Ομιλία Ν. Βούτση στην Ολομέλεια για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής.

·         Βρισκόμαστε σε πόλεμο με την πανδημία και ανακύπτει θέμα Δημοκρατίας.

·         Αρνείστε με την ψήφο σας τον δημοκρατικό έλεγχο, μέσα στην ειδική συνθήκη της πανδημίας, για την απαράδεκτη στρατηγική χειραγώγησης της ενημέρωσης και της επικοινωνίας με τις λίστες Πέτσα και τις στημένες δημοσκοπήσεις. Η στάση σας αυτή θα σας χρεώσει ιστορικά.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Ν. ΒΟΥΤΣΗ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα μας, όπως και ο κόσμος, βρίσκεται σε πόλεμο. Η κοινωνία μας υφίσταται έναν πόλεμο ιστορικά πρωτοφανή, με θύματα. Σήμερα πάλι ήταν πενήντα οκτώ συμπολίτες μας νεκροί. Και δεν ξέρουμε πόσους μήνες ακόμα θα κρατήσει αυτός ο πόλεμος.

Καλούμε, λοιπόν, την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας να υπερψηφίσει την πρόταση της Εξεταστικής Επιτροπής, γιατί είναι μία πρόταση η οποία αποτυπώνει απολύτως –και δεν είναι τυχαίο ότι γίνεται δεκτή και από τα υπόλοιπα κόμματα της Αντιπολίτευσης- αυτήν την ιστορική συγκυρία, η οποία στην αρχή νομίζαμε πως θα ήταν ενδεχομένως μερικούς μήνες και με μικρότερες απώλειες, αλλά τώρα φαίνεται ότι είναι ένας πόλεμος από τον οποίο δεν ξέρουμε πώς θα βγούμε. Αποτυπώνει την ευθύνη μας γι’ αυτή τη συγκεκριμένη συγκυρία, για την πανδημία, όπου υπήρξαν τα ειδικά μέτρα, όπου υπήρξαν οι ιστορικά πρωτοφανείς καταστάσεις των «lockdown», των περιοριστικών μέτρων της κοινοβουλευτικής διαδικασίας μέσα από τους περιορισμούς των ΠΝΠ, κλπ, όπου υπήρξαν όλα αυτά που άκουσα προηγουμένως που είπε στο κοινωνικό πεδίο και ο συνάδελφος κ. Παφίλης.

Μέσα σε αυτήν την κατάσταση διαμορφώθηκε και ασκήθηκε μια στρατηγική από πλευράς της Κυβέρνησης σε σχέση με ένα ζωτικό για την κοινωνία για όλους μας θέμα, την ενημέρωση, την επικοινωνία, την ανταλλαγή απόψεων μπροστά στο άγνωστο που υπήρχε.

Γι’ αυτό φέραμε τότε το ζήτημα στη Θεσμών και Διαφάνειας –αναφέρθηκε στην εισήγησή του ο Πρόεδρος κ. Τσίπρας- έγκαιρα, ακριβώς διότι είναι ιδιαίτερες αυτές οι συνθήκες. Η άρνησή σας προς ώρας δεν είναι άρνηση για την εξεταστική επιτροπή. Είναι άρνηση για το αν υπήρξε ή δεν υπήρξε αυτός ο πόλεμος και αυτή η ειδική συνθήκη.

Η προσπάθειά σας, η οποία εξελίχθηκε από τη δεύτερη μέρα που κατατέθηκε στον Πρόεδρο της Βουλής η πρόταση για εξεταστική επιτροπή, με non paper και με τα στοιχεία που ακόμα και σήμερα λέτε δύο μήνες -τα ίδια λέτε ακριβώς-, για χρονική διεύρυνση, για μια συζήτηση και προ πανδημίας, θα μπορούσαμε να πούμε και προ κρίσεως και να πούμε και εν γένει για όλα αυτά τα χρόνια, δηλαδή για μία ακαδημαϊκή, αλλά και σκληρή προφανώς πολιτική αντιπαράθεση και συζήτηση, είναι σαφέστατα προσχηματική και αποπροσανατολιστική.

Διότι θέλετε να βγείτε από τον πυρήνα, θέλετε να βγείτε από τη βάσανο και θέλετε να βγείτε και από την ευθύνη συζήτησης του τι μέτρα πήρατε, ποια στρατηγική χαράξαμε μέσα σε καιρό πανδημίας, όπου είχε περισταλεί και έχει περισταλεί ο δημόσιος διάλογος, η δημόσια σφαίρα γενικότερα, η ίδια η επικοινωνία των πολιτών μεταξύ τους, ποια στρατηγική ακολουθήθηκε τότε και τώρα. Διότι ακολουθήσαμε μια στρατηγική, όπως ακούσατε, όπως ειπώθηκε, χειραγώγησης της ενημέρωσης, χειραγώγησης των διαθέσεων της κοινής γνώμης και σας λέω ευθέως και χειραγώγησης του φόβου των πολιτών μέσα στην πανδημία. Ήταν η στρατηγική, στρατηγική της Κυβέρνησης Μητσοτάκη και του συνόλου, βεβαίως του Πρωθυπουργού πρώτα απ’ όλα, η οποία εκφράστηκε με τις λίστες Πέτσα, ας πούμε, και όλα τα υπόλοιπα.

Σας τα τονίσαμε στη Θεσμών και Διαφάνειας ήδη από τον Απρίλη του 2020, όλες οι πολιτικές δυνάμεις. Δείτε τα Πρακτικά, φέρτε τα Πρακτικά εδώ, να δείτε πώς ετέθησαν όσο πιο καλοπροαίρετα γινόταν τα ερωτήματα, ότι γιατί δεν έκανε το Υπουργείο, με το ισχύον πλαίσιο που υπήρχε και με το μητρώο που υπήρχε και με διακομματικό έλεγχο, αυτή τη στήριξη προς τις επιχειρήσεις των μέσων μαζικής ενημέρωσης, που κι εκείνες χειμάζονταν σε εκείνη τη φάση λόγω έλλειψης διαφήμισης. Ετέθη το ζήτημα.

Ετέθη το γιατί επιλέξατε μια εταιρεία και μάλιστα φιλικά διακείμενη, η οποία παίρνει και δουλειές από την Κυβέρνηση ενδεχομένως και από το κόμμα, με 3% -προφανώς θα έπαιρνε μια αμοιβή αυτή η εταιρεία, τζάμπα θα έκανε τη δουλειά;- για να κάνετε αυτήν την καμπάνια. Γιατί δεν συμπεριλήφθηκαν όλα αυτά στα κοινωνικά μηνύματα, όπου υπάρχει νομοθεσία, για το ότι θα μπορούσαν όλα αυτά τα «Μένουμε σπίτι» να πάνε μέσω των κοινωνικών μηνυμάτων που είναι υποχρεωμένα τα κανάλια να συμπεριλαμβάνουν στο πρόγραμμά τους.

Γιατί παγώσατε το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο που είχε γίνει από την κυβέρνησή μας και τον Γενάρη του 2020 το παγώσατε για να έρθει ένα άλλο πλαίσιο; Έτσι είπατε. Και ποτέ θα μορφοποιηθεί αυτό το άλλο πλαίσιο; Έχει περάσει ήδη ενάμισης χρόνος.

Δείτε λοιπόν επ’ αυτών των ερωτημάτων που θέσαμε όλες οι πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης τις απαντήσεις του κ. Πέτσα στην οικεία επιτροπή. Δείτε τι έλεγε. Δείτε τι υποσχέθηκε. Δείτε τι ψευδή πράγματα κατατέθηκαν σε σχέση με τη διαφάνεια όλης αυτής της διαδικασίας. Είστε υπόλογοι.

Και είστε υπόλογοι διότι φάνηκε αμέσως ύστερα και σε όλη τη διαδικασία ότι ήταν μια σαφής προσπάθεια με κατεύθυνση ακριβώς η πανδημία να γίνει ευκαιρία, έτσι ώστε να αποκρυβούν, να αποσιωπηθούν οι ευθύνες πιθανόν ή και μεγάλων από κει και ύστερα πολιτικών λαθών της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας σε σχέση με την αντιμετώπιση της πανδημίας και να υπάρξει μια ασπίδα προστασίας απέναντι ακριβώς σε αυτές τις πολιτικές της Κυβέρνησης, να μην μπορεί ο κόσμος που αγωνιούσε, που αγωνιά, που φοβάται, να ακούσει τεκμηριωμένα διασταυρωμένες απόψεις, τις ενστάσεις και τα προγράμματα.

Μήπως θυμάστε ότι τότε είχε κοπεί στη μέση η πρώτη που έγινε συνέντευξη Τύπου του Προέδρου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, σε συνθήκες μόνο διαδικτυακές -ήμασταν σε lockdown όλοι- για τις προτάσεις για τις προτάσεις για την προστασία από την πανδημία, για τις υγειονομικές προτάσεις;

Θέλετε να τα θυμηθούμε ένα προς ένα τι είχε γίνει τότε και πώς λειτούργησε τελικά αυτή η ασπίδα; Αυτή ήταν η προσπάθειά σας. Αυτό που φέρνουμε λοιπόν μαζί με το σκάνδαλο προφανώς της λειτουργίας της δημοσκοπικής εταιρείας, για την οποία θα αναφερθώ, να εξεταστεί από τη Βουλή. Είναι συγκεκριμένο και είναι συγκεκριμένες οι ευθύνες και προφανώς θα αναζητηθούν οι ευθύνες σε όλα τα επίπεδα, για το πώς ασκήθηκε αυτή η εγκληματική για την ενημέρωση, την επικοινωνία του κόσμου, για τις ανάγκες του κόσμου, πολιτική.

Εμείς από την πλευρά μας καταθέσαμε και καταθέτουμε αυτή την πρόταση ακριβώς για την προστασία της κοινωνίας και ακριβώς για την προστασία της δημοκρατίας.

Είχαμε πει από τότε κι έχει περάσει ενάμισης χρόνος ότι αναφύεται ζήτημα δημοκρατίας στη χώρα, με αυτή την έννοια, μέσα στην πανδημία, όπου εκ των πραγμάτων υπήρχε η περιστολή της δημόσιας σφαίρας, λειτουργούσαμε με ιδιαίτερες κοινοβουλευτικές και νομοθετικές διαδικασίες, εδώ ήμασταν δυόμισι άνθρωποι και εγώ που ερχόμουν τακτικά επειδή μπορώ και ήθελα να έχουμε μια παρουσία, στα κανάλια και ο διάλογος που γινόταν γινόταν μέσα από σπίτια, από το διαδίκτυο. Αυτή ήταν η κατάσταση.

Μέσα σε αυτή την κατάσταση εσείς ασκήσαμε αυτή τη χειραγωγική πολιτική στο κρίσιμο πεδίο της δημοκρατίας, δηλαδή στο πεδίο της ενημέρωσης, της επικοινωνίας και της διασταύρωσης απόψεων, του να έρθουν σε επαφή με το τι συζητιέται παγκοσμίως, διεθνώς. Πού συζητήθηκε η πρόταση που κατατέθηκε εδώ για να γίνει κοινωνικό αγαθό οι πατέντες των εμβολίων διεθνώς; Και σήμερα βλέπουμε τα αποτελέσματα και τις μεγάλες ανισότητες που έχουν ανοίξει.

Πού συζητήθηκε το λάθος που είχε και η Ευρωπαϊκή Ένωση στα κοντράτα που έκανε με τις εταιρείες κι ύστερα είπαν «κάναμε λάθος». Έρχονταν τα πράγματα εδώ ή στον κοινοβουλευτικό έλεγχο ή σε αλλεπάλληλες συζητήσεις που προκαλούσαν οι πολιτικοί αρχηγοί, η Γεννηματά κατέθετε κάθε φορά ένα σύνολο προτάσεων –φέρετε τις από τα Πρακτικά-, οι οποίες δεν γινόντουσαν δεκτές. Κι έμεινε ο κόσμος απέναντι σε μια σειρά –δεν θα τα χαρακτηρίσω- διαγγελμάτων του Πρωθυπουργού. Πρωτοφανές.

Εκεί προφανώς αναγνωρίζατε ότι υπήρχε πόλεμος, πόλεμος γινόταν. Γι’ αυτό έβγαινα ο Πρωθυπουργός καθ’ υπερβολή και έκανε διαγγέλματα κάθε λίγο και λιγάκι προς τον ελληνικό λαό. Δεν μπαίνω, σας λέω, να κάνω κριτική στο τι έλεγαν ή στο αν βγήκαν αληθινά αυτά τα διαγγέλματα.

Σήμερα λοιπόν δια της αρνήσεώς σας, παραγνωρίζετε αυτή την ιδιαίτερη συνθήκη και αυτό θα σας χρεώσει ιστορικά. Και αν μάλιστα πάτε στην εξεταστική επιτροπή με το λυσάρι το σημερινό που από το πρωί ακούμε «τι έγινε το 2013, το 2015, το 2011, το 2008, το 2007, οι νόμοι Ρουσόπουλου», βεβαίως μπορεί η Βουλή να συζητάει όσους μήνες θέλετε εν γένει για να μην γίνει τίποτα, για να μην αποδοθούν ευθύνες, για να μην βελτιώσει και για να μην αλλάξει τίποτα.

Διότι εδώ σε αυτή την Αίθουσα χθες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να δείξουμε πόσο συνεκτική είναι αυτή η στρατηγική της χειραγώγησης και των αντιδράσεων του κόσμου, με τους περίφημους ποινικούς κώδικες και με τη λεγόμενη αυστηροποίηση, την οριζόντια και επί παντός επιστητού, βλέποντας προς τα μπροστά και τις αντιδράσεις των πολιτών ενδεχομένως που θα υπάρξουν από τις πολιτικές που ασκήσατε, αφαιρείτε και από τους δικαστές το δικαίωμα οι ίδιοι να βλέπουν το εύρος των ποινών, τις ιδιαίτερες συνθήκες για να αποδώσουν δικαιοσύνη.

Το αφαιρέσατε, όπως επίσης βάλατε τη διάταξη για τις ψευδείς ειδήσεις και την ψευδολογία. Σοβαρά; Τι ειπώθηκε μέσα σ’ αυτά τα δύο χρόνια; Πόσα ψέματα αλήθεια ακούστηκαν και πώς πέρναγαν, σαν χωνί κατευθείαν, στο αυτί του αγωνιούντος τους συμπολίτη μας, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα του ελέγχου, η δυνατότητα της διασταύρωσης των απόψεων; Σας το είχα πει κι άλλη φορά. Δεν υπάρχει στην ιστορία της Μεταπολίτευσης -και προηγούμενα ενδεχομένως, πόσω μάλλον τότε που ήταν κλεισμένοι όλοι στα σπίτια τους, που είχαμε λοκντάουν αλλεπάλληλα- δημόσια ΕΡΤ, που να μην είχε πολιτικές συζητήσεις, μια, δυο, τρεις, το βράδυ. Καθόταν ο κόσμος να ακούσει τις διαφορετικές απόψεις των έγκριτων επιστημόνων, των κομμάτων, των πολιτών. Πόσοι μήνες πέρασαν για να βγουν οι πρώτοι διαμαρτυρόμενοι από επαγγελματικές τάξεις, από ανθρώπους οι οποίοι υφίσταντο ζητήματα και προβλήματα στα δικαιώματα, στις ελευθερίες τους, από μια σειρά γεγονότα, τα οποία συνέβαιναν μέσα σε αυτόν τον πόλεμο;

Άρα λοιπόν τι λέτε; Ότι εμείς από την πλευρά μας έχουμε εχθροπάθεια στους δημοσιογράφους και στη δημοσκοπική εταιρεία; Αυτή, ξέρετε από ποιους θα ελέγχετο; Και θα κλείσω με αυτό, κύριε Πρόεδρε. Αυτός ο νόμος που αναφέρεστε, του κ. Ρουσόπουλου, του 2007 ή του 2008, τι κάνει; Λέει πως υπεύθυνοι για τον έλεγχο και για τη διαμόρφωση τιμωρητικού πλαισίου και ανάδειξη ζητημάτων είναι -εκτός από τις Επιτροπές της Βουλής, Θεσμών και Διαφάνειας κ.λπ., που είναι εκ παραλλήλου, μην το συζητάτε, δεν μπαίνουν ιεραρχικά- είναι μια εταιρεία η οποία συνίσταται από τους ίδιους δημοσκόπους. Περί αυτού πρόκειται. Μάλιστα. Πόσες φορές τα δεκατρία χρόνια έγινε χρήση και πήρε μέτρα αυτή η εταιρεία, όπου έγιναν ενδιάμεσα έξι εκλογές, αν θυμάμαι καλά, και υπήρξαν όλα τα προβλήματα, που από όλες τις πλευρές αναφύησαν εδώ πέρα μέσα, σήμερα, στη συζήτηση; Ξέρετε πόσες φορές παρενέβη; Καμία, μηδέν.

Πήγαμε λοιπόν στη Θεσμών και Διαφάνειας και μας είπανε ότι βεβαίως δεν έχει υπάρξει κανένας έλεγχος ποτέ, αλλά σταματά η συζήτηση. Δεν μπορεί να συζητήσει η Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής -της Βουλής, αν είναι δυνατόν!- για τα πορίσματα και για τον τρόπο που έγινε μια συγκεκριμένη μέτρηση από αυτήν την εταιρεία, ακριβώς διότι υπάρχει μια άλλη εταιρεία και είμαστε αναρμόδιοι. Αυτήν την ανευθυνότητα, που είναι αλαζονεία, και είναι αλαζονεία διότι ξέρατε πια -τώρα πλέον δεν περνάει αυτό- πως όλα αυτά θα καλύπτονταν από πέπλο του ότι δεν θα βγαίνανε στη δημοσιότητα. Αυτή η αλαζονεία οδήγησε τη στρατηγική σας, και για την πανδημία, και για τα θέματα της δημοκρατίας, και για τα ζητήματα που αφορούν τα μέσα ενημέρωσης, εκεί που τα οδήγησε.

Η εξεταστική επιτροπή αυτή θα πρέπει να υπερψηφιστεί από το σύνολο των Βουλευτών ως μια ελάχιστη, προς όλους τους Έλληνες πολίτες και ιδιαίτερα αυτούς που έπαθαν ό,τι έπαθαν, απόδειξη ότι το πολιτικό σύστημα είναι τολμηρό και μπορεί και στα δικά του λάθη ή στις δικές του επισημάνσεις να μπορούν να προχωράνε και να βγάζουν πορίσματα.

Advertisement

Ομιλία Ν. Βούτση στην Ολομέλεια για το νομοσχέδιο του Υπ. Δικαιοσύνης.

·         Η Κυβέρνηση επιχειρεί μία βαθιά συντηρητική αναδίπλωση του νομικού μας πολιτισμού με το παρόν νομοσχέδιο.  

·         Είναι προφανές ότι η Κυβέρνηση κάνει μία εντελώς αντιδραστική ανάγνωση των βαριών συνεπειών της πανδημίας για την πλειοψηφία του κοινωνικού συνόλου. Εμείς ως Αριστερά μιλάμε για ενίσχυση του ΕΣΥ, ενίσχυση των δημόσιων υποδομών, ενίσχυση των δομών στήριξης, των εγγυήσεων για ελευθερίες, για δικαιώματα, για τη νέα γενιά δικαιωμάτων που αναφύονται μέσα από τα επίδικα αυτών των κρίσεων, ενίσχυση των διαύλων ενημέρωσης, επικοινωνίας, διεύρυνσης της δημόσιας σφαίρας. Αυτές είναι οι ανάγκες για μία κοινωνία που υπέστη, υφίσταται και θα υποστεί από εδώ και πέρα τις δραματικές συνέπειες της ίδιας της πανδημίας, πέραν βέβαια και των χιλιάδων θανάτων.

·         Εσείς από την άλλη μετατρέπετε σε τιμωρητικό το δικαιϊκό μας σύστημα, κάνετε νομοθετικές ρυθμίσεις επιλεκτικές για τα λευκά κολάρα ενώ γίνονται ατιμωρητί πάρτι κατευθείαν αναθέσεων και χαριστικών προνομιακών ρυθμίσεων. Ενισχύετε τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και το νομικό οπλοστάσιο στο όνομα μιας αναλογικοποίησης, που είναι καθαυτό αυστηροποίηση για λάθος πράγματα για να αντιμετωπιστούν τώρα και στο μέλλον οι κοινωνικές αντιδράσεις.

·         Το ζήτημα των γυναικοκτονιών αποτελεί μείζον θέμα για την κοινωνία μας και οφείλουν το υπουργείο και η κυβέρνηση να αποδεχτούν την τροπολογία που έχει καταθέσει η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Αυτό το ζήτημα δεν έχει κομματικό και πολιτικό πρόσημο αλλά λόγω της πανδημίας όπου αυξήθηκαν και διεθνώς και στη χώρα μας τα κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας δόθηκε η ευκαιρία να σπάσει η σιωπή. Εμείς καλούμαστε να αξιοποιήσουμε αυτήν τη συγκυρία και να νομοθετήσουμε πάνω σε αυτό. Η άρνησή σας για τη συμπερίληψη του όρου και του περιεχομένου για τις γυναικοκτονίες στον ποινικό κώδικα καθιστά με δική σας ευθύνη δυστυχώς το ζήτημα πολιτικό και πεδίο κομματικής αντιπαράθεσης.

·         Έσπασε η Σιωπή. Σιωπή πολύχρονη μέσα σε κοινωνίες που ανεχόντουσαν, που σιωπούσαν και σιωπούν σε βάρος χιλιάδων γυναικών. Είναι σαφές ότι υπάρχουν μόνιμες και οριζόντιες πατριαρχικές, ανδροκρατικές δομές και δυστυχώς υπάρχει μία αντίληψη ότι πέραν της μητέρας μας ή της αδερφής μας, η γυναίκα μας, η συμβία μας, η σύντροφός μας αποτελούν «κτήμα». Είναι με αυτήν την έννοια «υποκείμενο» της όποιας αντιμετώπισης και συμπεριφοράς που φτάνει μέχρι και τη δολοφονία.

·         Έχει λοιπόν μεγάλη σημασία να εισαχθεί η ορολογία της «γυναικοκτονίας» και να εισαχθεί και στο εύρος του κολασμού και στην αυστηροποίηση των ποινών. Πρέπει λοιπόν να εναρμονιστεί η κυβέρνηση, αποδεχόμενη την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, με τη συζήτηση που γίνεται στο Ευρωκοινοβούλιο και τη συζήτηση που γίνεται μέσα στην ελληνική κοινωνία.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Ν. ΒΟΥΤΣΗ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ    

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν αναφερθώ γενικότερα στο νομοσχέδιο και όχι στις λεπτομέρειές του, που έχουν τη σημασία τους και για τις οποίες υπήρξαν, κατά τη γνώμη μου, έξοχες εισηγήσεις και στην Επιτροπή και εδώ από τον εισηγητή μας, από τον κοινοβουλευτικό μας εκπρόσωπο, από τους Βουλευτές, και από άλλους Βουλευτές και έχουν διαφανεί οι διαφοροποιήσεις, πριν να μιλήσω λοιπόν γενικότερα για την επιχειρούμενη, κατά τη γνώμη μου, βαθιά συντηρητική αναδίπλωση του νομικού μας πολιτισμού με αυτήν τη νομοθετική προσπάθεια που γίνεται σήμερα από πλευράς της Κυβέρνησης θέλω να αναφερθώ σαφώς στο ζήτημα των γυναικοκτονιών.

Κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι, και σας καλώ, θα πρέπει μετά και από τη δημόσια συζήτηση που έχει γίνει γύρω από αυτό το θέμα, αλλά και σε αυτήν την Αίθουσα να προχωρήσετε στο βήμα της αποδοχής της τροπολογίας η οποία έχει κατατεθεί εκ μέρους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Και θα αναμένουμε αυτήν την κίνηση από την πλευρά σας παρότι τα δημόσια σήματα προς ώρας δεν κατατείνουν δυστυχώς σε αυτήν την κατεύθυνση.

Πρέπει να είμαστε πάρα πολύ σαφείς. Η επιμονή διεθνώς και μέσω τώρα του ψηφίσματος που έχει προετοιμαστεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο εσωτερικό της χώρας με την εξαιρετική εγκύκλιο του Εισαγγελέα κ. Πλιώτα πριν από μία βδομάδα-δέκα μέρες, η επιμονή που υπάρχει για αυτό το ζήτημα δεν είναι γιατί ανέκυψε τώρα και γι’ αυτό δεν έχει κομματικό ή πολιτικό πρόσημο, σας το λέω ευθύτατα. Αλλά λόγω της πανδημίας, όπου αυξήθηκαν και διεθνώς και στη χώρα μας σαφώς τα κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας, δόθηκε η ευκαιρία να σπάσει η σιωπή. Αυτή είναι η συγκυρία την οποία καλούμαστε εμείς να αξιοποιήσουμε και να νομοθετήσουμε πάνω σε αυτό το ζήτημα. Έσπασε μια σιωπή πολύχρονη μέσα σε κοινωνίες οι οποίες σιωπούν, σιωπούσαν σε βάρος χιλιάδων γυναικών.

Τα φαινόμενα τώρα και η καταμέτρηση που γίνεται στη χώρα μας και σε άλλες χώρες είναι ένα υποπολλαπλάσιο των χιλιάδων γυναικών που έχουν υποστεί την ενδοοικογενειακή βία ή και έχουν δολοφονηθεί και έχει αποκρυβεί το αίτιο της δολοφονίας τους με συναινέσεις, με την κακή έννοια, του κλειστού πυρήνα κοινωνιών. Το γνωρίζετε, το γνωρίζουμε και το γνώριζε και το δικαιϊκό μας σύστημα παρόλα αυτά επί δεκαετίες ακούγαμε για εγκλήματα τιμής ή εγκλήματα πάθους. Ακούγαμε δηλαδή για υποκριτικές και προσχηματικές αιτιάσεις, που δεν βέβαια δεν έφταναν στον πυρήνα της πράξης.

Είναι σαφές ότι υπάρχουν, και ανάλογα με τις κρίσεις τις ιστορικές που διαμορφώνονται μέσα στις κοινωνίες, μόνιμες και οριζόντιες πατριαρχικές και δομές, ανδροκρατικές δομές. Υπάρχει μία αντίληψη, δυστυχώς, λόγω ακριβώς αυτών των δομών και των συστημικών συντηρητικών προτύπων που υπάρχουν σε ορισμένες κοινωνίες ή πλαίσια ότι πέραν της μητέρας μας ή της αδελφής μας η γυναίκα μας, η συμβία μας, η σύντροφός μας ενδεχομένως, για κάποιους λίγους, αλλά υπάρχει η αντίληψη ότι είναι κτήμα και με αυτή την έννοια μπορεί και να είναι υποκείμενο της όποιας αντιμετώπισης, της όποιας συμπεριφοράς που φτάνει μέχρι και την δολοφονία. Κι αυτό έρχεται μέσα, επαναλαμβάνω, από κοινωνικές καταστάσεις, μέσα από ανοχές.

Έχει σπάσει αυτή η σιωπή και διεθνώς και στη χώρα μας, το γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά, και θα πρέπει πάνω σε αυτό να υπάρξει μία ομόθυμη στάση. Από την πλευρά μας και από την πλευρά και άλλων πολιτικών δυνάμεων εγκαίρως έχουμε πει και έχουμε θέσει αυτά τα ζητήματα. Έχει σημασία να εισαχθεί αυτή η ορολογία και να εισαχθεί και στο εύρος του κολασμού και στην αυστηροποίηση των ποινών όλο το πολύ σύνθετο ζήτημα που κατατείνει στην εμφάνιση αυτών των εγκληματικών πράξεων των γυναικοκτονιών.

Όπως επίσης να τηρούνται οι διατάξεις που αφορούν στα εγκλήματα απέναντι στο διαφορετικό, στο διακριτό, στον διαφορετικό σε σχέση με τις σεξουαλικές προτιμήσεις ή οτιδήποτε άλλο μέσα στο κοινωνικό μας σύνολο. Τώρα διεξάγεται μετά από χρόνια και διεξάγεται με δυσκολίες και η δίκη για την δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου και το γνωρίζουμε όλοι μας.

Άρα λοιπόν από την πλευρά μας είμαστε πάρα πολύ σαφείς. Σας το λέμε ότι θα πρέπει να εναρμονιστείτε διά της αποδοχής της προτάσεως στη συζήτηση που γίνεται στο Ευρωκοινοβούλιο, στη συζήτηση που γίνεται μέσα στην ελληνική κοινωνία για να βάλουμε όσο μπορούμε, διότι δεν είναι εύκολο αυτό, ένα στοπ.

Εάν δεν το δεχθείτε, θέλω να είμαι ευθύς, εσείς το καθιστάτε, εσείς το αναγάγετε και κακώς σε πολιτικό και κομματικό ζήτημα. Δηλαδή σε μία πολιτική σύγκρουση όπου πολλές πολιτικές δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου έχουν θέσει το ζήτημα, γυναικείες οργανώσεις, διεθνείς οργανισμοί, έχει τεθεί στην κοινωνία και εσείς για λόγους πολιτικούς, για λόγους κομματικούς, για λόγους ιδεοληψίας ή οτιδήποτε άλλο δεν το αποδέχεστε. Και δεν θα πρέπει ένα τέτοιο ζήτημα να το βάλουμε σε αυτή την διελκυστίνδα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι σαφές ότι έρχονται στην επιφάνεια οι διαφορετικές ματιές, αλλά και πολιτικές όπου η Αριστερά ή η Δεξιά και γενικότερα αυτοί οι πόλοι, θα έλεγε κανείς, των προοδευτικών και των συντηρητικών δυνάμεων βλέπουμε την πανδημία -τα λέγαμε από τους πρώτους μήνες, πόσο μάλλον τώρα ενάμιση χρόνο μετά- δηλαδή για τον κόσμο και την κοινωνία μας πριν και μετά την πανδημία έρχεται στην επιφάνεια δραματικά το εξής ζήτημα. Τι ανάγνωση κάνετε εσείς στις βαριές συνέπειες που υπάρχουν στην πλειοψηφία του κοινωνικού συνόλου, για αυτές τις καταστάσεις που βιώσαμε, και βιώνουμε, και μπορεί να βιώσουμε για αρκετό ακόμα μέσα στην κοινωνία και μιλάμε για την πλειοψηφία της κοινωνίας;

Η Αριστερά και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις λένε ενίσχυση του ΕΣΥ, ενίσχυση των δημόσιων υποδομών, ενίσχυση των δομών στήριξης, των εγγυήσεων για ελευθερίες, για δικαιώματα, για τη νέα γενιά δικαιωμάτων που αναφύονται μέσα από τα επίδικα αυτών των κρίσεων, ενίσχυση των διαύλων ενημέρωσης, επικοινωνίας, διεύρυνσης της δημόσιας σφαίρας. Αυτές είναι οι ανάγκες για μία κοινωνία που υπέστη, υφίσταται και θα υποστεί από εδώ και πέρα τις δραματικές συνέπειες της ίδιας της πανδημίας, πέραν βέβαια και των χιλιάδων θανάτων.

Εσείς πώς απαντάτε εδώ και δυόμισι χρόνια; Τι ανάγνωση κάνετε; Η ανάγνωσή σας είναι ότι μετατρέπετε σε τιμωρητικό το δικαιϊκό μας σύστημα, κάνετε νομοθετικές ρυθμίσεις επιλεκτικές για τα λευκά κολάρα, όπως αναφέρθηκε χθες από εισηγητές, γίνονται ατιμωρητί πάρτι κατευθείαν αναθέσεων και χαριστικών προνομιακών ρυθμίσεων ενώ την ίδια ώρα -και γι’ αυτό θεωρώ ότι είναι κατευθείαν πολιτικό το ζήτημα του ότι έχει έρθει για συζήτηση αυτή η νομοθετική σας πρόταση- ενώ την ίδια ώρα σε διάφορους τομείς, και το ζήσαμε δυόμισι χρόνια, τι κάνετε;

Ενισχύετε αντί όλων αυτών που είπαμε προηγούμενα τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και το νομικό οπλοστάσιο στο όνομα μιας αναλογικοποίησης, που είναι καθαυτό αυστηροποίηση για λάθος πράγματα -για μερικά εξ αυτών διότι έχει γίνει η νομική συζήτηση για άλλες πλευρές- για να αντιμετωπιστούν τώρα και στο μέλλον οι κοινωνικές αντιδράσεις. Γι’ αυτό το κάνετε.

Το μόνο σας μέλημα δεν είναι απλά να ανταποκριθείτε σε κάποια πρωτοσέλιδα εφημερίδων της δεξιάς, είναι βαθύτερο, να υπάρχει αυτό το οπλοστάσιο και αυτοί οι μηχανισμοί σε βάρος άλλων προτεραιοτήτων της χώρας, για να αντιμετωπιστούν οι αντιδράσεις από τον κόσμο. Και κάνετε και κάτι ακόμα προς τη δικαιοσύνη και απορώ, κύριε Υπουργέ, γιατί ούτε εσείς είστε νομικός ούτε εγώ είμαι νομικός, αλλά είναι σίγουρο ότι αντιλαμβάνεστε ότι περιορίζετε και την ίδια τη δικαιοσύνη –τους άξιους δικαστές μας- να έχουν το εύρος της δικιάς τους συμπεριφοράς και κατανομής ευθυνών ανάλογα και με την ακροαματική διαδικασία. Το συρρικνώνετε απίστευτα, με αποτέλεσμα τι να γίνει; Αντί οι ποινικοί κώδικες να είναι το ενδιάμεσο ανάμεσα σε τολμηρές μεταρρυθμίσεις για την πρόληψη της εγκληματικότητα, για τον σωφρονισμό, για την εναλλακτική έκτιση ποινών και κυρίως, για τον σχεδιασμό της κοινωνικής επανένταξης –παίρνω τα λόγια και του κ. Σκανδαλίδη, προηγούμενα- αντί όλες αυτές οι ανάγκες συμπεριληπτικά να ανταποκρίνονται στα μείζονα ζητήματα που συζητάμε, αυστηροποιείτε, παίρνετε το ενδιάμεσα και διά της καταστολής δίνετε τα σήματά σας.

Σας δίνω ένα τελευταίο παράδειγμα μήπως πειστείτε για το θέμα της ποινικοποίησης του πολιτικού διαλόγου, έτσι όπως εμφανίζεται στη συζήτηση και που βεβαίως δεν είναι προστασία του κοινωνικού συνόλου διά της περίφημης διασποράς των ψευδών ειδήσεων.

Πόσοι από εσάς ή και από άλλους δημοσιολογούντες θα είχαν κατηγορηθεί για κακουργηματικές πράξεις και για ψευδείς ειδήσεις, σε σχέση με το Νόμο Παρασκευόπουλου; Θα ήθελα να το πω από αυτό το Βήμα. Θυμηθείτε ότι για μήνες ολόκληρους στο οπλοστάσιο της παράταξής σας, απέναντι στην τότε Κυβέρνηση και μετά, ήταν το εξής: Οποιοσδήποτε έκανε οποιαδήποτε εγκληματική πράξη και προσφάτως ή παλαιότερα είχε αποφυλακιστεί, το αποδίδατε στο Νόμο Παρασκευόπουλου. Και μετά από μία μέρα, μία εβδομάδα, ένα μήνα αποδεικνύονταν ότι έρχονταν στην επιφάνεια τα ζητήματα –διότι αυτά δεν κρύβονται- ότι στις πλείστες των περιπτώσεων δεν είχε καμία σχέση με το Νόμο Παρασκευόπουλου. Και το κάνατε εν γνώσει σας. Αν αυτό δεν είναι ψευδής είδηση στο πολιτικό οπλοστάσιο απέναντι στον πολιτικό αντίπαλο και έγινε πάνω στην ύλη του Υπουργείου σας, τι είναι; Γι’ αυτό, να είμαστε πολύ συγκρατημένοι και όχι στα παραδείγματα που ο συμπαθής και νομικά πάντως, ο κ. Καραγκούνης, έφερε στην εισήγησή του γι’ αυτό το ζήτημα.

Ευχαριστώ πολύ.

Άρθρο στο ethnos.gr για την πανδημία.

Χωρίς άλλοθι αλλά και χωρίς προσχήματα πλέον η κυβερνητική πολιτική για την πανδημία.

Καθώς βιώνουμε ήδη τις δραματικές συνέπειες από το τέταρτο κύμα της πανδημίας, οι προβλέψεις διεθνών οργανισμών και έγκριτων Ελλήνων επιστημόνων είναι άκρως ανησυχητικές για το αμέσως προσεχές μέλλον. Η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός προσωπικά είναι υπόλογοι τόσο για την αποτυχία της στοχοθεσίας του εμβολιαστικού προγράμματος όσο και για την εγκληματική εμμονή με την άρνηση της εκπόνησης και εφαρμογής εθνικής στρατηγικής, όπως έγκαιρα είχε προτείνει το σύνολο της αντιπολίτευσης, ήδη προ ενός έτους.

Το βάρος αυτής της ευθύνης μεγαλώνει κάθε μέρα, καθώς τίθενται προς επίλυση νέα επείγοντα ζητήματα, όπως αυτό της άμεσης στήριξης του ΕΣΥ σε όλες τις βαθμίδες του, όπως επίσης η συνολική ανασύνταξη του προγράμματος εμβολιασμού, όχι μόνο για την τρίτη δόση, αλλά και για κρίσιμες ηλικιακές κατηγορίες και για μεγάλες περιφέρειες που υστερούν καταφανώς.

Είναι προφανής η ανάγκη για μια άλλη στρατηγική που θα έχει στον πυρήνα της την δημιουργία προϋποθέσεων που θα καθιστούν αποδεκτά στην κοινωνία και αποτελεσματικά τα όποια αναγκαία μέτρα και τους ελέγχους με χαρακτήρα ευρύτερο, πλέον αυστηρό και εντατικό.

Η κυβέρνηση αρνείται αυτή την πραγματικότητα. Δεν θέλει να αλλάξει τη στρατηγική της στόχευση που θεωρεί άχρηστο «ένα ακριβό ΕΣΥ», ενώ ταυτόχρονα ενισχύει το άτυπο μνημόνιο υποστήριξης προς τον ιδιωτικό τομέα της υγείας, ενώ επίσης ψηφοθηρεί ασύστολα και εγκληματικά σε βάρος της υγείας του λαού με προνομιακή μεταχείριση κοινωνικών ομάδων και χώρων. Σε αντιδιαστολή με την άτεκτη αυστηρότητα π.χ. προς τους «ήρωες υγειονομικούς», προς τους εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς και τη μετακίνηση τους με τα ΜΜΜ, προς τους νέους και τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων.

Η άρνηση και μάλιστα μέσω λοιδοριών απέναντι στις τεκμηριωμένες προτάσεις ιδιαίτερα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα για την αλλαγή της ακολουθούμενης εγκληματικής πολιτικής στο θέμα της πανδημίας, προκαλούν πλέον τόσο το κοινό αίσθημα, όσο και τις κατατεθειμένες απόψεις και ενστάσεις της επιστημονικής κοινότητας και των χειμαζόμενων επαγγελματικών φορέων.

Η απροκάλυπτα ταξική πλέον εμμονή σε αυτή την πολιτική του «ατεκμηρίωτου και ύπουλου εφησυχασμού» υπονομεύει και καθιστά ανούσιες, χωρίς ίχνος πειθούς και εμπιστοσύνης στο κοινωνικό σύνολο, τις κυβερνητικές προτροπές, αλλά και τις αυστηρές προειδοποιήσεις προς όσους δεν έχουν εμβολιαστεί ή και δεν πείθονται για τα αναγκαία μέτρα προστασίας.

Η κυβέρνηση δεν ζητάει, δεν ανέχεται συναινέσεις. Εμμένει σε διχαστικές και αντιφατικές πολιτικές ακριβώς και μόνο γιατί δεν θέλει να αναλάβει το πολιτικό κόστος, έστω και με θυσία ανθρώπινων ζωών όπως ήδη συμβαίνει, να αναγνωρίσει τις μέχρι σήμερα λαθεμένες της εκτιμήσεις και την επιτακτική ανάγκη για ριζική στροφή στην πολιτική αντιμετώπισης της πανδημίας.

Χρειάζεται απύθμενο πολιτικό θράσος να εκτοξεύονται προς την Αντιπολίτευση αιτιάσεις, όπως «δεν βάλατε πλάτη για τον εμβολιασμό» ή να επαναλαμβάνονται ανενδοίαστα τα ψέματα για 1.350 ΜΕΘ και για μαζικές προσλήψεις στα νοσοκομεία! Της ίδιας άθλιας ποιότητας «αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση», όπως π.χ. η φθηνή προσπάθεια αποδόμησης στη Βουλή της πρότασης για δημόσιο και κοινωνικό , σε διεθνή κλίμακα έλεγχο των πατεντών των εμβολίων, που κατέθεσε πέρυσι ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, δια του Αλέξη Τσίπρα. 

Η κατολίσθηση της χώρας, σε κλίμακα Ευρώπης στις κατώτερες βαθμίδες σε όλα τα κρίσιμα μεγέθη που αποτιμούν την πορεία της πανδημίας δεν φαίνεται να συγκινεί τον κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνηση του.

Ο κίνδυνος για να περιέλθει το κοινωνικό σύνολο σε μια μη ανατάξιμη κατάσταση διαρκούς επικινδυνότητας, φόβου, κοινωνικού διχασμού είναι μπροστά μας και κανείς δεν έχει δικαίωμα να σιωπά. Η αυτογελοιοποίηση, μέσω χυδαίων επιχειρημάτων από την κορυφή της κυβέρνησης και ορισμένους Υπουργούς με ατάκες του επιπέδου «δεν θέλω να σκέφτομαι ποιοι θα κυβερνούσαν, ή ποιοι θα κυβερνήσουν», είναι δυστυχώς το τελευταίο καταφύγιο για την επικοινωνιακή διαχείριση μιας αντιλαϊκής πολιτικής που θα αφήσει ιστορικό αποτύπωμα αποτυχίας.

Μια πολιτική που αν δεν αναγκαστεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη να αλλάξει από την ολόπλευρη κινητοποίηση, από θέσεις ευθύνης, των πολιτικών δυνάμεων, των κοινωνικών οργανώσεων και των έγκριτων επιστημόνων που δεν σιωπούν, θα έχει οδυνηρές συνέπειες για χρόνια στο κοινωνικό σύνολο με πιο σημαντική βέβαια την απώλεια πολλών επιπλέον χιλιάδων συμπολιτών μας.

https://www.ethnos.gr/opinions/article/181943/opinions

Παρέμβαση Νίκου Βούτση στη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής

«Να έρθουν άμεσα προς κύρωση στην ελληνική Βουλή, οι συμφωνίες με τη Βόρεια Μακεδονία».

Οι πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις στη γειτονική χώρα καθιστούν προφανώς επιτακτική την ανάγκη για την άμεση κύρωση των συμφωνιών ώστε να μην είναι κενές περιεχομένου οι δηλώσεις του αρμόδιου Υπουργού Εξωτερικών, κ. Δένδια για «πλήρη και πιστή εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών», όπως επίσης του κ. Βαρβιτσιώτη, Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών, ενώπιων του εκπροσώπου της Σλοβενικής Προεδρίας στην Ε.Ε. στη χθεσινή συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας, για την ανάγκη εφαρμογής της Συμφωνίας.

Δυστυχώς, υπό το φως των εξελίξεων αποκαλύπτεται το επικίνδυνο αδιέξοδο της μέχρι σήμερα κυβερνητικής πολιτικής που είναι όμηρος στις εσωτερικές ισορροπίες και αντιφάσεις και υπηρετεί μια απαράδεκτη «θεσμική διγλωσσία» γι’ αυτό το πολύ σοβαρό ζήτημα με όλες τις παραμέτρους του για τις διεθνείς σχέσεις της χώρας και την ασφάλεια στην περιοχή μας.

Η κύρωση των συμφωνιών θα ενισχύσει ουσιαστικά την απαίτηση της χώρας μας για αμοιβαία έμπρακτη τήρηση της Συμφωνίας των Πρεσπών από την κυβέρνηση της Βόρειας Μακεδονίας.