Γιάννης Μπανιάς: ο σύντροφος που ενόχλησε

Όσα αν γραφτούν και ειπωθούν από τους συντρόφους του αυτές τις μέρες για τον Γιάννη Μπανιά θα είναι σωστά και θα αποτυπώνουν με ενάργεια την αγωνιστική προσφορά του Γιάννη σε όλους τους σταθμούς μιας κοντά πεντηκονταετούς πολύπαθης διαδρομής για την αριστερά και τον τόπο.

Εκφράσεις, όπως «ηγετική, εμβληματική φυσιογνωμία» της αριστεράς ή και «ιστορική προσωπικότητα του ανανεωτικού κομμουνιστικού κινήματος», δίνουν με ακρίβεια το περίγραμμα μιας ήδη διαμορφωμένης κοινής γνώμης μέσα στην αριστερά για τον άνθρωπο, τον αγωνιστή, τον γραμματέα του ΚΚΕσωτερικού.

Πιο πέρα όμως και ταυτόχρονα με όλα τα παραπάνω ο Γιάννης υπήρξε για δεκαετίες το ηγετικό στέλεχος της αριστεράς που ενόχλησε πολύ πολλούς. Όλους τους αντιπάλους της αριστεράς, αλλά και ηγετικά στελέχη του ανανεωτικού ρεύματος που διαφώνησαν με τις ριζοσπαστικές του απόψεις.

Ακόμα και η απίστευτη συνέπεια με την οποία για δεκαετίες υπερασπίστηκε ο Γιάννης, μέσα από αριστερές συλλογικότητες την υπόθεση της ενότητας και της ανασύνθεσης της αριστεράς με συγκρουσιακή αντίληψη απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και τα κεντροαριστερά σενάρια,  υπήρξε ένα πεδίο που στοχοποιήθηκε πολλαπλά. Μερικές φορές και προσωπικά, όπως συνέβη π.χ. όταν δύο φορές στήθηκαν από ορισμένους μηχανισμοί ώστε να μην εκπροσωπήσει ο Γιάννης  το ΚΚΕσωτερικού 1984 και τον ΣΥΡΙΖΑ  το 2004 στη Βουλή.

Η μαχητική συμβολή και η επίμονη προσπάθεια για να υπάρξει ο ΣΥΡΙΖΑ και να σταθεί στα πόδια του  αποτέλεσε το επιστέγασμα μιας θετικής πολύχρονης ηγετικής παρουσίας. Ο Γιάννης δεν υπήρξε ποτέ σεχταριστής, αλλά υπηρέτησε τη ριζοσπαστική αριστερά που ανοίγει δρόμους και μέλλον, δεν φτιάχνει εμφύλια χαρακώματα, ενώ ταυτόχρονα συγχρονίζει το βηματισμό της  με τα κινήματα και τα κόμματα της Ευρώπης μέσα στις οριακά αντίξοες συνθήκες της κρίσης.  Γι αυτόν τον ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν ωρύεται το πολιτικό κατεστημένο επί χρόνια, εναντίον αυτού του ΣΥΡΙΖΑ το αντιδραστικό μνημονιακό μπλοκ συγκεντρώνει όλες του τις δυνάμεις μιντιακές και πολιτικές, καθώς αισθάνεται φόβο από τη δύναμη του λαού που αντιστέκεται.

Ο Γ. Μπανιάς  ήταν παρόν πάντοτε μέσα στα μαζικά κινήματα και τις μεγάλες λαϊκές διαδηλώσεις στην Ευρώπη και την Ελλάδα, αλλά και στα μικρά, τα επικίνδυνα, τα στοχοποιημένα κινήματα, χωρίς να υπολογίσει πολιτικό κόστος και χωρίς να «νερώσει το κρασί του».

Μια τέτοια προσωπικότητα και αγωνιστική στάση εθεωρείτο από πολλούς και των νεότερων γενεών, που πέρασαν από τον δικό μας Ρήγα, ως μία συμπεριφορά διακινδύνευσης και ρίσκου που όμως έπρεπε να απαξιωθεί γιατί  εάν  απολάμβανε της κοινής εκτίμησης θα ήταν ένα επιπλέον εμπόδιο για τις πολλαπλές μεταλλάξεις είτε στο όνομα του εκσυγχρονισμού, είτε στο όνομα της «ευθύνης» για την πορεία της χώρας.

Έχουμε καιρό, ή και μπορεί να μην έχουμε τίποτε δεν είναι δεδομένο, για να σκεφτούμε, να συσκεφτούμε, να αναπολήσουμε και να καταγράψουμε δημόσια ή μόνο στο μυαλό μας τις χιλιάδες στιγμές, τα πολλαπλά συμβάντα και τις προσωπικές διαδρομές δίπλα στον Γιάννη, μέσα στο ανανεωτικό ρεύμα της κομμουνιστικής αριστεράς.

Η πρώτη, όμως, απότιση φόρου τιμής και σεβασμού για τον φίλο και σύντροφο πρέπει να είναι η αποτίμηση της βαθύτερης ουσίας που τον έκανε να είναι σεβαστός και σημείο πολιτικής αναφοράς σε όλους για χρόνια πολλά. Αυτή η ιδιότητα, κατά τη δικιά μου κρίση, είχε το χαρακτηριστικό του ενοχλητικού, του συγκρουσιακού, του επικίνδυνου, δηλαδή ενός πραγματικού και πιστού αριστερού της θεωρίας και ιδιαίτερα της πράξης.

Αυγή, 29.3.2012

Advertisement

Συνέντευξη «Στο Κόκκινο» – 26.3.12

Κύριε Βούτση είδαμε εχθές τι έγινε στην ανά τη χώρα παρελάσεις, διαβάζουμε τώρα και για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Υποδομών, με πολύ πιο αυστηρές ποινές για το κίνημα δεν πληρώνω  και  όσους κάνουν καταλήψεις στα διόδια, περιμένετε και άλλα δείγματα σκλήρυνσης του κρατικού μηχανισμού μέχρι τις εκλογές;

Καταρχήν να επισημάνουμε ότι χρεοκόπησε η προπαγάνδα κατατρομοκράτησης του ελληνικού λαού και είναι η δεύτερη Κυριακή, που χρεοκοπεί αυτή η προπαγάνδα. Θυμηθείτε ότι περιμένανε και στην ψηφοφορία για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, και διάφορα τέρατα και σημεία, γίνανε άλλου είδους τέρατα και σημεία ενδεχομένως στην δημοκρατικότητα της διαδικασίας. Ο λαός δεν ασχολήθηκε μαζί τους.  Έτσι και εχθές ο κόσμος όπου προσπάθησε και όπου μπόρεσε, ειρηνικά, αγωνιστικά έδωσε  το δικό του στίγμα τους άφησε μετεώρους με όλες αυτές τις αθλιότητες, με τους ελεύθερους σκοπευτές και με την κινδυνολογία η οποία επιστρέφει ως μπούμερανγκ σε ανθρώπους οι οποίοι πλέον έχουν χάσει την επαφή με τον λαό , που κάποτε είχαν, τρομοκρατούνται και τρομοκρατούν για να μπορέσουν να πάρουν ενδεχομένως μία ψήφο φόβου από έναν κόσμο που έχει οδηγηθεί στη φτωχοποίηση. Από εκεί και πέρα ο αυταρχισμός θα παρακολουθεί πλέον εκ του σύνεγγυς ως οργανικό στοιχείο, όλες τις επιλογές που θα κάνουνε και τις νέες επιλογές ως νέα συγκυβέρνηση ενδεχομένως με πολύ κάτω του 51%. Ο κόσμος ψύχραιμα, επαναλαμβάνω, μαζικά, ενωτικά θα τους δίνει την απάντηση σε κάθε σημείο και βέβαια και στην κάλπη, μέχρις ότου ανατραπεί και μπορεί να ανατραπεί αυτή πολιτική.

Βεβαίως ο εκβιασμός και ο αυταρχισμός μπορούν να πάρουν και άλλα χαρακτηριστικά και το λέω αυτό παίρνοντας αφορμή από 2 ταυτόχρονες δηλώσεις. Από τη μία την κα Μέρκελ να λέει ΄΄δεν υπαρχεί θέμα εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη΄΄ την ώρα που ο οικονομικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού ο καθηγήτης κος Χαρδουβέλης, λέει σε συνέντευξη του σήμερα πως ΄΄δεν έχουμε απομακρυνθεί ακόμα από τον κίνδυνο της γραμμής΄΄

Αυτή η κινδυνολογία ξεκίνησε εδώ και ενάμιση χρόνο τουλάχιστον, το θυμάστε, θυμίζω και τις δηλώσεις της Μ. Δαμανάκη από τα έγκατα των Βρυξελλών, και από τότε είναι βασικό στοιχείο μιας προπαγάνδας σοκ και δέους. ΄΄Μπορείτε να χάσετε τα μισά, τα 2/3 το 1/3 αλλά πρέπει να το προτιμήσετε από το να τα χάσετε όλα΄΄, όπου όλα είναι οι προτάσεις όλων των άλλων κομμάτων στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, όπου ετίθεντο ζητήματα τα οποία εδώ αν εντίθενται, θα μας θέτανε περίπου όχι εκτός νόμου αλλά εκτός νοημοσύνης. Αναφέρομαι π.χ. στην εξαγγελία του κυρίου Ολάν στη Γαλλία για το ότι πρέπει να υπάρξει φορολόγηση 60-70 και 80% στα πολύ μεγάλα εισοδήματα. Έτσι δεν είναι; Το ίδιο τώρα και για τις δηλώσεις Μέρκελ, το ίδιο και για τις δηλώσεις του προέδρου των Γερμανών βιομηχάνων, ότι το μεγάλο ελληνικό κεφάλαιο κατά πλειοψηφία έχει φερθεί αντεθνικά σε σχέση με την δυνατότητα επενδύσεων κ.λ.π. στην Ελλάδα. Καταλαβαίνετε αν τα λέγαμε εμείς αυτά, που τα έχουμε πει κατά καιρούς, με ποιο τρόπο συμπεριφέρονται, όχι μόνο οι κρατούντες και το μιντιακό   συγκρότημα, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ – Καρατζαφέρης – Μπακογιάννη κ.λ.π. αλλά και το μιντιακό σκέλος του μνημονιακού μπλοκ, γιατί υπάρχει και τέτοιο σκέλος, όπου επεξεργάζονται γραμμή, μέσα κυρίως από τα 2 συγκροτήματα Αλαφούζου – Λαμπράκη και δευτερευόντως Μπόμπολα, ιδεολογική γραμμή την οποία ύστερα εγκολπώνονται ή την επεξεργάζονται από κοινού   κορυφαία στελέχη του μνημονιακού μπλοκ πχ η επίθεση εναντίον της αριστεράς.

Τις δημοσκοπήσεις πως τις διαβάζετε κ. Βούτση; Τέσσερις στον αριθμό το σαββατοκύριακο που μας πέρασε .

Θεωρώ θετικό το ότι μικραίνει όλο και περισσότερο το ποσοστό αν θέλετε του κόσμου που θα απέχει από τη διαδικασία. Διότι αυτή είναι η πρώτη μάχη  ξέρετε. Η πρώτη μάχη είναι ο κόσμος την αγανάκτηση του να μην την κάνει δράμα , να μην την κάνει κατάθλιψη, να μην την κάνει λύση προσωπική και σκύψιμο του κεφαλιού, αλλά να την κάνει ψήφο και παρουσία κοινωνική και συλλογική. Άρα λοιπόν αυτό είναι το πρώτο θετικό. Από κει και πέρα μπορεί να δει κανείς, ότι όσες ενέσεις κι αν δίνονται ακόμα και με τεχνητή αναπνοή για να φανεί  ότι ο δικομματισμός με τη μορφή του μονομπλοκ , γιατί περί αυτού πρόκειται τώρα, του μονομπλοκ του μνημονιακού, θα πάρει τα πράγματα στο χέρι του και θα ανακάμψει, αυτές οι προσπάθειες πέφτουν στο κενό. Αυτήν τη στιγμή το άθροισμα των 2 κομμάτων αλλά και των δορυφορικών σχημάτων  Μπακογιάννη, Καρατζαφέρη και τα λοιπά είναι σε ένα δραματικά χαμηλό ποσοστό που δεν εγγυάται ούτε στους εγχώριους ούτε στους διεθνές πατέρες αυτών των λύσεων ακραίας λιτότητας, ότι θα μπορέσουν να ορθοποδήσουν την ημέρα των εκλογών. Άρα μεγαλώνουν οι ελπίδες και επιτρέψτε μου να πω και η πίεση στις ηγεσίες όσων κομμάτων της αριστεράς, ακόμα δεν το έχουν καταλάβει, για να υπάρξει εναλλακτική λύση  μετά τις εκλογές. Εναλλακτική λύση, έχοντας στο κέντρο της τις δυνάμεις της αριστεράς, που θα αρνηθεί το μνημόνιο και θα ξεκινήσει μια ριζικά διαφορετική διαδικασία  ανάπτυξης για τη χώρα και κοινωνικής  αφύπνισης, αλλά και αναδιανομής του εισοδήματος.

Καθώς είναι κυρίαρχη η άποψη των πολιτών γι κυβερνήσεις συνεργασίας  είναι διακριτό πλέον και το ερώτημα που θέλει  συνεργασία των κομμάτων της αριστεράς. Είναι μια  ξεκάθαρη αυτή η απάντηση που συγκεντρώνει μεγάλο ποσοστό των ερωτώμενων.

Βεβαίως και υποχρεώνει επαναλαμβάνω , διότι τώρα ξεκινάει ουσιαστικά η προεκλογική περίοδος, υποχρεώνει όλες τις ηγεσίες των δυνάμεων της αριστεράς, εμείς αυτή την υποχρέωση την έχουμε αποδεχτεί ως ΣΥΡΙΖΑ και ως ευρύτερο σχήμα αριστερής, αντινεοφιλελεύθερης  και αντιμνημονιακής πολιτικής, να τρέξουν για να ανταποκριθούν όλοι  στη διάθεση και τη θέληση του κόσμου, να μαυρίσει μεν τα κόμματα και το μπλοκ του μνημονίου, αλλά να ανοίξει και μια χαραμάδα ένα παράθυρο ελπίδας  για αυτό τον κόσμο. Έχει τελειώσει και η πολιτική που και από την αριστερά που πολλές φορές πλασαριζότανε προς τον κόσμο ότι ΄΄δυναμώστε με την ψήφο σας για να δυναμώσουμε τους αγώνες αύριο μεθαύριο΄΄. Να είμαστε σαφείς. Ο κόσμος  έχει φάει τόνους δακρυγόνα, ο κόσμος όποτε χρειαστεί είναι και  θα ξαναείναι στο δρόμο, αυτό το δυνάμωμα των αγώνων έχει φτάσει στα όρια του, αν δεν υπάρξει και πολιτική  αντιστοίχιση με ένα νέο  πολιτικό συσχετισμό στην Ελλάδα και στην Ευρώπη που θα οδηγήσει στην ήττα, σε βαριά ήττα, τις δυνάμεις  του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού,  τις  δυνάμεις  του αστισμού, που τώρα βρίσκονται στη συγχορδία της  μνημονιακής αντίληψης. Η αριστερά από κει και ύστερα επιτρέψτε μου να σας πω ότι φοβάμαι ότι θα υποστεί το κόστος του ότι την κρίσιμη στιγμή δεν ανταποκρίθηκε, δεν ανταποκριθήκαμε όσο έπρεπε στην απαίτηση του κόσμου για να νικήσει, όχι για να δυναμώσει απλώς τους αγώνες και όλα αυτά τα οποία κατά καιρούς  και σωστά εν αμύνει έχουμε συνομολογήσει με τον κόσμο της αριστεράς.

Kατάργηση δημοσίευσης ισολογισμών εταιρειών στις εφημερίδες

κ.Πρόεδρε.

Επανακαταθέτουμε για συζήτηση προ ημερήσιας διάταξης στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής το σοβαρότατο ζήτημα της κατάργησης της δημοσίευσης των ισολογισμών εταιρειών στις εφημερίδες, που επιφέρει βαρύτατο πλήγμα και στον τοπικό τύπο της Περιφέρειας Αττικής. Επαναφέρουμε το ζήτημα γιατί στην ημερήσια διάταξη που μας κοινοποιήθηκε, για την επόμενη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου που θα διεξαχθεί την 27.03.12, δεν συμπεριλαμβάνεται το εν λόγω θέμα.

Δυστυχώς η επιδίωξη ανατροπής του Νομοθετικού πλαισίου (Ν. 2190/1920) που υποχρεώνει τις Α.Ε. και τις Ε.Π.Ε. να δημοσιεύουν τους ισολογισμούς τους στις εφημερίδες, προκρίνοντας την δημοσιοποίηση των ισολογισμών μέσω του Διαδικτύου πήρε πολύ γρήγορα σάρκα και οστά με την κατάθεση του πολυνομοσχεδίου ¨σκούπα¨ από την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ στη Βουλή την Πέμπτη 22.03.12. στο πλαίσιο των fast track «δράσεων για την άρση των πλέον σημαντικών εμποδίων στην επιχειρηματικότητα»!

Η ελευθεροτυπία στη χώρα μας με αυτές τις Κυβερνητικές ενέργειες δοκιμάζεται σοβαρά.

Τα Μ.Μ.Ε., οι εργαζόμενοι στον Τύπο, καθώς και τα ασφαλιστικά τους Ταμεία έχουν δεχτεί απανωτά χτυπήματα από την συστημική κρίση και τις εφαρμοζόμενες νεοφιλελεύθερες πολιτικές σε βάρος των εργαζομένων από τις μέχρι σήμερα διακυβερνήσεις της χώρας.

Εφημερίδες πανελλαδικής ή τοπικής εμβέλειας κλείνουν, ωθώντας εκατοντάδες εργαζόμενους στους σύγχρονους καιάδες τηςανεργίας, της απαξίωσης, της οικονομικής καταστροφής, του κοινωνικού περιθωρίου και αποκλεισμού.

Σημαντική παράμετρος που πρέπει να ληφθεί υπόψη, αποτελεί το γεγονός ότι δεν έχει θεσπιστεί από τις Κυβερνήσεις απολύτως κανένας κανόνας σωστής λειτουργίας στα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης και αναφερόμαστε για παράδειγμα σε ασφαλιστικά, εργασιακά και φορολογικά ζητήματα καθώς και σε ζητήματα που αφορούν κώδικα δεοντολογίας κ.α.

Το Διαδίκτυο δεν μπορεί να υποκαταστήσει την καθημερινή εφημερίδα και την άρρηκτη σχέση της με τον αναγνώστη. Τυχόν υλοποίηση μεθοδεύσεων που να προχωρούνε σε κατάργηση της υποχρεωτικότητας δημοσίευσης των ισολογισμών των Α.Ε. και Ε.Π.Ε. θα σημάνει οικονομική ασφυξία και στραγγαλισμό σε 300 τοπικές εφημερίδες και 25 πανελλήνιας κυκλοφορίας, που απασχολούν πάνω από 3.500 εργαζόμενους εκτοξεύοντας την ανεργία στον Τύπο στα ύψη, τα αντίστοιχα ασφαλιστικά Ταμεία στην καταβαράθρωση και την αδυναμία εκπλήρωσης των υποχρεώσεων τους και ουσιαστικα την επικράτηση-επιβίωση μόνο 2 ή 3 εφημερίδων πανελλαδικής κυκλοφορίας.

Στην ουσία θα έχουμε πλήγμα στην ίδια την Δημοκρατία, την  ελευθεροτυπία, με την εξόντωση κάθε διαφορετικής φωνής και άποψης, αφού ¨δεν θα μπορούν να ανθίσουν όλα τα λουλούδια¨ επειδή θα στερούνται ακόμη ένα έσοδο, εκείνα της δημοσίευσης των ισολογισμών, τα οποία ως γνωστόν είναι πολύ μικρά.

Σημειώνουμε την ισχυρή αντίδραση των εργαζομένων και του συνδικαλιστικού τους φορέα, της ΕΣΗΕΑ,απέναντι στα σχέδια αυτά. Επειδή οι εφημερίδες και η αναγνωσιμότητα τους αποτελούν έναν από τους δείκτες πολιτισμού μιας κρατικής οντότητας. Επειδή φαίνεται ξεκάθαρα ότι αποτελεί τροϊκανή επιλογή σε συνεργασία με ντόπια ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, να δεχτεί η Δημοκρατία και οι θεσμοί της ακόμη ένα ισχυρό χτύπημα, πρέπει το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής να συζητήσει το θέμα σε προ ημερησίας διάταξη και να προχωρήσει στις παρακάτω ενέργειες:

Α) Να προχωρήσει στην έκδοση ψηφίσματος που να  απαιτείται η διατήρηση του Ν.2190/1920 και η συνέχιση της πολυφωνίας στον Τύπο.

Β) Να τεθεί το ψήφισμα στην Ένωση Περιφερειών με σκοπό την υιοθέτηση του.

Γ) Να αποσταλεί το ψήφισμα στον Πρωθυπουργό της χώρας, καθώς και στην Υπουργό Ανάπτυξης-Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, απαιτώντας την άμεση απόσυρση της κατατεθείσας στη Βουλή διάταξης στο Ν/Σ του ΥΠΕΚΑ και την ανάληψη από μεριάς τους, εκείνων των πρωτοβουλιών που θα διασφαλίζουν το αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα όλων των Ελλήνων στην ελεύθερη και πλουραλιστική ενημέρωση.

Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της ¨Αττικής Συνεργασίας Όχι στο Μνημόνιο¨

Βαρεμένος Γεώργιος   –   Βούτσης  Νικόλαος   –   Τσουκαλάς Δημήτριος

Για το συνεχιζόμενο χαράτσι των σταθμών διοδίων στη Β.Α. Αττική

κ.Πρόεδρε.

Επανακαταθέτουμε για συζήτηση προ ημερήσιας διάταξης στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής το κοινό αίτημα μας για την λήψη αποφάσεων από αυτό, με αφορμή το συνεχιζόμενο χαράτσι των σταθμών διοδίων στη Β.Α. Αττική και την προσπάθεια τρομοκράτησης των   πολιτών. Επαναφέρουμε το ζήτημα γιατί στην ημερήσια διάταξη που μας κοινοποιήθηκε, για την επόμενη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου που θα διεξαχθεί την 27.03.12, δεν συμπεριλαμβάνεται το εν λόγω θέμα.

Όπως είναι γνωστό, εδώ και δύο χρόνια οι κάτοικοι της Β.Α. Αττικής δίνουν ένα μεγάλο  αγώνα ενάντια στο ληστρικό χαράτσι των σταθμών διοδίων που υπάρχουν στην περιοχή τους, μαζί με χιλιάδες άλλους πολίτες σε αρκετές περιοχές της χώρας σηκώνοντας τις μπάρες διοδίων και επιτρέποντας την ελεύθερη διέλευση των αυτοκινήτων.

Με τις αποικιοκρατικές συμβάσεις παραχώρησης που έχουν υπογράψει οι κυβερνήσεις του δικομματισμού με τις κοινοπραξίες των πολυεθνικών εταιρειών, οι τελευταίες συνεχίζουν να εισπράττουν από τα διόδια εκατομμύρια ευρώ χωρίς να εκτελούν σχεδόν κανένα έργο εδώ και χρόνια, ενώ ταυτόχρονα επιχειρούν να τρομοκρατήσουν με υπέρογκα πρόστιμα τους πολίτες που αντιστέκονται, στοχεύοντας στην πλήρη καθυπόταξη του κινήματος αντίστασης.

Δεν μπορεί τα χαράτσια και οι έκτακτοι φόροι των Κυβερνήσεων των μνημονίων να αυξάνονται σε καθημερινή βάση, η ανεργία να έχει πλήξει πάνω από 1.5 εκατομμύριο εργαζόμενους, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις να κλείνουν με μορφή χιονοστιβάδας, η νεολαία να ξενιτεύεται, η παιδεία, η υγεία και η ασφάλιση να δέχονται συντριπτικά πλήγματα και οι πολίτες να καλούνται να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη  και την ίδια στιγμή, να συνεχίζονται και να αυξάνονται τα αντικοινωνικά χαράτσια των διοδίων, ενώ τα δημόσια και κοιωνικά αγαθά να αποτελειώνονται. Το θράσος περισσεύει.

Η μετακίνηση ενός αυτοκινήτου με καθημερινή αμφίδρομη διέλευση από τα διόδια των Αφιδνών κοστίζει 365χ2,10χ2=1533 Ευρώ το χρόνο! Αν σκεφτούμε ότι στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν 8 σταθμοί διοδίων, καταλαβαίνουμε τι δυσβάστακτο κόστος είναι αυτό για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής οι οποίοι αναγκάζονται να μετακινηθούν για να πάνε στις δουλιές τους ή στις περιουσίες τους οι οποίες απαξιώνονται λόγω της πανάκριβης και μη εύκολης πρόσβασης. Κόστος το οποίο σημαίνει περίπου 2 μισθούς τον χρόνο μέσα σε συνθήκες κρίσης, με τις αποδοχές και τις συντάξεις να έχουν ριχτεί στα τάρταρα, για να συνεχίσουν να κερδοσκοπούν το τραπεζικό και χρηματιστηριακό κεφάλαιο καθώς και η ολιγαρχία σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Δεν είναι δυνατόν ένα δημόσιο αγαθό όπως εκείνο των εθνικών και των άλλων οδικών αξόνων να μην είναι προσβάσιμο σε όλους τους πολίτες, οι οποίοι έχουν χρυσοπληρώσει δεκαετίες τώρα την δημιουργία και την υποδομή τους, να δίνεται με λεόντειες συμβάσεις προς όφελος των πολυεθνικών ντόπιων και ξένων και οι πολίτες να στερούνται της απόλαυσης των συνταγματικών τους δικαιωμάτων.

Οι φορείς της περιοχής ανεξάρτητα από πολιτική και κομματική τοποθέτηση τάσσονται ενάντια σε αυτόν τον παραλογισμό, ενώ έχουν ξεκινήσει και πολύπλευρες νομικές ενέργειες για την δικαίωση τους με προσφυγές στα δικαστήρια, με αιτήσεις ακύρωσης στο Σ.Τ.Ε., με αιτήσεις στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, κ.λ.π.

Το πρώην Νομαρχιακό Συμβούλιο Ανατολικής Αττικής, οι Κοινοτάρχες, οι Πρόεδροι και οι Δήμαρχοι της Β/Α Αττικής έχουν ταχθεί με ψηφίσματα τους στην κατάργηση των Διοδίων στην Αττική, ανταποκρινόμενοι θετικά στο αίτημα των κατοίκων όλης της περιοχής.

Παρ΄όλα αυτά η εταιρεία Νέα Οδός Α.Ε. προχωρεί σε οργανωμένη επιχείρηση κατατρομοκράτησης των πολιτών και των κατοίκων που αντιστέκονται υπερασπιζόμενοι την αξιοπρέπια τους και τις αποδοχές τους.Στέλνει κατά δεκάδες και εκατοντάδες ειδοποιητήρια πλήρωμής με δικαστικούς επιμελητές σε οδηγούς και κατοίκους που αρνήθηκαν να πληρώσουν και σήκωσαν τις μπάρες. Ειδοποιητήρια πληρωμής που φτάνουν σε αρκετές χιλιάδες ευρώ π.χ. 11.500 σε κάποια κάτοικο της περιοχής, με τα εξωφρενικά πρόστιμα του 20πλάσιου ποσού όπως ορίζουν οι αποικιοκρατικές συμβάσεις παραχώρησης, απαιτώντας την πληρωμή τους.

Επειδή υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα για τους πολίτες της περιοχής της Β/Α Αττικής, γιατί η καθημερινότητα τους έχει καταντήσει εφιάλτης από αυτές τις καταστροφικές πολιτικές των χαρατσιών των διοδίων που θησαυρίζουν τις τσέπες των πολυεθνικών, αιτούμαστε ως

Περιφερειακές Παρατάξεις το ζήτημα να έρθει για συζήτηση σε προ ημερησίας διάταξη στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής.

Το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής πρέπει να αρθεί στο ύψος του και να αντισταθεί στις πρακτικές των εταιρειών αυτών συγκρουόμενο με τα συμφέροντα που αυτές εκπροσωπούν, υπερασπιζόμενο τους κατοίκους, δίνοντας ουσιαστικό περιεχόμενο στον ρόλο και την αποστολή του. Καλούμε το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής να προχωρήσει στις παρακάτω ενέρεγειες συμπαρατασσόμενο με τους κατοίκους της Β/Α Αττικής και με τους εκεί Ο.Τ.Α.

Α) Να προχωρήσει στην έκδοση ψηφίσματος που να απαιτείται από την Κυβέρνηση η άμεση κατάργηση των σταθμών διοδίων σε όλη την Αττική.

Β) Να γίνει διάβημα και επίδοση του ψηφίσματος με διαπαραταξιακή σύνθεση στην πολτική ηγεσία του Υπουργείου Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων και να απαιτηθεί η κατάθεση σχετικής νομοθετικής τροπολογίας στη Βουλή που θα προχωράει στην πλήρη κατάργηση των διοδίων στην Αττική.

Γ) Να γίνει διάβημα προς την εταιρεία Νέα Οδός Α.Ε. προς την οποία να κοινοποιηθεί η απαίτηση του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής για σταμάτημα και απόσυρση όλων των ειδοποιητηρίων πληρωμής σε βάρος των κατοίκων της περιοχής και των πολιτών που κάνουν χρήση του δημόσιου αγαθού των οδικών αξόνων.

Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι των Περιφερειακών Παρατάξεων¨Αττική Συνεργασία Όχι στο Μνημόνιο¨και ¨Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής Ελεύθερη Αττική :

Βαρεμένος  Γεώργιος  –  Βούτσης   Νικόλαος  –  Καπάταης  Χρήστος  –  Τσουκαλάς Δημήτριος

Αντιαριστερό μένος

Με τη λεοντή της δήθεν υπευθυνότητας και το πρόσχημα της δήθεν σωτηρίας της χώρας διαμορφώνουν συνειδητά «υπεύθυνοι» και «σωτήρες»  του μνημονιακού μπλοκ  το κλίμα για μια απροσχημάτιστη στοχοποίηση της Αριστεράς, της κοινωνικής και της πολιτικής Αριστεράς. Φονταμενταλιστές του νεοφιλελευθερισμού και υστερικοί υποστηρικτές της Ορθοδοξίας των αντικοινωνικών πολιτικών που συνοδεύουν τα μνημόνια και τη νέα δανειακή σύμβαση διεξάγουν πόλεμο. Ιδεολογικό και πολιτικό πόλεμο εναντίον του φαντάσματος της δήθεν ηγεμονίας της Αριστεράς στη μακρά μεταπολιτευτική περίοδο, ως ενός «άξονα του κακού» ελληνικής κοπής.

Στην πραγματικότητα, όμως, ασκούν μια άσφαιρη και στείρα προπαγάνδα στο δοκιμασμένο πεδίο  του εκφοβισμού των πολιτών έτσι ώστε  να πετύχουν μια εκλογική ψήφο ανοχής για τις αμαρτίες τους. Κυρίως δε  να διαμορφώσουν ένα κλίμα  κοινωνικής αδράνειας  για τις ακόμα πιο οδυνηρές μετεκλογικές πολιτικές που θέλουν να ασκήσουν ως συγκυβερνόν μνημονιακό μπλοκ εάν το εκλογικό σύστημα, έστω και οριακά, τους το επιτρέψει.

Η Αριστερά, ιδιαίτερα η ριζοσπαστική Αριστερά, την οποία ο Πάγκαλος ονόμασε «κόμμα των τραμπούκων»,  δεν κάνει ούτε βήμα πίσω από την έμπρακτη στήριξη, τη δυναμική αλληλεγγύη, την πολιτική ανυπακοή δίπλα και μαζί με όσους και όσες καταστρέφονται από τη βάρβαρη αντικοινωνική πολιτική.  Πώς μπορεί, λοιπόν, να γίνει πιστευτό ως δήθεν «αμάρτημα» αυτή η εμμονή  στην υποστήριξη των δυνάμεων της εργασίας όταν τον σύγχρονο αντικομουνισμό κονιορτοποιούν καθημερινά  τα αδιάψευστα στοιχεία της πρωτόγνωρης ανεργίας και των εκατοντάδων χιλιάδων λουκέτων στα μαγαζιά; Όταν επιπλέον όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα δραματικό περιβάλλον διαχρονικής ύφεσης για το οποίο όλοι, ακόμα και οι κυβερνώντες, δέχονται ότι αρμόζει μόνο σε χώρα που βρίσκεται σε πραγματική εμπόλεμη κατάσταση ως οικονομικά διακατεχόμενη περιοχή;

Οι ιεροκήρυκες του δόγματος, που ταυτίζει τη σωτηρία της χώρας με τη χρεοκοπία των δυνάμεων της εργασίας,  καταγγέλλουν την Αριστερά και αναφέρονται σχηματικά και ισοπεδωτικά  σε φαινόμενα «αριστερής εθνικοφροσύνης». Πόσο πιστευτοί μπορούν να γίνουν όταν τα επίσημα στοιχεία συνηγορούν  στο ότι οι πιο επιθετικές δυνάμεις του κεφαλαίου κερδίζουν από την κρίση, ότι λειτουργούν πραγματικά  ως να αναγνωρίζουν για μοναδική τους πατρίδα τα συμφέροντα  της διαχρονικής τους κερδοσκοπίας. Όταν αλληλοκατηγορούνται για το ποιοι δίνουν τα στοιχεία στην τρόικα για να περνάνε μνημονιακές δεσμεύσεις από το ελληνικό κοινοβούλιο, όταν οι ίδιοι και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι συνομολογούν την πολυετή δανειακή σύμβαση με ρήτρες ξένων δικαστηρίων. Όταν σε τελευταία ανάλυση Ελλάδα και πατρίδα δεν νοούνται, κατά τον κοινό νου, έξω από τα εκατομμύρια πολίτες εργαζόμενους, άνεργους, γυναίκες, νέους, μετανάστες αυτής της χώρας.

Οι υπεύθυνοι, επίσης κατά τον κοινό νου,  για τα δραματικά αδιέξοδα που βιώνει ο λαός μας και οι υπόλογοι για τις «πολιτικές σωτηρίας» που επιτείνουν αυτά τα αδιέξοδα  και οδηγούν στην καταστροφή τους πολίτες, αγωνιούν κυριολεκτικά να πείσουν με ρητορικές ακροβασίες και με την αποκλειστική διαχείριση, ως μιντιακών μεγαφώνων, των λίγων μεγάλων ηλεκτρονικών και έντυπων μέσων που μείνανε εν ζωή, ότι οι ευθύνες  ανήκουν στην Αριστερά. Για μεν το παρελθόν τις ευθύνες είχε μια περίεργη ηγεμονία της Αριστεράς επί δεκαετίες μέσα στα κόμματα του δικομματισμού (!). Ότι επίσης τις ευθύνες για όσα συμβαίνουν τώρα και όσα μέλλουν να συμβούν θα τις έχει η Αριστερά που αγωνίζεται. Γιατί αυτή είναι η μόνη ευθύνη της Αριστεράς, ως εκπροσώπου όσων τολμούν να αντισταθούν, όσων διαμαρτύρονται και εξεγείρονται, όσων αμφισβητούν τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση και τον πολιτικό συσχετισμό που τη σφραγίζει, όσων δεν δέχονται  ότι η παραμονή στο ευρώ πρέπει να έχει ως αντίτιμο την καταστροφή  του πιο πολύτιμου κεφαλαίου της χώρας, δηλαδή του κεφαλαίου της εργασίας.

Δυστυχώς για τους νέους πατριδοαμύντορες η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία  των Ελλήνων που εξεγείρονται εναντίον του δικομματισμού και των μνημονιακών πολιτικών  έχει γίνει ήδη παράδειγμα και ζωντανή γέφυρα  για τους αγώνες των λαών  στις ευρωπαϊκές χώρες του Νότου και όχι μόνο. Με αυτή την έννοια όσοι φλερτάρουν με την ιδέα ενός νέου ιδιότυπου εμφύλιου σε μια περίκλειστη Ελλάδα για να περιθωριοποιήσουν την πολιτική Αριστερά και να καταστρέψουν τις κοινωνικές αντιστάσεις, θα διαπιστώσουν πολύ γρήγορα ότι οι κραυγές του Καρατζαφέρη «έρχονται οι κομμουνιστές» από μηνών και οι δηλητηριώδεις αναλύσεις  δημόσιων σχολιαστών για «φαιοκόκκινους» τραμπούκους δεν μπορούν  να διαμορφώσουν ούτε ιδεολογικό αντιαριστερό μένος στην κοινωνία, ούτε ευνοϊκό πολιτικό αποτέλεσμα για όσους θέλουν να διαμορφώσουν το νέο Κέντρο μέσα από τη δοκιμασμένη συνταγή, προ δεκαετιών, του διμέτωπου αγώνα.

Όσα, στρατευμένα και είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους, λοιπόν, γράφουν οι σύμβουλοι του Σαμαρά  για να τα διαβάσει στη Βουλή, ο Παπαχελάς και το βασικό επιτελείο του Φαλήρου, όπως επίσης  και επιλεγμένοι δημοσιογράφοι ή συνεργάτες του συγκροτήματος, όπως ο Γ. Βούλγαρης, δεν έχουν καμία απήχηση. Γιατί δεν αναμετρόνται με τα πραγματικά προβλήματα στο έδαφος της κοινωνίας των αναγκών και των ανατρεπτικών διεργασιών που θα οξυνθούν στο πολιτικό σύστημα της χώρας, αλλά και στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση.  Είναι περισσότερο, αυτές οι ακραίες απόψεις στείρα προπαγάνδα και επικοινωνιακό παιχνίδι. Επικίνδυνο παιχνίδι.

Κυριακάτικη Αυγή, 9.3.2012

Για τις ιερές μπίζνες στη Πεντέλη

Στο περιφερειακό συμβούλιο Αττικής φέρνει επειγόντως για συζήτηση προ ημερησίας διατάξης, η περιφερειακή παράταξη «Αττική Συνεργασία όχι στο Μνημόνιο» την προσπάθεια δημιουργίας από την Εκκλησία φωτοβολταϊκού πάρκου 300 MW σε κηρυγμένη αναδασωτέα δασική περιοχή του Πεντελικού Όρους. Η ενέργεια αυτή γίνεται με τις ευλογίες και την ανοχή της Κυβέρνησης και της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ που αδιαφορεί για την προστασία του δάσους και του περιβάλλοντος, την ποιότητα ζωής των κατοίκων του Λεκανοπεδίου Αττικής και προχωρεί στην πλήρη καταστρατήγηση της δασικής νομοθεσίας και των νόμων του κράτους. Η τυχόν υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου θα είναι μεταξύ των άλλων η χαριστική βολή στο πολύπαθο βουνό και ενταφασιασμός της όποιας προσπάθειας αναδάσωσής του.

Σας επισυνάπτουμε ολόκληρο το κείμενο που καταθέσαμε στο περιφερειακό συμβούλιο Αττικής:

κ. Πρόεδρε,

Το τελευταίο χρονικό διάστημα πληθαίνουν με ανησυχητικό ρυθμό οι δηλώσεις και οι βλέψεις διαφόρων φορέων σχετικά με την δήθεν ¨αξιοποίηση¨ του ορεινού όγκου της Πεντέλης.

Υπήρξανε αρχικά οι τοποθετήσεις του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ.Ιερώνυμου την Κυριακή 04.03.12 ότι τα σχέδια των Γερμανών επενδυτών για το πρόγραμμα ¨΄Ηλιος¨ προτιμώνται έναντι εκείνων της Εκκλησίας, για να πάρουνε στη συνέχεια την σκυτάλη δηλώσεις (05.03.12) της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ, που αφήνουν ορθάνοιχτο το αίτημα της Εκκλησίας για ¨επενδύσεις¨ σε δασική έκταση !

Σημειώνουμε ότι από πλευράς Εκκλησίας της Ελλάδας επιδιώκεται η δημιουργία φωτοβολταϊκού πάρκου 3.500 στρεμμάτων 300 MW σε μεγάλη δασική και διακατεχόμενη έκταση που βρίσκεται κοντά στην Ι.Μ.Πεντέλης. Κηρύχτηκε αναδασωτέα μετά τις μεγάλες πυρκαγιές του 2009.

Η κατασκευή αυτού του έργου που σε έκταση είναι σχεδόν ίση με τον αστικό ιστό της Νέας Πεντέλης, θα αποψιλώσει το δάσος και με μαθηματική ακρίβεια θα έχουμε άνοδο της θερμοκρασίας του μικροκλίματος της περιοχής κατά 2 έως 3 βαθμούς.

Οι τοποθετήσεις της ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ ότι «αντιμετωπίζει θετικά την προοπτική αναδάσωσης της Πεντέλης στο πλαίσιο ενός επενδυτικού προγράμματος, όπου μικρό μέρος της αναδασωτέας έκτασης καλύπτεται με φωτοβολταϊκά και όπου ο επενδυτής αναλαμβάνει το κόστος της αναδάσωσης και της συντήρησης της αναδασωμένης περιοχής κ.λ.π.» δημιουργούν εύλογα ερωτηματικά και απορίες, για το εάν η εντεταλμένη Πολιτεία και η Κυβέρνηση σέβονται τους Νόμους και το φυσικό περιβάλλον, ιδιαίτερα εκείνο του Πεντελικού Όρους, το οποίο για το λεκανοπέδιο Αττικής αποτελεί πρώτη προτεραιότητα για την ποιότητα ζωής περίπου πέντε εκατομμυρίων κατοίκων.  Δημιουργούνται ερωτηματικά για το εάν η Κυβέρνηση σέβεται και εφαρμόζει το ισχύον Προεδρικό Διάταγμα 755/88 που αφορά την Πεντέλη και αποτελεί τον καταστατικό χάρτη προστασίας του βουνού.

Η αναδάσωση των καμένων δασικών εκτάσεων αποτελεί αρμοδιότητα των αντίστοιχων κατά τόπους Δασαρχείων και Διευθύνσεων Δασών των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, εν προκειμένω της Αττικής, όπου μάλιστα υπάρχει και Διεύθυνση Αναδασώσεων ειδική για τον σκοπό αυτό και όχι των όποιων επενδυτών όπως θεωρεί το ΥΠΕΚΑ, που το μόνο τους ενδιαφέρον είναι η εξαγωγή εύκολου και γρήγορου κέρδους σε βάρος του περιβάλλοντος και των ανθρώπων.

Ερωτηματικά προκύπτουν επίσης για το εάν η Κυβέρνηση σκοπεύει να δώσει πράσινο φώς για να κτιστεί αναδασωτέο δημόσιο διακατεχόμενο δάσος από τον οποιονδήποτε επενδυτή, που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι η Εκκλησία, ερχόμενη σε αντίθεση και παρακάμπτοντας την δασική Νομοθεσία αλλά και τις αποφάσεις του Σ.Τ.Ε.

Ο ρόλος της Κυβέρνησης είναι η προστασία του δημόσιου αγαθού και χώρου εν προκειμένω του δάσους και όχι η αδειοδότηση για ¨ιερές¨ μπίζνες της Εκκλησίας.

Ως Περιφερειακή Παράταξη δεν είμαστε αντίθετοι στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, το αντίθετο μάλιστα, αυτό όμως δεν μπορεί να γίνεται σε βάρος του περιβάλλοντος και των πολιτών, για να προωθούνται τα ποικιλώνυμα συμφέροντα.

Θεωρούμε ότι το ζήτημα υψίστης σημασίας, αφορά τους κατοίκους όλου του Λεκανοπεδίου Αττικής, και ως τέτοιο αιτούμαστε την εισαγωγή του ως θέμα συζήτησης εκτός ημερησίας διάταξης στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, με σκοπό:

Α) Την έκδοση ψηφίσματος που να απαιτεί το άμεσο σταμάτημα οποιασδήποτε ενέργειας που θα καταστρέφει το δάσος της Πεντέλης και τον δημόσιο χώρο.

Β)  Να γίνει διάβημα προς την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ απαιτώντας το σεβασμό του δασικού μας πλούτου και την εφαρμογή της Δασικής Νομοθεσίας και των αποφάσεων του Σ.Τ.Ε.

Για την Παράταξη

Νίκος  Βούτσης