναίο το πακέτο των μέτρων που προτείνει η Κομισιόν. Ποια είναι η γνώμη σας;

Υπάρχει ακόμα δρόμος μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής και είναι εύλογη η επιφύλαξη μέχρι τις τελικές αποφάσεις ενώ είναι σημαντικό το βήμα που έγινε για τη μερική έστω αμοιβαιοποίηση του χρέους και των ευθυνών στην Ε.Ε. για την αντιμετώπιση της κρίσης. Γίνεται ακόμα πιο επίκαιρο το ρεαλιστικό, κοστολογημένο σχέδιο «Μένουμε Όρθιοι» του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στο διαφαινόμενο πλαίσιο ευρωπαϊκών ενισχύσεων.
Προφανώς ο κ. Σταϊκούρας δεν μπορεί πλέον ούτε τον εαυτό του να πείσει ότι θα οδηγούσε σε ένα νέο μνημόνιο! Σημειώνω ότι η προβλεπόμενη ύφεση για την Ε.Ε. αγγίζει το διψήφιο και βεβαίως για την Ελλάδα η πρόβλεψη είναι μεγαλύτερη. Πράγματι λοιπόν θα είναι απόλυτη η ευθύνη της Κυβέρνησης στο βαθμό που δεν στήριξε έγκαιρα και δεν φαίνεται και σήμερα διατεθειμένη να στηρίξει την εργασία και το σύνολο των πληττομένων κοινωνικών στρωμάτων.
Ο πρωθυπουργός είπε πρόσφατα ότι δεν υπάρχει θέμα πρόωρων εκλογών και εξήγησε γιατί. Τον πιστεύετε;
Η ενδεχόμενη κυβερνητική επιλογή για εκλογές στο αμέσως προσεχές διάστημα θα είναι απόρροια και δημόσια αναγνώριση της αδυναμίας να επιβάλλει τη νεοφιλελεύθερη στρατηγική του ο κ. Μητσοτάκης για την αντιμετώπιση της κρίσης. Αυτό δεν κρύβεται κι αυτό ξορκίζει σήμερα ο ίδιος με τις σχετικές του δηλώσεις.

Που εντοπίζετε το στρατηγικό έλλειμμα στην πολιτική της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας; Είστε υπέρ ή κατά της δημιουργίας του φράχτη που ανακοίνωσε η κυβέρνηση ότι θα φτιάξει;

Το στρατηγικό έλλειμα είναι εμφανές επί μήνες σε όλα τα σημεία στα οποία σημειώθηκαν εντάσεις και επεκτατικές βλέψεις από πλευράς της ηγεσίας της γείτονος χώρας. Η εντύπωση αυτή ενισχύεται από πράξεις και παραλείψεις που σημειώθηκαν τόσο περί το Σύμφωνο Τουρκίας – Λιβύης και τις συνέπειες που βλέπουμε σήμερα, όσο και στην εμφανή επικινδυνότητα από τις ευθείες απειλές που αφορούν στις ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου και βέβαια από το πάγωμα των εξελίξεων στην Ε.Ε. για ευρωτουρκικά θέματα όπως είναι το κρίσιμο προσφυγικό – μεταναστευτικό που η ελληνική πλευρά τείνει να αποδεχθεί ότι είναι ελληνοτουρκικό ζήτημα και να παγιώσει την αντίληψη της «ασπίδας της Ευρώπης απέναντι στην Τουρκία».
Το κρίσιμο ζήτημα στην επέκταση, πέραν των 10χλμ για άλλα 26χλμ του φράχτη στον Έβρο που είναι μία κυβερνητική απόφαση δεν είναι η αυτονόητη διαφύλαξη της εδαφικής κυριαρχίας και των συνόρων της χώρας αλλά το κατά πόσον θα αποκατασταθούν και οι εγγυήσεις για την ελεγχόμενη διέλευση και τήρηση των διεθνών συμφωνιών για τους αιτούντες άσυλο. Σε κάθε περίπτωση η αναγκαία συνισταμένη της εξωτερικής μας πολιτικής δεν μπορεί παρά να είναι το διεθνές δίκαιο, η τήρηση των συνθηκών απέναντι σε αναθεωρητικές βλέψεις της γείτονος Τουρκίας και στο πλαίσιο αυτό η υπεράσπιση της κυριαρχίας και της ακεραιότητας της χώρας.

Είναι η πρόταση σύμπλευσης με το Κίνημα Αλλαγής μέρος της προσπάθειας του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ να προσεγγίσει τη μεσαία τάξη και το κέντρο;

Όταν υπερψηφίσαμε την απλή αναλογική το ΄16 μιλήσαμε ευθέως από τότε για τη διαμόρφωση, μέσω συγκλίσεων των αυτοπροσδιοριζόμενων ως προοδευτικών δυνάμεων της χώρας, του προοδευτικού πόλου με ορίζοντα τη διακυβέρνηση. Εργαζόμαστε γι’αυτό. Σημειώνουμε την προσπάθεια που γίνεται δημόσια από την ηγεσία του ΚΙΝΑΛΛ για την αποστασιοποίηση και αντίθεση της σοσιαλδημοκρατίας σε σχέση με τα νεοφιλελεύθερα προτάγματα στα οποία είναι εγκλωβισμένη για πολλά χρόνια στη χώρα μας αλλά και στις άλλες χώρες της Ε.Ε.
Η πλειοψηφία υποστηρίζει ότι μετά τη διεύρυνση του κατηγορητηρίου, εγκαταλείπετε, ως κόμμα εννοώ, τον κ. Παπαγγελόπουλο. Τι απαντάτε;
Μιλήσαμε μέσα στη Βουλή και οι εξελίξεις το αποδεικνύουν ότι πρόκειται για ένα πρωτοφανές φιάσκο η ίδια η λειτουργία πλέον της Εξεταστικής Επιτροπής. Καθώς και με την προειλημμένη απόφαση για τη διεύρυνση του κατηγορητηρίου έχει και τυπικά τεθεί έξω από κάθε διερεύνηση του πραγματικού σκανδάλου της Novartis, για την οποία κάνουν κάθε προσπάθεια οι ηγεσίες της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛΛ να συσκοτιστεί. Ο κ. Παπαγγελόπουλος ήταν σαφής και πειστικός στη σχετική του ομιλία πρόσφατα στη Βουλή.

Μετεκλογικά, ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει βαθιά εσωτερική κρίση. Είμαστε θεατές μίας εσωκομματικής αντιπαράθεσης στην οποία συμμετέχουν στελέχη, δημοσιογράφοι, εκδοτικά συμφέροντα, οικονομικά συμφέροντα κλπ. Που οδηγεί αυτή η αντιπαράθεση;

Μεγάλο όπλο της Αριστεράς και ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ που για πρώτη φορά είχε και επιτυχημένη μάλιστα κυβερνητική θητεία, είναι η εσωκομματική δημοκρατία. Αντίθετες απόψεις εκφράζονται και απαντώνται. Ζητούμενο είναι η σύνθεση και η εξωστρέφεια. Εκτιμώ ότι κινούμαστε στο σωστό δρόμο κι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία μορφοποιεί ένα νέο πολιτικό κεφάλαιο και διευρύνει την κοινωνική του γείωση μέσα σε αυτές τις συνθήκες της πρωτόγνωρης κρίσης. Ισχυροποιείται και δεν υπονομεύεται ο διακηρυγμένος στόχος και η προσπάθεια να γίνει η σύγχρονη Αριστερά, καρδιά της ευρύτερης προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης.

Συνέντευξη στο «The Indicator» και την Ελευθερία Κοσμοπούλου.

• Εάν τελικά αποφασίσουν στην Κυβέρνηση να προσφύγουν σε εκλογές, θα είναι μία εξέλιξη κάτω από το βάρος μιας ύφεσης την οποία τώρα δεν είναι σε θέση ή δεν αποτολμούν να την υπολογίσουν. Κατά τη γνώμη μου, εάν το επιχειρήσουν θα αιφνιδιαστούν από το αποτέλεσμα.
• Οι εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική, κάτι το οποίο θεωρούμε κατάκτηση. Ευθύτατα είχαμε πει από το 2016, που ψηφίσαμε την απλή αναλογική, ότι είναι το πρόκριμα και ο εμβρυουλκός για συσπείρωση και σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων της χώρας για τη διαμόρφωση και κυβερνητικής λύσης. Άρα, αυτό το ζήτημα είναι επί τάπητος, είναι στην ατζέντα μας συστηματικά, εργαζόμαστε έτσι ώστε να υπάρξει μέσα στη Βουλή, μέσα στην κοινωνία και μέσα στα κινήματα, μία σύγκλιση των κοινωνικών και των πολιτικών δυνάμεων που έχουν ένα λόγο απέναντι στη δεξιά και στη νεοφιλελεύθερη λογική.
• Η διαφορά με την πολιτική που ακολουθεί η Νέα Δημοκρατία είναι πως το πρόγραμμα «Μένουμε Όρθιοι» του ΣΥΡΙΖΑ είναι απολύτως σαφές και μεροληπτικό υπέρ της εργασίας, υπέρ των ευπαθών ομάδων και υπέρ των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
• Αντίθετα, η στρατηγική του «βλέποντας και κάνοντας» της ΝΔ προφανώς οδηγεί σε μία μεροληψία υπέρ των μεγάλων και πολύ μεγάλων. Η κυβέρνηση κατακρατεί μεγάλο ποσό από αυτούς τους πόρους για να ικανοποιήσει αυτούς τους μεγάλους και πολύ μεγάλους.

Ν. Βούτσης στο Indicator.gr: Σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων για τη διαμόρφωση κυβερνητικής λύσης

Τοποθέτηση για το οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ Μένουμε Όρθιοι ΙΙ και για τα γεγονότα στον Έβρο, σε συνέντευξη στην εκπομπή «Κοινωνία Ώρα Mega».

Υπεράσπιση της Συμφωνίας των Πρεσπών στην Ολομέλεια της Βουλής και της μνήμης απέναντι στη λήθη κατά την διαδικασία για την » Ονομαστική ψηφοφορία άρσης ασυλίας βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για τη Συμφωνία των Πρεσπών».

Ολόκληρη η παρέμβαση:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως μίλησε ο κ. Κατρίνης και προηγούμενα ο κ. Λιβανός για το σήμερα εκ μέρους των κομμάτων τους, δίνουν ένα πλαίσιο κοινοβουλευτικής θεσμικής λειτουργίας στη σημερινή μέρα έτσι όπως η ιστορία γράφεται καθημερινά. Διότι είναι μια ιστορία η οποία ζει για το παρόν και το μέλλον.
Πλην, όμως, αυτή η Αίθουσα και αυτή η χώρα πρόσφατα, μόλις πέρσι, έζησε και έγραψε ιστορία και είναι πάρα πολύ νωπές οι μνήμες που θα πρέπει -κι εγώ αναλαμβάνω την ευθύνη και από την πλευρά μου- να τις ξαναφέρουμε στην επιφάνεια ακριβώς για να μην υπάρξουν ξανά τέτοιες στιγμές τις οποίες ζήσαμε.
Σας υπενθυμίζω, λοιπόν, ότι μας είχαν έρθει δέκα μέρες πριν από την ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών από τις λεγόμενες παμμακεδονικές οργανώσεις από διάφορες ηπείρους εξώδικα, ίσως και προς όλους τους Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου, με τα οποία μας απειλούσαν για εσχάτη προδοσία αν αποτολμούσαμε -διότι δεν είχε γίνει ψηφοφορία για να ξέρουμε ποιοι θα αποτολμούσαν- να υπερψηφίσουμε τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Στη βάση αυτή μάλιστα, αφού ψηφίστηκε η Συμφωνία των Πρεσπών, ύστερα, στις 25 Μαρτίου, και αυτό είναι μαύρη σελίδα η οποία γράφτηκε, δεν εκλήθησαν και αποτράπηκαν να υπάρξουν αντιπροσωπείες του Ελληνικού Κοινοβουλίου σε όλες τις εκδηλώσεις οι οποίες έγιναν από την ομογένεια σε όλες τις ηπείρους και στην Αμερική και στην Αυστραλία και στον Καναδά κλπ., διότι χειραγωγήθηκαν οι ελληνικές ομογένειες εκεί από αυτό το άθλιο κλίμα, το διχαστικό, το οποίο θεωρούσαν οι λεγόμενες αυτές οργανώσεις ότι εξέφραζαν.
Και πράγματι πέρσι δεν πήγε ουδείς. Και ένας Αντιπρόεδρος της Βουλής, ο κ. Βαρεμένος, τον οποίον στείλαμε, έτυχε αισχρών αποδοκιμασιών από μικρή μερίδα, η οποία, όμως, χειραγώγησε τις καταστάσεις, στη Μελβούρνη αν δεν κάνω λάθος.
Την ίδια ώρα το Ελληνικό Κοινοβούλιο έζησε μια πρωτοφανή σε ένταση, σε έκταση και σε χρονική διάρκεια επίθεση όταν είχε γίνει το δεύτερο συλλαλητήριο από ομάδες ακραίων, χρυσαυγιτών και όχι μόνο, οι οποίοι επί τέσσερις ώρες -θυμάστε πάρα πολύ καλά τα γεγονότα, που είχαν καταγγελθεί και από την Αστυνομία- προσπαθούσαν από πέντε διαφορετικά σημεία να επιτεθούν και να εισβάλουν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Υπήρξε πραγματικά πολύ σοβαρή προσπάθεια της Ελληνικής Αστυνομίας και των δυνάμεων και με πλήθος τραυματιών εκ μέρους των Δυνάμεων Ασφαλείας που μπόρεσαν να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους -μπροστά μας έγιναν αυτά τα γεγονότα- για να μην εισέλθουν μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Αμέσως μετά δε και πριν, υπήρξαν άθλιες προσπάθειες ομάδων εναντίον Βουλευτών του Ελληνικού Κοινοβουλίου στα σπίτια τους, με αφισοκολλήσεις στις κολόνες και αλλού, στη Θεσσαλονίκη και αλλού και σε όλη τη Μακεδονία, για να στοχοποιήσουν και να σηματοδοτήσουν και προσωπικά όλους τους Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου που είχαμε υπερψηφίσει τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, δεν θα υπεισέλθω ιδιαίτερα στο θέμα της Νέας Δημοκρατίας και των εσωτερικών της, διότι είναι σαφές και έχει καταγραφεί στην ιστορία ότι τακτικίστικα φερόμενη τότε η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας προσπάθησε να συμπεριλάβει σε αυτό που ονομαζόταν αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, τη δικιά της στρατηγική, να την προσθέσει και να αφήσει μια ολόκληρη ατζέντα με τις δικές της απόψεις, τις οποίες εξέφρασε προηγούμενα ο κ. Λιβανός, για να χειραγωγηθούν, να προσμετρηθούν, να συναθροιστούν με τις απόψεις των πιο ακραίων και μέσα στην κοινωνία και μέσα στην πολιτική ζωή του τόπου. Τότε υπήρχε και η Χρυσή Αυγή εδώ πέρα μέσα.
Ήταν μια γκρίζα εποχή ως προς τον ακραίο τακτικισμό που υπήρξε από πλευράς της Νέας Δημοκρατίας εν όψει και των εκλογών που κάποια στιγμή θα γίνονταν μετά από ορισμένους μήνες.
Βεβαίως, υπήρξε και η ιστορική συνεδρίαση την οποία κάναμε εδώ, κατά τη διάρκεια της οποίας υπήρξαν επίσης τα φαινόμενα των διαφορετικών απόψεων, κάτι απολύτως νόμιμο. Απλώς θέλω να πω ότι έχουν καταγραφεί αυτά στην ιστορία. Μέσα στο κόμμα τότε της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και σήμερα Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, αυτά τα φαινόμενα ήρθαν στην επιφάνεια με εκρηκτικό τρόπο, όπου με απουσία του σημερινού Πρωθυπουργού και με απουσία λίγων Βουλευτών οι οποίοι είχαν μια διαφορετική άποψη, δηλαδή περίπου σαν κι αυτή που εξέθεσε σήμερα ο κ. Λιβανός για τη συνέχεια της χώρας και για τη θεσμική εκπροσώπηση των αποφάσεων του Κοινοβουλίου οψέποτε ερχόταν η Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση –εννοώ με την απουσία αυτών των συναδέλφων- το υπόλοιπο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, η πολύ μεγάλη πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας, επικρότησε και επικροτούσε –επαναλαμβάνω ότι το σέβομαι, διότι ήταν απόψεις- την ακραία ανιστορική ομιλία του πρώην Πρωθυπουργού κ. Σαμαρά, ο οποίος υπερακόντισε όλα αυτά τα οποία συζητάμε σήμερα, αμφισβητώντας ακόμα και το Βουκουρέστι, ακόμα και αν υπήρχαν τρεις Μακεδονίες γεωγραφικά σαν σηματοδότηση, από το οποίο ξεκίνησε και η σχετική συζήτηση όλον τον προηγούμενο αιώνα. Προχώρησε δε, σε ακρότατες εκφράσεις ενώπιον του ελληνικού Κοινοβουλίου.
Αυτά, λοιπόν, ήταν η ιστορία.
Ας δούμε τώρα το θέμα –και κλείνω, κύριε Πρόεδρε- επειδή υπάρχουν στάσεις περί της σταθερότητας, περί του κατά πόσον αυτή η Συμφωνία υπήρξε αποφασιστική και κατά πόσο μετράει και τώρα στις κρίσιμες συνθήκες. Εγώ όχι απλά επικροτώ, αλλά θεωρώ πως είναι σωστή η ενέργεια και του νυν Πρωθυπουργού να θέσει, όπως ετέθησαν και προηγούμενα από τους συναδέλφους και διεθνώς, όχι απλά ως ανοχή, αλλά στην επιφάνεια, στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων της χώρας την πιστή εφαρμογή της Συμφωνίας και να συναινέσει απολύτως για να συμπεριληφθεί η Βόρεια Μακεδονία στις ενταξιακές διαδικασίες, διότι θέλουν έναν χρόνο αυτές οι διαδικασίες και το γνωρίζετε πολύ καλά.
Θέλω να πω το εξής: Ας αναλογιστούμε για τα βόρεια σύνορά μας. Ας αναλογιστούμε το ότι ήδη γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ποια είναι η γείτων χώρα με την οποία έχουμε τώρα όχι εκκρεμότητες, αλλά ισχυρή επικινδυνότητα σε σειρά μετώπων. Ήδη είχε βάλει την επιρροή της μέσα σ’ αυτή τη χώρα. Ας αναλογιστούμε τα δυτικά Βαλκάνια που αποτελούν το αποκούμπι της διεξόδου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διεύρυνσή της τον τελευταίο ενάμιση χρόνο και την εισαγωγή των δυτικών Βαλκανίων στην προοπτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πώς επέλυσε αυτή η Συμφωνία των Πρεσπών αυτή τη δίοδο, αυτή τη διέξοδο για το σύνολο των δυτικών Βαλκανίων. Ας αναλογιστούμε μια σειρά από οικονομικούς, πολιτικούς, γεωπολιτικούς παράγοντες, οι οποίοι έχουν βελτιωθεί ουσιωδώς τον τελευταίο χρόνο στη βάση αυτής της Συμφωνίας και ας θέσουμε όλοι μαζί τις δυνατότητες που έχουμε έτσι ώστε και από εκείνη την πλευρά και με τις εκλογές οι οποίες θα γίνουν να μην υπάρξει καμία αμφισβήτηση, αλλά να υπάρξει πρόοδος και για τα Βαλκάνια και για την καλή γειτονία, αλλά και για τον ίδιο τον λαό της Βόρειας Μακεδονίας.
Κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, –και ευχαριστώ για την ανοχή σας- θα ήθελα να πω ότι ο καθένας μας μπορεί να είναι περήφανος για το «ναι» ή το «όχι» που είπε σε συμφωνίες ή σε οποιοδήποτε άλλο ζήτημα εδώ. Ήταν μια πολύ σκληρή περίοδος, όπου η πλειοψηφία της Βουλής έβγαλε τη χώρα από μια ομηρία, από μια στασιμότητα, από ένα πλήρες αδιέξοδο, το οποίο είχε οικοδομηθεί στη βάση των ακραίων διχαστικών απόψεων.
Υπ’ αυτήν την έννοια, καθώς είχα προεδρεύσει σε αυτές τις συνεδριάσεις, είμαι και εγώ υπερήφανος για εκείνη την εποχή.

Ουδείς αμφισβήτησε –και δεν το έκανα και εγώ- αυτά τα οποία είπατε. Άλλωστε, ήταν εκλεγμένος Πρωθυπουργός από τον ελληνικό λαό, είναι νυν Βουλευτής και ήταν Βουλευτής από τα είκοσι πέντε του χρόνια. Συμπληρώνει σαράντα χρόνια Βουλευτής. Τιμούμε και την άποψή του, που πάντοτε με παρρησία την εξέφραζε.
Όμως, είναι ο πολιτικός της χώρας που από κεντρικές θέσεις επί είκοσι πέντε χρόνια επ’ αυτού του ζητήματος, δεν είχε απλά λάθος άποψη, αλλά την είχε εργαλειοποιήσει σε κρίσιμες στιγμές του πολιτικού βίου και επέφερε διχασμό και ομηρία της χώρας σ’ αυτό το αδιέξοδο.

Συνέντευξη στο CNN Greece και τον Γιάννη Αλμπάνη.

CNNGreece

• Είναι εύλογο ότι έχει διαμορφωθεί ένα μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης προς τον Βασίλη Δημάκη μέσα στην κοινωνία, γιατί η συμπεριφορά της ηγεσίας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, δια της Γ.Γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής που δίνει και τον προσωπικό της τόνο σ΄ αυτήν, είναι παράνομη και εμφανώς εκδικητική.
• Υπάρχει μείζον ζήτημα πολιτικής επάρκειας στην διαχείριση του συμβάντος στον Έβρο, αλλά και στη ρητορική που υπήρξε τις τελευταίες μέρες για τη δικαιολόγηση ενός ακόμη γεγονότος που δείχνει την έλλειψη στρατηγικής στην αντιμετώπιση προφανών επικίνδυνων καταστάσεων από την πολιτική της γείτονος Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή, που εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους και σε πολλές εστίες.
• Το πρόγραμμα «Μένουμε Όρθιοι» είναι απολύτως τεκμηριωμένο, κοστολογημένο και σαφές. Δυστυχώς όμως η κυβέρνηση κωφεύει και στη βάση των δικών της ιδεοληπτικών εμμονών, εξαγγέλλει και προχωράει σε παρεμβάσεις που κινούνται στον αντίποδα αυτού του προγράμματος.
• Δεν υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ του 3% και ΣΥΡΙΖΑ του 33%. Δεν υπάρχει προφανώς τέτοιο δίλημμα, μέσα στη ζωή και την πρόσφατη ιστορία του τόπου και της Αριστεράς. Ούτε με ενδιαφέρει να ερμηνεύσω προθέσεις λίγων δημοσιολογούντων, όχι μέσα από τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, που κατά καιρούς έθεσαν τέτοιο ζήτημα. Ο νόων νοείτο.

Άρθρο στην εφημερίδα TA NEA.

Η υπεράσπιση της Δημοκρατίας απέναντι στον κίνδυνο της καραντίνας.

• Οι κυρίαρχες ελίτ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης αντιστέκονται στην τάση για ριζικές ανατροπές στα θέσφατα της παρούσας φάσης της παγκοσμιοποίησης.
• Απερίσπαστες οι 5 «νέες αδερφές» του σύγχρονου διαδικτυακού πολιτισμού υλοποιούν, για να θέσουν στη διάθεση αυτού του τύπου της αυταρχικής διακυβέρνησης, εργαλεία για απόλυτα επιτηρούμενες κοινωνίες.
• Ταυτόχρονα μέσα σε αυτό το τοπίο «έκτακτης ανάγκης» αυξάνονται καθημερινά τα φαινόμενα ασυδοσίας, αυθαιρεσίας, αδιαφάνειας, αλαζονείας αλλά και καταστολής. Στα καθ’ ημάς είναι φαινόμενα που με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο έχουν απασχολήσει, δυστυχώς ανεπιτυχώς και με ευθύνη των ηγεσιών τους, τις Ανεξάρτητες Αρχές που σε αυτές τις περιπτώσεις θα έπρεπε να είχαν έναν πολύ ουσιαστικό λόγο. Η Αρχή για τον Έλεγχο των Δημοσίων Συμβάσεων, το ΕΣΡ, η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων σιωπούν ή κάνουν επισημάνσεις και διαπιστώσεις αρνητικού χαρακτήρα μεν αλλά καθόλου εντέλει αποτρεπτικές για κυβερνητικές μεθοδεύσεις που έχουν αναδείξει σοβαρά προβλήματα διαχείρισης αλλά και δημοκρατικής λειτουργίας.
• Ενθάρρυνση των μαζικών κινημάτων και της διεθνούς δημόσιας συζήτησης που πηγαίνει στο βάθος του προβλήματος που δεν είναι παρά το ίδιο το σύστημα και η ίδια η λειτουργία της παγκοσμιοποίησης.

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ:

Η υπεράσπιση της Δημοκρατίας απέναντι στον κίνδυνο της καραντίνας.

Φουντώνει η διεθνής συζήτηση και πληθαίνουν οι αναλύσεις για τις ενδεχόμενες βαριές συνέπειες και για τη Δημοκρατία από την πανδημία. Ευτυχώς το ίδιο συμβαίνει και στα καθ’ ημάς, στη χώρα μας, με δημοσιολογούντες που εκθέτουν τις απόψεις τους σε ιστοσελίδες και σε αρθρογραφία του έντυπου Τύπου. Στον αντίποδα, οι αυταρχικές αλλά και νεοφιλελεύθερες ηγεσίες διεθνώς κάνουν συγκεκριμένες προσπάθειες μέσω πολιτικών για να αξιοποιήσουν την κρίση ως μία νέα ευκαιρία για περιστολή ιδιαίτερα των εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και για τη νομιμοποίηση αυταρχικών μοντέλων διακυβέρνησης που θα υπηρετούν αυτόν το σκοπό.
Ιδιαίτερα στη χώρα μας η πλειοψηφία των τηλεοπτικών σταθμών βρίσκονται υπό την επήρεια μιας μεγάλης κυβερνητικής επιχείρησης, αδρά και αδιαφανώς επιχορηγούμενης, για να επιβάλλουν μια απόλυτη σιωπή σε όλες τις πλευρές αυτής της πολύ αναγκαίας για την ανθρωπότητα αλλά και για το λαό μας συζήτησης.
Οι «καταστάσεις εξαίρεσης λόγω έκτακτης ανάγκης» επιχειρείται να μετουσιωθούν σε νέες τεχνικές διακυβέρνησης που δημιουργούν εύλογα σοβαρούς συνταγματικούς προβληματισμούς και για την ίδια τη λειτουργία της Δημοκρατίας. Ανομολόγητα οξύνεται το αίσθημα για μια «κοινότητα ανασφάλειας». Ενώ η υγειονομική κρίση δημιουργεί αντικειμενικά μέσα στην κοινωνία μία αφύπνιση, φέρνει στην επιφάνεια δραματικές ανάγκες. Ενισχύεται το αίσθημα για την ανάγκη δημοκρατικής επαγρύπνησης και των ελέγχων πάνω στην εξουσία.
Ενώ είναι κοινός τόπος πλέον η άμεση συσχέτιση των πολλαπλών κρίσεων και ιδιαίτερα της κλιματικής με την υγειονομική κρίση όπως επίσης και η δραματική αύξηση των ανισοτήτων διαμέσου της διαχείρισης αυτών των κρίσεων, οι κυρίαρχες ελίτ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης αντιστέκονται στην τάση για ριζικές ανατροπές στα θέσφατα της παρούσας φάσης της παγκοσμιοποίησης. Αντίθετα θέτουν στο όνομα της «ατομικής ευθύνης», καταργώντας τη δημόσια, την κοινωνική και εντέλει την κρατική ευθύνη, διλήμματα που αντιπαραθέτουν την «υπεράσπιση της ζωής» απέναντι σε δικαιώματα, εγγυήσεις και εισοδήματα των πολιτών.
Απερίσπαστες οι 5 «νέες αδερφές» του σύγχρονου διαδικτυακού πολιτισμού υλοποιούν, για να θέσουν στη διάθεση αυτού του τύπου της αυταρχικής διακυβέρνησης, εργαλεία για απόλυτα επιτηρούμενες κοινωνίες. Στο όνομα της υγειονομικής ιχνηλάτησης είναι σαφές ότι οι εξελίξεις προοιωνίζονται την κοινωνική και πολιτική ιχνηλάτηση και την αποστέρηση από τους πολίτες στοιχειωδών συνταγματικά κατοχυρωμένων ελευθεριών.
Ταυτόχρονα μέσα σε αυτό το τοπίο «έκτακτης ανάγκης» αυξάνονται καθημερινά τα φαινόμενα ασυδοσίας, αυθαιρεσίας, αδιαφάνειας, αλαζονείας αλλά και καταστολής. Στα καθ’ ημάς είναι φαινόμενα που με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο έχουν απασχολήσει, δυστυχώς ανεπιτυχώς και με ευθύνη των ηγεσιών τους, τις Ανεξάρτητες Αρχές που σε αυτές τις περιπτώσεις θα έπρεπε να είχαν έναν πολύ ουσιαστικό λόγο. Η Αρχή για τον Έλεγχο των Δημοσίων Συμβάσεων, το ΕΣΡ, η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων σιωπούν ή κάνουν επισημάνσεις και διαπιστώσεις αρνητικού χαρακτήρα μεν αλλά καθόλου εντέλει αποτρεπτικές για κυβερνητικές μεθοδεύσεις που έχουν αναδείξει σοβαρά προβλήματα διαχείρισης αλλά και δημοκρατικής λειτουργίας.
Πέραν λοιπόν της έκθεσης των εναλλακτικών προγραμμάτων για τους τρόπους παραγωγής και τα μοντέλα ανάπτυξης θα πρέπει να τεθούν στη δημόσια συζήτηση και βεβαίως μέσα στη Βουλή αλλά και από τις Κινήσεις των Πολιτών και τα Κινήματα καίρια ζητήματα που αφορούν το παρόν και το μέλλον της Δημοκρατίας που δεν είναι ανεκτό να βρεθεί σε καραντίνα.
Οι πολίτες της χώρας μας, άλλωστε αυτό το ζήτημα τίθεται και διεθνώς, πρόσφατα δε και με μία δημόσια πρωτοβουλία στελεχών της ευρύτερης Αριστεράς και της Οικολογίας στη Γαλλία, πρέπει να ενθαρρυνθούν ώστε την επιμονή και την πειθαρχία, τη συνειδητοποίηση που έδειξαν για αυτοπεριορισμό στη φάση του lockdown να τη μετατρέψουν σε μία θετική στάση διεκδίκησης και αποτροπής των βαρύτατων συνεπειών τόσο στο κοινωνικό ζήτημα όσο και στο επίπεδο της Δημοκρατίας.
Οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας, ιδιαίτερα οι προοδευτικές δυνάμεις της Αντιπολίτευσης και βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να εργαστούμε πολύ έντονα σε όλο αυτό το πεδίο των θετικών προγραμματικών εναλλακτικών προτάσεων αλλά βέβαια και στην ενθάρρυνση των μαζικών κινημάτων και της διεθνούς δημόσιας συζήτησης που πηγαίνει στο βάθος του προβλήματος που δεν είναι παρά το ίδιο το σύστημα και η ίδια η λειτουργία της παγκοσμιοποίησης. Όλοι κρινόμαστε, όλοι θα κριθούμε από την ενόραση και την επάρκεια σε αυτό το καθήκον.

Διαδικτυακή εκδήλωση «Ο ΣΥΡΙΖΑ στις νέες συνθήκες» την Τετάρτη 20/5/20 στις 19.00.

Συνδεθείτε ΕΔΩ.

Μπορείτε να στείλετε τις ερωτήσεις σας στο:  protovouliastavoreia@gmail.com